ცხომელიძე გვიყვება, როგორ იცვლებოდა "კურიერის" სარედაქციო პოლიტიკა სხვადასხვა დროს, არხის მენეჯმენტზე სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიის გავლენის კვალდაკვალ.
მოუსმინეთ პოდკასტს აქ:
- 2006-2021 წლებში, თეონა ცხომელიძე იყო ტელეკომპანია "რუსთავი 2"-ის საინფორმაციო სამსახურის, "კურიერის" კორესპონდენტი;
- 2019-2021 წლებში "კურიერის" წამყვანი და პროდიუსერი;
- 2021 წლის აგვისტოში, "მის ხედვებთან შეუსაბამო სარედაქციო პოლიტიკის გამო", ტელეკომპანია "რუსთავი 2" დატოვა.
- ახლა ის რადიო "კომერსანტის" სარედაქციო ხელმძღვანელი და არასამთავრობო ორგანიზაციის, "მედიახმის" აღმასრულებელი დირექტორია.
მოკლედ, რაზე ვისაუბრეთ:
- რა იყო "კურიერის" ძირითადი საინფორმაციო პრიორიტეტი, მისი მუშაობისას?
- რამდენად იაზრებენ ახალი ამბების ჟურნალისტები, მათი საქმიანობის გავლენას ქვეყნის დემოკრატიული განვითარების პროცესზე?
- როგორ აღიქვამდა მოვლენებს "კურიერის" ნიუსრუმში, და როგორ აღიქვამს ახლა, როგორც დამოუკიდებელი ჟურნალისტი;
- რა ეთიკური, მორალური და ემოციური დილემა ჩნდება მაშინ, როდესაც ჟურნალისტის საქმიანობა ერთი კონკრეტული პარტიის ხედვებსა და ინტერესს ერგება?
"არც მე ვარ ანგელოზი, ჩემს კარადაშიც ბევრი "ჩონჩხია". როდესაც სამთავრობო არხზე ვმუშაობდი, თავს ვაჯერებდი, სამაგიეროდ, რაღაც უფრო დიდისთვის — სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვნისთვის ვიბრძვი-მეთქი.
ახლა არ მგონია, რომ ასეა. პირიქით, სახელმწიფოსთვის ის არის მნიშვნელოვანი, რომ შენ ამბობდე სიმართლეს."
ნახეთ საუბრის ვიდეოჩანაწერი აქ:
"არ ვიტყვი, რომ "კურიერში" მუშაობისას მიმაჩნდა, რომ ხალხის პრობლემებზე უნდა გვესაუბრა"
თეონა ცხომელიძე: ვიდრე "რუსთავი 2"-დან წამოვიდოდი, მეგონა, სხვა სამყარო არ არსებობდა. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ საერთოდ არ არის ასე. სინამდვილეში, სულ სხვა რაღაცებია უფრო მნიშვნელოვანი, მათ შორის, საზოგადოებისთვისაც, ვიდრე ეს საინფორმაციო სამსახურში მუშაობისას გგონია.მივხვდი, რა რეალური საჭიროებები აქვს საზოგადოებას, რაზეც, როგორც წესი, ტელევიზიებში არასდროს, ან ძალიან ცოტას საუბრობენ, განსაკუთრებით — რეგიონების პრობლემებზე.
სამწუხაროდ, ცენტრალური მედია იმის გაშუქებით არის დაკავებული, რომელმა პოლიტიკოსმა რომელს მიაყენა შეურაცხყოფა და რა პასუხი გასცეს ამაზე და ეს იკავებს იმ ძალიან ძვირფას საეთერო დროს, რომელიც შეიძლებოდა, საზოგადოების ცალკეული ჯგუფების პრობლემებზე საუბარს დაუთმო.
არ მოვიტყუები და არ ვიტყვი, რომ "კურიერში" მუშაობისას მიმაჩნდა, რომ ხალხის პრობლემებზე უნდა გვესაუბრა. არა, მაშინ მე "ვიხარშებოდი" იმ ყველაფერში. მით უფრო, საპარლამენტო ჟურნალისტი ვიყავი და პოლიტიკას ვაშუქებდი. ეს იყო ჩემი საქმე და დიდად არ ვიღლიდი თავს იმაზე ფიქრით, როგორი უნდა ყოფილიყო არხის ზოგადი საინფორმაციო პოლიტიკა, მებარა ჩემი სფერო და მივდევდი მას.
"დასავლური ღირებულებაა, ჟურნალისტმა იმუშაოს ეთიკურად, არ მოიტყუო და ეს მოიტანს ნდობას"
თეონა ცხომელიძე: მგონია, რომ მედიის, და ზოგადად, რიგითი ჟურნალისტების ფოკუსი სულ სხვაგან არის. ხშირად მომისმენია კოლეგებისგან, რა დროს ეთიკა და დაბალანსებული პროდუქტია, ქვეყანა თავზე გვენგრევა, რუსი ოლიგარქი საქართველოს რუსეთს აბარებსო. შეიძლება, ამ ნაწილში ეთანხმებოდე კიდეც, თუმცა, არა იმაში, რომ "რა დროს ჟურნალისტური სტანდარტია".სწორედ დემოკრატია და დასავლური ღირებულებაა, ჟურნალისტმა ეთიკურად იმუშაოს. შესაძლებელია ხელისუფლების პრობლემები ეთიკურადაც წარმოაჩინო, არ იცრუო და ეს მოიტანს ნდობას.
ზუსტად ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი, რომ შენი მაყურებელი დარწმუნებული იყოს, რომ კი არ ატყუებ, სიმართლეს ეუბნები. მაყურებელი ძალიან კარგად ხვდება, საით მიჰყავს ჟურნალისტს საუბარი, თხრობა, შესაბამისად, როდესაც მიიჩნევს, რომ შენ რაღაც პოლიტიკური მიზნები გამოძრავებს, ნდობა იკარგება.
თუ პოლიტიკური მიზანი გაქვს, ვერ მოჰყვები სიმართლეს ისე, როგორც არის. ალბათ, არ აცნობიერებენ ჟურნალისტები, რომ ღირსეულად უნდა გააკეთონ საკუთარი საქმე, მართლები იყვნენ საკუთარ თავთან და არ სჭირდებოდეთ საკუთარ თავთან გამართლება, ასე იმიტომ ვიქცევი, რომ სახელმწიფოს სჭირდებაო.
"ჩვენი და ჩვენი შვილების მთავარი მტერი რუსეთი და ყველა ის ადამიანია, ვინც ემსახურება რუსეთს"
თეონა ცხომელიძე: რუსთავი 2-ზე მუშაობისას, სხვადასხვა დონის წნეხი განმიცდია. ეს ტელევიზია იყო სამთავრობოც, მერე იყო ოპოზიციური, მერე კი — ახალი მთავრობის სამთავრობო არხი. არხზე სარედაქციო დამოუკიდებლობა გვქონდა 2012 წლის არჩევნების შემდეგ, მცირე პერიოდით.მაშინ, როდესაც პოლიტიკური წნეხის ქვეშ ვმუშაობდით, მინახავს, როგორ აქებდნენ ჟურნალისტს პირდაპირ ეთერში გაკეთებული პოლიტიკური შეფასების გამო, რაც ჩემთვის კატეგორიულად მიუღებელია. როდესაც მას ამისთვის შეაქებენ, ის ცდილობს, რომ უკეთესად გააკეთოს ეს.
როდესაც ჟურნალისტი აკეთებს პოლიტიკურ შეფასებებს, მას აღარ ენდობიან. თუ მაყურებელმა ნახა, რომ მე რომელიმე პოლიტიკოსი არ მომწონს და ამას ღიად ვადასტურებ, მერე იმ პოლიტიკოსზე რაც არ უნდა მოვყვე, მაყურებლის თვალში მიკერძოებული ვარ.
რა თქმა უნდა, ყველას გვაქვს პოლიტიკური ხედვები, ვიღაც მოგვწონს და ვიღაც - არა, მაგრამ მთავარია, რომ ეს მაყურებელმა არ გაიგოს და შენ მიერ შექმნილ პროდუქტში არ იგრძნობოდეს; თანაბარ დროსა და ყურადღებას უთმობდე ყველა პოლიტიკოსს, იმის მიუხედავად, მოგწონს თუ არა ისინი.
ჩემთვის მხოლოდ პრორუს პოლიტიკოსებზე გადის წითელი ხაზი. ყოველთვის ვცდილობდი, მათი ხმა დიდი დოზით არ ყოფილიყო ჩემს მომზადებულ მასალებში, ეს ჩემი პირადი პოზიციაა და ასე იქნება ნებისმიერ დროს, რადგან ვფიქრობ, რომ ჩვენი და ჩვენი შვილების მთავარი მტერი არის რუსეთი და ყველა ის ადამიანი, ვინც ემსახურება რუსეთს. ამიტომ, ამ პოლიტიკოსებს პატივს არ ვცემ და შესაბამისად, მათ მიმართ მიკერძოებული ვარ.
"ვინც "კურიერის" დამოუკიდებლობას დამპირდა, ამის შესრულება ვეღარ შეძლეს"
თეონა ცხომელიძე: "რუსთავი 2" დავტოვე 2019
წლის მენეჯმენტის ცვლილებამდე ცოტა ხნით ადრე, ვიდრე არხს ნიკა
გვარამია მართავდა. ვეღარ ვხედავდი საკუთარ თავს, რაღაცები ჩემთვის
მიუღებელი იყო და მიმაჩნდა, მეც მიუღებელი ვხდებოდი მათთვის.
შესაბამისად, მივიღე გადაწყვეტილება წასვლის შესახებ.
რაც შეეხება მენეჯმენტის ცვლილების შემდეგ, ჩემს არხზე დაბრუნებას,
ბევრი ვიფიქრე ამაზე და ბევრი ადამიანი გავანაწყენე ამ
გადაწყვეტილებით, რადგან მათთვის ეს გადაწყვეტილება ემოციურად ძალიან
რთული იყო, თუმცა, ჩემთვის მთავარი იყო, მოგვეხერხებინა, შეგვექნა
სივრცე, სადაც რეალური ჟურნალისტიკით დავკავდებით.
2019 წელს, როდესაც არხზე ირაკლი იმნაიშვილი მოვიდა, ასევე იყო ნინო
შუბლაძე და პაატა სალია, მქონდა ძალიან ცალსახა დაპირება, რომ
"რუსთავი 2" იქნებოდა თავისუფალი სივრცე.
მიზანიც ეს იყო - შექმნილიყო ნეიტრალური ტელევიზია, სამთავრობო და
ოპოზიციური ტელებიზიების საპირწონედ, სადაც სიმართლეს მოვყვებით და
დავკავდებოდით ნამდვილი ჟურნალისტიკით.
ალბათ, დაახლოებით ერთი წელი ასეც იყო, თუმცა, მერე ვხედავდი, როგორ
სუსტებოდა არხზე იმ ადამიანების გავლენა, ვინც ეს პირობა მომცა;
ვხედავდი, პირობის შესერულება აღარ შეეძლოთ. მერე ისევ მივიღე
გადაწყვეტილება, წამოვსულიყავი.
ყველა ჟურნალისტისთვის ბევრად მარტივია, სიმართლე თქვას, ვიდრე
"გადაფუთოს" და ქვეტექსტები "ჩააქსოვოს". არ მგონია, რომელიმე
ჟურნალისტს მოსწონდეს, მიზანმიმართულად აფუჭებდეს საკუთარ ჟურნალისტურ
პროდუქტს.
მოგვისმინეთ ამ პლატფორმებზე:
პროექტის შესახებ: მედია განსაზღვრავს პოლიტიკას, ისევე, როგორც პოლიტიკა — მედიას. და შენზე, ერთ მოქალაქეზე, ამ ორი სფეროს ურთიერთგავლენა, ციფრული მედიის განვითარებასთან ერთად, სულ უფრო მნიშვნელოვანი ხდება.
- ეს არის პროექტ 64-ის და მედიაჩეკერის ერთობლივი პოდკასტი - მედიასა და პოლიტიკაზე.
- პოდკასტების ამ სერიაში ვესაუბრებით მათ, ვისი როლიც გადამწყვეტია მოქალაქის სწორ ინფორმირებაში.
პოდკასტის წინა ეპიზოდის მოსმენა შეგიძლიათ აქ — სტუმარი: ნიკა
გვარამია
