13 აპრილის შაბათის კურერის ერთ-ერთი სიუჟეტი აჭარის რეგიონში სხვადასხვა ინფრასტრუქტურული სამუშაოებისთვის ბიუჯეტიდან გამოყოფილი თანხების გაფლანგვას ეხებოდა. წამყვანის შესავალის სიტყვის მიხედვით, მასალიდან უნდა გაგვეგო, როგორ ფლანგავს ხელისუფლება ჩვენს ფულს და როგორ გადაყარეს მილიონობით ლარი წყალში.  მასალაში მძიმე ბრალდებები იყო, თუმცა, ადგილობრივი ოპოზიციისა და რამდენიმე მკვიდრის კომენტარის გარდა, სხვა დამადასტურებელი დოკუმენტები არ გვინახავს. 

წამყვანის ტექსტი: “პროექტების სია გრძელია, მაგალითად, დიდი ფული ხელისუფლებამ დანიური ძროხების შესაძენად დახარჯა, ხალხი ხულოში დაარწმუნა, რომ მათი ხსნა იყო, რომ ერთ დღეშ 20 ლიტრ რძეს მიიღებდნენ, გაყიდდნენ და სიღარიბეს დაძლევდნენ, მაგრამ ხალხი უფრო დაზარალდა. ჩამოყვანისთანავე პირუტყვი ავად გახდა, ზამთარში მწვანე ბალახს ითხოვდნენ და გადასხმებიც კი დასჭირდათ, ამისთვის დიდი ფული დახარჯეს, მაგრამ ძროხები მაინც ვერ გადაარჩინეს. ძროხები დაიხოცა, ფული წყალში ჩაიყარა, ეს კიდევ ზღვაში წვეთია, იმ დაუდევრობებთან და უნიათობასთან შედარებით, რომელიც ოპოზიციამ გამოიძია, შემდეგ კი ეკა გაგუამ კარდაკარ ჩამოიარა და ყველაფერი სპეციალურად შაბათის კურიერისთვის გადაიღო”.

ჟურნალისტი მასალაში რამდენიმე პროექტზე ამახვილებს ყურადღებას, რომლისთვისაც, როგორც თავადვე განმარტავს, ბიუჯეტიდან თანხა გამოიყო, სამუშაოები არ შესრულდა და ფული გაურკვეველი მიმართლებით გაქრა.

მოდით, თითოეული ცალ-ცალკე განვიხილოთ:

ჟურნალისტი ამბის თხრობას, ჩაქვში, 10 სოციალურად დაუცველისთვის შენობის გასარემონტებლად გამოყოფილი თანხის გაფლანგვით იწყებს და განმარტავს, რომ ძველი ნაგებობის რეაბილიტაციისათვის, სადაც დევნილები უნდა შეესახლებინათ, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან 70 000 ლარი გამოიყო, თუმცა “ყველაფერი ისე არ მოხდა, როგორც დაგეგმილი იყო. გამოყოფილი თანხა კარ-ფანჯრების შეცვლაში დაიხარჯა, რომელიც დღეს უკვე გადასაყრელია, შენობა კი არა მარტო საცხოვრებლად არის უვარგისი, არამედ აქ შესვლაც კი სახიფათოა. სახურავი არ არსებობს, კედლები კი ინგრევა”.

აღნიშნულს სიუჟეტში არასამთავრობო ორგანიზაცია “ალტერნატივას” წევრი - ანრი გუბაევი ადასტურებს, თუმცა ყოველგვარი თვალსაჩინო მტკიცებულების გარეშე, მხოლოდ სიტყვიერად:. “ტყუილად არის გადაყრილი 100 000, ის ხალხი ისევ დაუკმაყოფილებელია. მეტსაც გეტყვით, ის პიროვნება, რომელიც ამ პროექტს ხელმძღვანელობდა, დააწინაურეს და ბათუმში მაღალ თანამდებობაზე მუშაობს”.

მასალიდან ისიც გავიგეთ, რომ შენობა, სადაც 10 სოციალურად დაუცველს უნდა ეცხოვრა, ადგილობრივების ინფორმაციით, ნარკომომხმარებლების თავშესაფრად არის ქცეული: “აქ კრიმინალურ სამყაროსთან კავშრში მყოფი პირების თავყრილობები იმართება და კონფლიქტის მიზეზიც არაერთხელ გამხდარა”.


მეორე საკითხი, სადაც ჟურნალისტი, სახელმწიფო ბიუჯეტის გაფლნაგვის კონტექსტში საუბრობს, მაღალმთიან აჭარაში ე.წ. დანიური ძროხების ჩამოყვანის პროექტია, რომლისთვისაც გამოყოფილი ნახევარი მილიონი ლარი, როგორც ჟურნალისტი ამბობს, “წყალში გადაიყარა”, ხალხი კი დაზარალდა.

ჟურნალისტი ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ ნაციონალური მოძრაობის ადგილობრივ წარმომადგენლის მტკიცებით, “ხელისუფლებამ დანიურ ძროხებზე დიდი ფული გააკეთა, კომპანია, რომელმაც ხულოში დანიური ძროხები ჩამოიყვანა აჭარის სოფლის მეურნეობის მინისტრთან დაახლოებულ პირს ეკუთვნის”.

ამის შემდეგ, უკვე თავად ნაციონალური მოძრაობის წევრის ირაკლი ჯორბენაძის კომენტარს ვისმენთ, რომელიც ამბობს, რომ აჭარელი ხალხის მიერ შექმნილი დოვლათი, “მინისტრის ან მისი ოჯახის წევრისა და ახლობლის ჯიბეში” მიედინებოდა.

ან ნაწილში, გარდა ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლის ზეპირსიტყვიერი მსჯელობისა, მის მიერ გაჟღერებული ბრალდებების დამდასტურებელი ვერანაირი მყარი არგუმენტი და დოკუმენტი ვნახეთ.

კიდევ ერთი საკითხი სარფში დაუსრულებელ ინფრასტრუქტურილ პროექტს ეხება, რომლის მოსაგვარებლადაც, როგორც სიუჟეტიდან გავიგეთ, 58 მილიონი ლარი ბიუჯეტიდან გამოიყო.

“ამ ფულით აქ კილომეტრნახევარზე სანაპირო უნდა მოეწყოთ, გზა გაეფართოვებინათ და სარფი ტურისტებისთვის უფრო მიმზიდველი გაეხადათ. დაწყებული მშენებლობა მალავე შეჩერდა, ოპოზიცია ამტკიცებს, რომ ფული შეიჭამა, ფართო გზის ნაცვლად კი ახლა ის გზაც წყალს მიაქვს, რომლითაც წლებია სარგებლობენ”, - ამბობს ჟურნალისტი.

მისი ამ მსჯელობის გასამყარებლად, სიუჟეტში მხოლოდ ერთი ადგილობრივი მკვიდრის და კვლავ “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლის ქენან კახიძის კომენტარია შემოთავაზებული, რომელიც ამბობს, რომ ღარიბაშვილის პრემიერ-მინისტრობის დროს, სარფში გზის პრობლემის მოსაგვარებლად 60 მლნ ლარამდე გამოიყო, რომელიც არამიზნობრივად დაიხარჯა, “შეჭამეს რა, გააქრეს”.

მასალიდან ასევე ვიგებთ, რომ პასუხი არ არსებობს კიდევ ერთ პროექტზე - ქობულეთის სპორტკომპლექსზეც, რომლის მშენებლობისთვისაც, როგორც ჟურნალისტი ამბობს, ადგილობრივი ბიუჯეტიდან ნახევარი მილიონი ლარი გამოიყო, ფული დაიხარჯა, მერიამ სამუშაო ჩაიბარა, თუმცა მას შემდეგ სპორტკომპლექსი დახურულია და რაც გაკეთდა, ისიც ფუჭდება.

ჟურნალისტი ამ შემთხვევაშიც “ნაციონალური მოძრაობის” წევრს რევაზ ხარაზს იმოწმებს, რომელიც ამბობს, რომ სპორტკომპლექსის მშენებლობაზე ქართულმა ოცნებამ და ბიძინა ივანიშვილმა ნახევარი მილიონი ლარი მოიპარა.

ბოლო მაგალითი, რომელიც სიუჟეტში ბიუჯეტიდან გაფლანგული თანხების საილუსტრაციოდ არის მოყვანილი ახალი ბულვარის მშენებლობის პროექტია. ამ ამბავსაც “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლის ინფორმაციაზე დაყრდნობით ვიგებთ.

ჟურნალისტი განმარტავს, რომ ბოლო დროის ერთ-ერთ ყველაზე დიდ კორუფციულ სკანდალზე აჭარის მთავრობის ყოფილი თავმჯდომარე ლევან ვარშალომიძე საუბრობს. იგი ამბობს, რომ ბათუმის ბულვარის გაფართოებისთვის 2012 წლამდე დიდი თანხები უკვე გამოყოფილი იყო, რომლის ფარგლებშიც, ბათუმის ბულვარი გონიოს ციხემდე უნდა გაგრძელებულიყო, ხიდი აშენებულიყო და ახალი ტურისტული მარშრუტი გაჭრილიყო.

“ფული გაქრა ბულვარი კი ისევ იქ მთავრდება, სადაც მანამდე”, - ამბობს ჟურნალისტი.

აღნიშნულს უკვე თავად ლევან ვარშალომიძის ასევე მხოლოდ სიტყვიერი მსჯელობა მოსდევს. იგი ყოველგვარი დოკუმენტებისა და სხვა სარწმუნო ფაქტების გარეშე ამბობს, რომ “ქართულმა ოცნებამ” ახალი ბათუმის მშენებლობაზე უარის თქმა გადაწყვიტა. “ბოლო 7 წლის განმავლობაში აჭარაში უნდა შემოსულიყო 3 მილიარდი ინვესტიცია, რომელიც კონკრეტულად აისახებოდა აჭარის მოსახლეობაზე”,-. ამბობს ვარშალომიძე და იქვე განმარტავს, რომ აჭარა კორუფციის თვალსაზრისით რეგიონებში პირველ ადგილზეა.

ჟურნალისტი კი არც იმის დაზუსტებას ცდილობს, კონკრეტულად რა დოკუმენტებზე ან ინფორმაციაზე დაყრდნობით საუბრობს ვარშალომიძე კორუფციულ მაჩვენებლებზე და არც იმის განმარტებას ითხოვს, რა სტატისტიკის ან მონაცემის გათვალისწინებით დათვალა მან პოტენციურად დაკარგული 3 მილიარდის მოცულობა. უფრო მეტიც, ჟურნალისტი თავის სიტყვაში კვლავ ვარშალომიძეს იმოწმებს და განმარტავს, რომ მისი თქმით, “ქართულმა ოცნებამ” უარი ამ პროექტზე მხოლოდ კორუფციის გამო თქვა” და რომ რეგიონში ქრთამს არა მხოლოდ გავლენიანი საჯარო მოხელეები, რიგითი ჩინოვნიკებიც იღებენ.

ჟურნალისტი უფრო შორსაც მიდის და ხაზგასმით აღნიშნავს: “ეს მხოლოდ მცირე ჩამონათვალია იმ პროექტებისა, რომლისთვისაც ხალხის ფული გამოიყო და არ შესრულდა, თანხები გაუგებარი მიმიართულებით გაქრა. ოპოზიციაც და მოსახლეობაც დარწმუნებულია, რომ ეს მიმართულება ხელისუფლების წარმომადგენლების ჯიბეებისკენ მიდის, შედეგი კი ნულოვანია”.

სიუჟტში ხელისუფლების მისამართით ხუთი გაჟღერებული ბრალდებიდან ფაქტობრივი დასაბუთება ვერცერთ მათგანზე ვნახეთ. ინფორმაციის მთავარი წყარო ყველა შემთხვევაში ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლები იყვნენ, რომლებსაც ცხადია, საკუთარი გაცხადებული პოლიტიკური დღის წესრიგი აქვთ და მმართველი გუნდის კრიტიკისთვის არც მყარი, დოკუმენტურად დასაბუთებული არგუმენტებისა თუ მტკიცებულებების წარმოჩენა ევალებათ.

განსხვავებული ვალდებულება და პასუხისმგებლობა აკისირია მედიას. მისი მთავარი დანიშნულებისა და ფუნქციის გათვალისწინებით, ის ვალდებულია, რომ საზოგადოებას, ზუსტი, ფაქტებითა და დამაჯერებელი არგუმენტებით გამყარებული ინფორმაცია მიაწოდოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის მის რეალურ დანიშნულებას სცდება და მხოლოდ ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის ინტერესებისა გამტარებლად და რუპორად იქცევა. ეს კი კეთილსინდისიერი, ეთიკური, სტანდარტებზე და ფაქტებზე დაფუძნებული ჟურნალისტიკის ჩარჩეობის მიღმაა.