2018 წელს არაერთი წიგნი გამოიცა, რომელიც, ერთი მხრივ, აღწერს
მედიაში მიმდინარე სწრაფად ცვალებად პროცესებს და მეორე მხრივ,
გვიყვება ამბებს ადამიანების შესახებ, რომლებიც წამყვან როლს
თამაშობდნენ ან თამაშობენ საერთაშორისო მედიასაშუალებების მუშაობაში.
წლის ბოლოს, მედიაჩეკერი წარმოგიდგენთ რამდენიმე წიგნს, რომლებიც 2018
წელს გამოქვეყნდა და რომლებიც ცნობილ რეპორტიორთა ცხოვრებასა და
მუშაობასა თუ სფეროში არსებულ მნიშვნელოვან გამოწვევებზე
მოგვითხრობს.
⇒ Ctrl Alt Delete: როგორ
ჩამოშალა პოლიტიკამ და მედიამ ჩვენი
დემოკრატია
ავტორი: ტომ ბოლდუინი
გამომცემელი: Hurst
Publishers
„რაღაც აშკარად არასწორად
განვითარდა: ადამიანებს სძულთ პოლიტიკოსები, უნდობლობა აქვთ მედიის და
კიდევ უფრო მეტად ერთმანეთის მიმართ. ადვილია ეს ყველაფერი დააბრალო
რუს ტროლებს, Facebook-ის ახალი ამბები ლენტას ანდა მონაცემებით
მზაკვრულ მანიპულაციებს, თუმცა ეს ყელაფერი მხოლოდ და მხოლოდ
სიმპოტმებია იმ ძალადობრივი ურთიერთობისა, რომელიც ჩამოყალიბდა
პოლიტიკას, მედიასა და ახალ ინფორმაციულ ერას შორის, გასული 30 წლის
მანძილზე“, - ასე იწყება ტომ ბოლდუინის წიგნის აღწერა, რომელიც 2018
წლის ივლისში გამოვიდა.
წიგნში, რომელიც საინტერესოდ აღწერს ბოლო წლებში ახალი ამბების დღის
წესრიგზე კონტროლისათვის ბრძოლას სხვადასხვა პოლიტიკურ თუ საჯარო
აქტორებს შორის, გამოყენებულია ინტერვიუები პოლიტიკოსებთან, მედიის
პროფესიონალებთან, რუს ბლოგერებთან თუ დიდი ტექნოლოგიური კომპანიების
წარმომადგენლებთან და აქტივისტებთან. ავტორი ცდილობს აჩვენოს თუ როგორ
შექმნა დემოკრატიაზე ასეთმა შეტევებმა ნაყოფიერი ნიადაგი
ექსტრემისტული ძალების მათ შორის პოპულისტური მოძრაობების
აღზევებისათვის.
„ეს არის არაჩვეულებრივად დაწერილი, ხშირად სასაცილო, ზოგჯერ კი
ელეგიური და დრო და დრო ბრაზიანი აღწერა იმისა, თუ როგორ შეიცვალა
პოლიტიკისა და მედიის სამყარო უარესისაკენ გასულ ათწლედში“, - ასე
გამოეხმაურა ჟურნალი Times ბოლდუინის წიგნს.
ტომ ბოლდუინმა თავისი 30-წლიანი კარიერის უდიდესი ნაწილი მედიასა და
პოლიტიკაში მუშაობას მიუძღვნა. იყო დიდი ბრიტანეთის ლეიბორისტული
პარტიის კომუნიკაციების დირექტორი, The Sunday Telegraph-ის
პოლიტიკური რედაქტორი The Times-ის რედაქტორის ასისტენტი და The
Times-ის ვოშინგტონის ბიურის ხელმძღვანელი.
⇒ რეპორტიორი: სეიმურ
ჰერშის მემუარები
გამომცემელი: Allen Lane
მე-20 საუკუნის უმნიშვნელოვანეს
ჟურნალისტთა შორის სეიმურ ჰერშის სახელი ალბათ ერთ-ერთი ყველაზე
ცნობილია. ჰერში - ცნობილი გამომძიებელი ჟურნალისტი და პოლიტიკური
მიმომხილველი, რომელიც ვაშინგტონში მოღვაწეობს, საყოველთაოდ
აღიარებული 1969 წელს ვიეტნამის ომის გაშუქებისას ამერიკელ ჯარისკაცთა
მოწყობილი მაი ლაის სასაკლაოს გაშუქებისას
გახდა, რისთვისაც 1970 წელს პულიტცერის პრემიაც მიიღო. მოგვიანებით,
აშუქებდა უოტერგეიტის სკანდალსა და ამერიკის მიერ კამბოჯის ფარულ
დაბომბვას. 2004 წელს კი მის სახელს დაუკავშირდა ამერიკელი
სამხედროების მიერ აბუ ღრეიბის ციხეში პატიმრებისადმი არაადამიანური
მოპყრობის ფაქტების გაშუქება. მიღებული აქვს არაერთი პროფესიული
ჯილდო.
ლეგენდარული ჟურნალისტი მემუარებში იხსენებს საკუთარი კარიერის გზას,
აღწერს თუ რა ამოძრავებდა მას როდესაც აშუქებდა ყველაზე უფრო ფაქიზ
თემებს, როგორ ახერხებდა ყველაზე მნიშვნელოვანი სამთავრობო
საიდუმლობების მზის შუქზე გამოტანას, ყოველგვარი მიკერძოების გარეშე
და ფაქტებისადმი სრული ერთგულებით. წიგნში ჰერში ყვება ისტორიებს იმ
ისტორიათა მიღმა, რომლებიც მის სტატიებში ხვდბოდა ხოლმე. გარდა ამისა,
მემუარებში ჰერში იხსენებს მის ურთიერთობას მე-20 საუკუნის ამერიკული
ჟურნალისტიკისა და პოლიტიკის ისეთ გიგანტებთან როგორებიც არიან ბენ
ბრედლი, ა.მ. როზენსტილი, დევიდ რემნიკი და ჰენრი კისინჯერი. „თავად
ჰერში არის ხისტი და პირდაპირი, თუმცა არასდროსაა ცინიკური. მისი
მემუარები კი ისეთივე ამაღელვებელია, როგორც მისი ჟურნალისტური
ნაწერები“, - ვკითხულობთ Publishers Weekly-ის მიმოხილვაში.
⇒ Breaking News:
ჟურნალისტიკის გარდაქმნა და რატომ არის ეს
მნიშვნელოვანი
ავტორი: ალან რუსბრიჯერი
გამომცემელი: Farrar, Straus and Giroux
The Guardian-ის ყოფილი მთავარი
რედაქტორის ალან რუსბრიჯერის წიგნი - Breaking News: The Remaking of
Journalism and Why It Matters Now 2018 წლის ნოემბერში გამოიცა.
წიგნი აღწერს არამხოლოდ იმ მასალებს, რომლებიც მისი რედაქტორობის დროს
გამოაქვეყნა გამოცემამ (ედვარდ სნოუდენის ისტორია, რუპერტ მერდოკთან,
ბილ და მელინდა გეითსებთან დაკავშირებული სკანდალები და ა.შ.) და
რომელსაც საყოველთაო გამოხმაურება მოჰყვა, არამედ, როგორ მასში
დეტალურადაა აღწერილი თუ როგორ უწევდა ერთ-ერთ უმსხვილეს ბრიტანულ
გამოცემას თვითგადარჩენისათვის ბრძოლა ახალი ტექნოლოგიების პირობებსა
და შეცვლილ მედიაგარემოში.
რუსბრიჯერმა, რომელიც ჩრდილოეთ როდეზიის პროტექტორატში (ამჟამად
ზამბია) დაიბადა, კარიერა Cambridge Evening News-ში დაიწყო.
მოგვიანებით მუშაობდა The Observer-სა და London Daily News-ში. The
Guardian-ის რედაქტორი კი რუსბრიჯერი 1995 წელს გახდა და ამ პოზიციას
20 წლის განმავლობაში იკავებდა.
რუსბრიჯერის წიგნის შესახებ The Guardian-ში გამოქვეყნებული მიმოხილვის თარგმანის წაკითხვის
საშუალება "მედიაჩეკერის" მკითხველს რამდენიმე თვის წინ ჰქონდა.
⇒ შოუს
მოპარვა: ქალების რევოლუცია ტელევიზიაში
ავტორი: ჯოი პრესი
გამომცემელი: Atria Books
შონდა რაიმსი, ლენა დიუნჰემი,
ტინა ფეი, ემი შუმერი, ელენ დეჯენერისი - ეს მხოლოდ მცირე
ჩამონათვალია იმ ქალებისა, რომლებმაც გასული ათწლეულების განმავლობაში
გართობის და კონკრეტულად, სატელევიზიო გართობის სფეროზე
უმნიშვნელოვანესი გავლენა მოახდინეს და გააჩინეს განცდა რომ ეს სფერო
გენდერული თვალსაზრისით თანასწორ სივრცეს წარმოადგენს ქალებისთვის.
ფაქტია, ქალმა ჟურნალისტებმა, წამყვანებმა, პროდიუსერებმა და
სცენარისტებმა გასულ წლებში რევოლუციური გავლენა იქონიეს ამ სფეროზე,
თუმცა ეს ყოველთვის ასე არ იყო. ჯოი პრესი, Vanity Fair-ის ყოფილი
ტელე-კორესპონდენტი, Salon-ისა და Los Angeles Times-ის გართობის
განყოფილების რედაქტორი და ავტორი, The Guardian-ისა და The New York
Times-ის კონტრიბუტორი სხვადასხვა დროს, თავის ახალ წიგნში აღწერს იმ
გრძელ გზას, რომელიც ქალებმა გამოიარეს ტელეინდუსტრიაში, რათა მათ
დღევანდელობამდე მოეღწიათ.
თავადაც უკვე ვეტერანი ჟურნალისტი წიგნში აღწერს იმ ბარიერებს,
რომელთა გადალახვაც უწევდათ ქალ პროფესიონალებს მედიის სფეროში. წიგნი
გვიყვება ორი კონკრეტული ტელეპერსონის როზინ ბარისა და დაიან ინგლიშის
წარმატების ისტორიას, რომელთა საკულტო შოუებმაც „ოჯახური
ღირებულებების“ ამერიკული წარმოდგენები მთლიანად შეცვალა და რომელთა
სახელიც ხშირად თეთრ სახლამდეც აღწევდა. ბარისა და ინგლიშის
გამოცდილებამ კი შთააგონა ამერიკელი ქალი ტელეწამყვანების მთელი
თაობა, რათა მათ კრეატიული სივრცეებისა და აღმასრულებელი ძალაუფლების
ქონის ამბიცია გასჩენოდათ.
⇒ უკიდურესობებში: ომის
კორესპონდენტის მარი კოლვინის სიცოცხლე და
სიკვდილი
ავტორი: ლინდსი ჰილსუმი
გამომცემელი: Farrar, Straus and
Giroux
მარი კოლვინს "მედიაჩეკერის" მკითხველი კარგად
იცნობს. ომის ლეგენდარული რეპორტიორის შესახებ ჩვენს ვებგვერდზე
რამდენიმე მასალა გამოქვეყნდა. გასულ თვეში, მედიაჩეკერმა მკითხველს
ჟურნალისტის ცხოვრებაზე გადაღებული მხატვრული ფილმის A Private War-ის
მიმოხილვის თარგმანი შესთავაზა,
რომელიც ჟურნალ the
Times-ში გამოქვყენდა.
მის შესახებ დოკუმენტური ფილმიც გადაიღეს -
Under the Wire კოლვინის ბოლო მოგზაურობას ასახავს სირიაში. ამჯერად
კი, ლინდსი ჰოლსუმის ავტორობით გამოქვეყნებულ წიგნს წარმოგიდგენთ,
რომელიც 2018 წლის ნოემბერში გამოიცა და გამოსვლიდან მალევე BBC-ის
რადიოს კვირის წიგნად და Sunday Times -ის წლის წიგნად დასახელდა.
მარი კოლვინს, რომელიც თავისი უშიშარი რეპორტინგითა და საქმისადმი
თავდადებით გამოირჩეოდა (რასაც ჯერ მისი თვალი შეეწირა, შემდეგ კი
მისი ცხოვრება), მისი მეგობარი და ომის რეპორტინგში თანამგზავრი
ლინდსი ჰილსუმი იხსენებს. წიგნში მოთხრობილია კოლვინის ბავშვობა
ამერიკულ გარეუბანში, მისი შთამაგონებელი კარიერა, რომელიც ერაყიდან,
ლიბიიდან კოსოვოდან, აღმოსავლეთ ტიმორიდან, შრი ლანკადან და
ჩეჩნეთიდან თუ სირიიდან რეპორტაჟების მთელ სერიას მოიცავდა. გარდა
პროფესიული დეტალებისა, წიგნში მოთხრობილია კოლვინის სასიყვარულო
ისტორიების, მეგობრისა თუ დაუსრულებელი გართობის შესახებ. სწორედ
კოლვინის ეს სასიცოცხლო ენერგია და ვნება იყო მიზეზი იმისა, რომ
მასთან შეხვედრისთანავე ყველას მასთან მეგობრობა უნდოდა, იასირ
არაფატიდან მოყოლებული მუამარ კადაფით დამთავრებული.
⇒ უცხო: ლათინო
იმიგრანტის გამოწვევა ტრამპის ხანაში
ავტორი - ხორხე რამოსი
გამომცემელი - Vintage
ვინც ხორხე რამოსის სახელი ჯერ
კიდევ არ იცოდა, მიუხედავად მისი, როგორც Univision-ის ტელეწამყვანის
35-წლიანი კარიერისა და არაერთი პროფესიული ჯილდოსი, 2015 წელს,
აიოვაში, მაშინ ჯერ კიდევ საპრეზიდენტო კანდიდატის დონალდ ტრამპის
ერთ-ერთი პრესკონფერენციის შემდეგ გაიგო.
აშშ-ის მომავალი პრეზიდენტისათვის ჟურნალისტის დასმულ შეკითხვას
მიგრანტთა თემაზე, ტრამპის გაღიზიანება მოჰყვა. ჟურნალისტის დაჟინებულ
მოთხოვნას დაესვა შეკითხვა, ტრამპმა მოკლე ფრაზით უპასუხა: „წადი,
დაბრუნდი შენს Univision-ში“. შემდეგ კი, დაცვის დახმარებით, იგი
დარბაზიდანაც გააძევეს.
„არის მომენტები, როდესაც სრულიად უცხოდ ვგრძნობ თავს ამ ქვეყანაში.
ამას არც წუწუნის გამო ვამბობ და არც შესაძლებლობების არ ქონის გამო.
ამას უფრო იმედგაცრუების გამო ვამბობ. ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, რომ
35 წელი აშშ-ში ცხოვრების შემდეგაც კი, ამდენი ადამიანისთვის უცხო
ვიქნებოდი. თუმცა, ზუსტად ასეა ეს“, - წერს თავის წიგნში ჟურნალისტი,
რომელსაც აშშ-ის ლათინოამერიკულ თემში „უხმოთა ხმად“ მოიხსენიებენ
ხოლმე. წიგნში რამოსი აღწერს მისი როგორც ლათინო ჟურნალისტის
გამოცდილებას აშშ-ში და სხვადასხვა კვლევაზე, სტატისტიკურ მონაცემებსა
და ჟურნალისტურ ცნობისმოყვარეობაზე დაყრდნობით ყვება რატომ გრძნობენ
ჯერ კიდევ უცხოებად თავს ის და სხვა მილიონობით ლათინოამერიკელი
აშშ-ში.
მომზადებულია: The Guardian-ის, Esquire-ის, New
Books Network-ის, Simon & Schuster-ის, Hurst Publishers-ის და
Publishers Weekly-ის მიხედვით.
