Geworld.Ge-ს სტატიაში “ტოლერანტობის ფაფა და ცისარტყელის მახათი” ჟურნალისტი სექსუალური უმცირესობებისა და ქალების მიმართ შეურაცხმყოფელ ფრაზებს იყენებს. ის ხელს უწყობს უმცირესობებისა და ქალების დისკრიმინაციას, ასევე საზოგადოებაში არსებული სტერეოტიპების გაღვივებას.

სტატიის ავტორი ბაკურ სვანიძე სექსუალური უმცირესობების უფლებების მიმართ დადებითი პოზიციის გამო აკრიტიკებს კონკრეტულ პოლიტიკოსებსაც. სვანიძემ გააკრიტიკა პარლამენტარები თამარ კორძაია და ელისო ჩაფიძე. ასევე, მწერალი ლაშა ბუღაძე. სვანიძე ამბობს, რომ ეს ადამიანები გრანტების მიღების იმედით უჭერენ მხარს ლგბტ პირებს და მხოლოდ ეს არის მათი ინტერესი.

“თუკი რესპუბლიკელი კორძაიასგან მსგავსი პოზიცია საქართველოს მოსახლეობის დიდ ნაწილს არ გაუკვირდებოდა, ელისო ჩაფიძის ასეთი გამოხდომა, რომელიც არა კოალიციაში შემავალი რომელიმე “გარე” პარტიის, არამედ უშუალოდ “ოცნების” კანდიდატი და პირადად ბიძინას რჩეულია, ხომ არ ნიშნავს ნიადაგის მოსინჯვას საზოგადოებაში, ემანდ, იქნებ არც ისე ძალიან გაბრაზდეს საქართველოს მოსახლეობაო?”, - ამბობს სტატიის ავტორი ბაკურ სვანიძე.

ის ადამიანებს, რომლებიც პატივს სცემენ უმცირესობების უფლებებს და მხარს უჭერენ მათ გამოხატვის თავისუფლებას საზოგადოებაში, “ე.წ. მოლიბერალო ელემენტებს” უწოდებს და ამბობს, რომ ასეთი პირები უზნეობის მხარდამჭერები არიან და ზნეობის მხარდამჭერებს ისინი “რუსეთუმეებსა” და “ანტიდასავლელებთან” აიგივებენ.

სვანიძე ლგბტ პირებს უპირისპირებს ოჯახის ცნებას, როგორც ქალისა და მამაკაცის ერთობას.

“არ მახსენდება ზედიზედ ამდენი პუბლიკაცია, რეპლიკა, “ფეისბუქ-პოსტი” თუ კიდევ სხვა საშუალებით გამოხატული თვალსაზრისი, სადაც “მოღვაწენი” ამა ქვეყნისა ასე აშკარად გამოხატავდნენ მათ მიმართ ღრმა თანაგრძნობას, სიყვარულს, სინაზესა და კიდევ რაღაც აუხსნელ გრძნობას, რომელსაც მაშინ განიცდიან, როდესაც მამაკაცის ტუჩებში ტუჩებით ჩაფრენილ მეორე მამაკაცს ხედავენ!” - წერს ბაკურ სვანიძე.

ის ლგბტ პირთა უფლებების დაცვას აღიქვამს დასავლეთის ჩარევად საქართველოს საქმეში და აღვივებს სტერეოტიპებს დასავლეთის ქვეყნებისა და კერძოდ ამერიკის მიმართ. სვანიძე ამბობს, რომ ამერიკის შეერთებული შტატები დიდი და მდიდარი ქვეყანაა, მოწესრიგებული ინფრასტრუქტურით, დაცული მოქალაქეებით, მეტ-ნაკლები სოციალური პრობლემატიკით, მაგრამ მაინც უზრუნველყოფილი მოსახლეობითა და დალაგებული სახელმწიფო სტრუქტურებით.

“ანუ მათ საქმე და საზრუნავი არაფერი აქვთ! უსაქმური კაცი კი რასაც აკეთებს ხოლმე ხანდახან უსაქმურობისგან, ყველამ ვიცით”, - ამბობს სვანიძე.

ის სტერეოტიპებს ქალებთან მიმართებაშიც აღვივებს. “მამაკაცურ საქმეებში ზოგჯერ, იშვიათად და ასე თუ ისე გამოდგებიან და გამოერევიან ხოლმე გამონაკლისი ქალები”, - განაცხადა სვანიძემ.

ამ “გამონაკლის ქალებს” შორის სტატიის ავტორი რამდენიმე ქალს მოიაზრებს, რომლებიც ასეულობით სამხედრო მფრინავს შორის, ან ათეულ მაშველებს შორის მუშაობს. ის აკრიტიკებს იმ ქალებს და ჟურნალისტებს, ვინც ცდილობს ქალთა მიმართ საზოგადოებაში არსებული სტერეოტიპები დაამსხვრიონ.

“რაღას “ამსხვრევენ” ეს ქალები და ჟურნალისტები? მე უფრო მგონია, რომ ისინი კი არ “ამსხვრევენ”, არამედ კიდევ უფრო განამტკიცებენ სტერეოტიპს, ზოგიერთი მატრაკვეცა ქალის ტვინისმიერი სიტუტუცის შესახებ. ის “სტერეოტიპები”, რომლებზეც ისინი მიგვანიშნებენ, მხოლოდ მაშინ დაირღვევა, როდესაც ჯარში, პოლიციაში, მაშველებში, აგრეთვე, სამოქალაქო შრომის მძიმე სამუშაოებზე _ “რასტვორის” მოზელაზე, “ბალგარკაზე” და ა.შ. _ ქალი მეტი იქნება, ვიდრე მამაკაცი. ეს კი არასოდეს მოხდება!” - ამბობს სტატიის ავტორი.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მე-7 პრინციპი: ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით.