გავლენიანმა საერთაშორისო ორგანიზაცია Human Rights Watch-მა 2018
წელს მსოფლიოში ადამიანის უფლებების მხრივ არსებული მდგომარეობის
შესახებ ყოველწლიური, ტრადიციული ანგარიში გამოაქვეყნა. 674
გვერდიან ანგარიშში, რომელიც 100-მდე ქვეყანას შეეხება, საუბარია,
2018 წელს, საქართველოში არსებულ უფლებრივ მდომარეობასა და
გამოწვევებზეც. ანგარიში ყურადღებას ამახვილებს ისეთ თემებზე,
როგორიცა საპრეზიდენტო არჩევნები, სამართალდამცავთა მხრიდან
უფლებამოსილებების გადაჭარაბებისა და მათი დაუსჯელობის შემთხვევები,
ნარკოპოლიტიკა, შრომითი უფლებები, სექსუალურ ორიენტაციასა და გენდერულ
იდენტობასთან დაკავშირებული უფლებრივი მდგომარეობა ქვეყანაში.
ანგარიშის ერთ-ერთი თავი შეეხება საქართველოში
მედიასა და სამოქალაქო სექტორში არსებულ მდგომარეობასაც.
„2017 წლის დეკემბერში, პარლამენტმა მიიღო მაუწყებლობის შესახებ
საკანონმდებლო ცვლილებები, რომლის შედეგადაც, გაიზარდა საზოგადოებრივი
მაუწყებლის უფლებამოსილება, მათ შორის, გაუჩნდა შესაძლებლობა, რომ
მიიღოს დამატებითი შემოსავლები კომერციული რეკლამიდან. კერძო
ტელეკომპანიებმა და არასამთავრობო ორგანიზაციებმა გააკრიტიკეს
აღნიშნული ცვლილება და გამოხატეს წუხილი, რომ ისედაც შემცირებულ
სარეკლამო ბაზარზე ბიუჯეტიდან დაფინანსებული ტელევიზიის შემოსვლა
საფრთხეს შეუქმნის შედარებით პატარა, რეგიონულ მაუწყებლებს და
დააზარალებს მედია პლურალიზმს. პრეზიდენტმა ვეტო დაადო
კანონმდებლობას, თუმცა პარლამენტმა ვეტოს დაძლევა შესძლო.
მფლობელობასთან დაკავშირებული დავა საქართველოს ყველაზე ყურებადი
მაუწყებლის, რუსთავი 2-ის შესახებ გრძელდებოდა ადამიანის უფლებათა
ევროპული სასამართლოს გადაწყვეტილებამდე. ყოფილი მფლობელი ამტკიცებდა,
რომ მას იძულებით გააყიდინეს ტელეკომპანია საბაზრო ღირებულებაზე
ნაკლებ ფასად და საკუთარი უფლებების აღდგენას ცდილობდა. რუსთავი 2-ის
ამჟამინდელი მფლობელები კი ამტკიცებენ, რომ სარჩელი მთავრობის მხრიდან
არის ორკესტირებული, ოპოზიციურად განწყობილი არხის ხელში ჩასაგდებად.
აღნიშნულმა დავამ მედიაში მთავრობის ჩარევის მცდელობების შესახებ
წუხილები გააჩინა.
ოქტომბერში, ტელეკომპანია იბერიამ შეწყვიტა მაუწყებლობა, რომლის
მტკიცებითაც ხელისუფლება ცდილობა კრიტიკულად განწყობილი მაუწყებლის
დახურვას, არხის მფლობელისათვის ფინანსური პრობლემების შექმნით.
მფლობელების მტკიცებით, ხელისუფლება მათ სთავაზობდა არხის დათმობას,
მათი საგადასახადო დავალიანების პატიების სანაცვლოდ. ხელისუფლებამ
აღნიშნული ბრალდებები უარყო“, - ვკითხულობთ დოკუმენტში.