24.12.2015
სტატიის ავტორი ჩამოთვლის „მანკიერებებს, რომელთა გამოც არ უყვართ ჰომოსექსუალები“. ესენია: „გარყვნილება, მავნე ჩვევები, „ცუდი“ სნეულებები, მკვლელობები და ნარკოტიკები, პედოფილია“.
გამოქვეყნებული მასალაში ვკითხულობთ, რომ „ჰომოსექსუალები ეწევიან არაჯანსაღ ცხოვრებას, რაც ხელს უწყობს სხვადასხვა დაავადების გავრცელებას“, „ჰომოსექსუალების 25-30% ალკოჰოლიკია“, „არატრადიციული ორიენტაციის წარმომადგენელთა 37 პროცენტი სადომაზოხიზმითაა დაკავებული, რომელიც ხშირად იწვევს სიკვდილს“, „სიკვდილმისჯილი ქალების 50% ლესბოსელი იყო“, „სექსუმცირესობის წარმომადგენელთა 33 პროცენტს დასაშვებად მიაჩნია სექსი არასრულწლოვანთან“, „იმის გამო, რომ ჰომოსექსუალები ბუნებრივი გზით ვერ მრავლდებიან, ცდილობენ, ბავშვები გადაიბირონ“, „ჰომოსექსუალის საშუალო შემოსავალი წელიწადში 55,4 ათასი დოლარია“, „ჰომოსექსუალიზმი არ არის ჯანმრთელი და სასარგებლო მოვლენა. ჰომოსექსუალი საუკეთესო შემთხვევაში იქნება უბედური და უფრო დაუკმაყოფილებელი, ვიდრე სექსუალურად ნორმალური ადამიანი“.
ავტორის აზრით, „ლოგიკური იქნება, თუ მათ (ჰომოსექსუალებს) ზოოფილებს შევადარებთ“. იგი, დაუდასტურებული ფაქტების არგუმენტებად მოყვანით, აღვივებს სტერეოტიპებსა და ზიზღს სექსუალური უმცირესობების მიმართ: „გასული საუკუნის 70-იან წლებში გეიაქტივისტებმა აიძულეს ფსიქიატრების ამერიკული ასოციაცია (APA) ფსიქიკური დაავადებების სიიდან ამოეღოთ ჰომოსექსუალიზმი. მოგვიანებით ამავე სიიდან ამოიღეს პედოფილიაც“; „აშშ-ში რეგისტრირებული ბავშვების გარყვნის შემთხვევათა 33 პროცენტი გეებზე მოდის. იმის გათვალისწინებით, რომ აშშ-ის მოსახლეობის 2 პროცენტი სექსუმცირესობაა, გამოდის, რომ 20-დან ერთი ჰომოსექსუალი ბავშვის გამრყვნელია. ჰეტეროსექსუალებში კი ასეთ დანაშაულში 490-დან ერთია შემჩნეული“...
ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მე-7 მუხლის მიხედვით, „ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციის წახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოს ნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლად რასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის, პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ან სოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით“.