28.03.2016
ასე მოხდა შორენა ბეგაშვილთან დაკავშირებითაც. უბედური შემთხვევა, რომელიც მის ოჯახში დატრიალდა, სრულიად ქართული მედიის განსაკუთრებული ყურადღების ცენტრში მოექცა.
საცხოვრებელი სახლის მე-5 სართულიდან არასრულწლოვნის გადმოვარდნის შესახებ ინფორმაცია მყისიერად გავრცელდა.
ჯერ სუიციდის მცდელობაზე მიანიშნეს, გოგონამ თავის მოკვლა შეყვარებულის გამო სცადაო, შემდეგ აქცენტი უბედურ შემთხვევაზე გადაიტანეს და არასრულწლოვნის პირადი ინფორმაცია გასაჯაროვდა.
ვნახეთ “ექსკლუზიური კადრები კლინიკიდან”, გავეცანით, „რას წერენ შორენა ბეგაშვილის შესახებ“ ფეისბუკზე ცნობილი სახეები, ლამის საათში ერთხელ, „ლაივ რეჟიმში“, ვიღებდით ინფორმაციას გოგონას ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე, დეტალურად გავიგეთ რა მოტეხილობები აქვს არასრულწლოვანს, სად, რომელ განყოფილებაში იმყოფება და განიხილება თუ არა მკურნალობის მიზნით მისი თურქეთში გადაყვანა. ჯანმრთელობის მდგომარეობის შესახებ ვერსიებს ვისმენდით როგორც ექიმებისგან, ისე კლინიკის ეზოში შეკრებილი „ანონიმი ახლობლებისგან“.
უახლესი ინფორმაციაც გვაქვს და ისიც ვიცით, რა პროგნოზს აკეთებენ ექიმები ოპერაციაზე, რომელიც დღეს უნდა ჩატარდეს.
ასე გახდა ტრაგედია N1 ამბავი: ყველა შესაძლო ვარაუდით, ნანახით, გაგონილი თუ გამოგონილი ამბით, ათასი ტყუილით და მართლით.
ამგვარი მედიაგაშუქებით არასრულწლოვანმა პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლება დაკარგა. არადა, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსში ვკითხულობთ: (თავი 10, მუხლი 35), „18 წლამდე ასაკის პირები მათი მშობლების პოპულარობის ან სკანდალური იმიჯის გამო არ კარგავენ პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლებას“.
