გამოვლინდა „ვორლდ პრეს ფოტოს“ (მსოფლიო პრესის ფოტოს - WPP) მეექვსე ყოველწლიური მულტიმედია კონკურსის ფინალისტების სია. წლევანდელ კონკურსში შესული 369 განაცხადიდან ჟიურიმ 12 ნომინანტი გამოავლინა 4 კატეგორიაში. „მედიაჩეკერი“ გთავაზობთ საფინალო ნამუშევრების მოკლე მიმოხილვას.


1.უიმედო მოგზაურობა - ნიუ-იორკ ტაიმზი

27 ივლისის დილას ორი მცირე ზომის სათევზაო ნავი ხმელთაშუა ზღვაში ტივტივებს. ბორტზე 733 მიგრანტია, მათგან 59 - ხუთ წლამდე ასაკის ბავშვი. მიგრანტების უმრავლესობა გაღარიბებული აფრიკული სახელმწიფოდან, ერითრეადან გამორბის და ევროპაში სურს გადასვლა. ჟურნალ „ნიუ-იორკ ტაიმზის“ შერეული მედიის ტიპის (მიქსდ-მედია) ამბავი მიგრანტების კრიზისზე განსხვავებული კუთხით მოგვითხრობს - ფოტოგრაფი და ტექსტის ავტორი ამბავს აუდიო სლაიდშოუებისა და ტექსტის მონაცვლეობით გვიყვებიან.

2. სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ - NPR

მსოფლიო თანდათანობით ივიწყებს ებოლას ვირუსს. ლიბერიის დედაქალაქთან ახლომდებარე პატარა სოფელი ბარკედუ კი ამას ჯერჯერობით ვერ ახერხებს. აქ ეპიდემიის ერთ-ერთი ყველაზე მწვავე კერა იყო და მოსახლეობას ჯერაც უჭირს ცხოვრების ჩვეულ ტემპში დაბრუნება. NPR-ის ამბავი სწორედ ამ ადამიანებზე მოგვითხრობს.

3. კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება პარკერსბურგში - ჰაფინგტონ პოსტი

1940-იანი წლების ბოლოს კორპორაცია „დუპონმა“ (DuPont) დასავლეთ ვირჯინიაში, პარკერსბურგში, ქარხანა ააშენა. დაწესებულებამ ხელოვნური მასალის, ტეფალის, რევოლუციური წარმოებით გაითქვა სახელი. თუმცა „დუპონის“ მმართველებმა მალევე აღმოაჩინეს, რომ ტეფალის მისაღებად აუცილებელი ქიმიური ნაერთი C8 მომწამვლელი იყო. ათწლეულების განმავლობაში „დუპონი“ გულმოდგინედ მალავდა C8-ის მავნებელ თვისებებზე ინფორმაციას. მთელი ამ დროის განმავლობაში პარკერსბურგელები გაუაზრებლად სვამდნენ ქიმიურად დაბინძურებულ წყალს. ამის შესახებ არავინ არაფერი იცოდა, მოსახლეობის ჯანმრთელობის მდგომარეობა კი თანდათან გაუარესდა - თინეიჯერებში გახშირდა სათესლე ჯირკვლის სიმსივნე, ჭინჭრის ციება (ურტიკარია), თანდაყოლილი გენეტიკური პათოლოგიები. 2015 წლის სექტემბერში პარკერსბურგელებმა 3500 სარჩელი შეიტანეს სასამარლოში „დუპონის“ წინააღმდეგ. რეპორტიორი მერაია ბლეიკი ჩავიდა ამერიკულ ქალაქში და ესაუბრა უამრავ ადამიანს, ვინც კორპორაციის წინააღმდეგ იბრძოდა. სწორედ ისაა „ჰაფინგტონ პოსტის“ ამ შვიდნაწილიანი მულტიმედია ამბის ავტორი.


1. იძულებით გადაადგილებულები - ნიუ იორკ ტაიმზი

ამჟამად, ომისა და სხვა სირთულეების გამო, მსოფლიოში თითქმის 60 მილიონი ადამიანია იძულებით გადაადგილებული საკუთარი საცხოვრებელი ადგილიდან. ეს ლტოლვილთა ყველაზე დიდი მაჩვენებელია მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ. მიგრანტების ნახევარს ბავშვები შეადგენენ. "ნიუ-იორკ ტაიმზის" ეს ინოვაციური მულტიმედია ამბავი ტექსტით, ფოტოებითა და ვირტუალური რეალობით გვიამბობს სამი მათგანის ბედზე. ამბის სრულყოფილად ნახვა „ნიუ-იორკ ტაიმზის“ სპეციალური მობილური აპლიკაციითაა შესაძლებელი.

2.გარფიკული მოგონებები, უგანდელი ქალების ამბები - ევროპული ჟურნალისტიკის ცენტრი

"გრაფიკული მოგონებები" აღწერს უგანდელი ქალების სიმამაცეს: მათ მოუწიათ განცდილი საშინელებების შემდეგ პოსტ-ტრავმული სტრესისა და სტიგმატიზაციის გადატანა. გრაფიკებიდან ვიგებთ იმ სირთულეების შესახებაც, რასაც არასამთავრობო ორგანიზაციები აწყდებიან ადამიანის უფლებებისათვის ბრძოლაში. ევროპული ჟურნალისტიკის ცენტრისა და ბილ და მელინდა გეიტსების ფონდის მიერ დაფინანსებული პროექტი ფოტოგრაფ მარკ ელისონსა და ილუსტრატორ კრისტიან მაფიგინის ეკუთვნით.

3.გრენლანდია დნება - ნიუ იორკ ტაიმზი

გრენლანდიის ყინულოვანი საფარი კლიმატის ცვლილების წინა ხაზზეა. წლებია, რაც მეცნიერები გრენლანდიასა და ანტარქტიდაზე გლობალური დათბობის ზეგავლენას იკვლევენ. მიუხედავად იმისა, რომ მათ ხელი მიუწვდებათ სატელიტურ სურათებზე და, შესაბამისად, წინასწარ იციან, თუ როდისთვის უნდა ელოდონ ყინულის მთების დნობას, მეცნიერებს არ მოეპოვებათ ინფორმაცია ადგილზე, ამიტომაც ვერ ახერხებენ, განსაზღვრონ, რამდენად სწრაფად აიწევს ზღვის დონე. მულტიმედია რეპორტიორ ჯოშ ჰანერისა და მრავალრიცხოვანი ჯგუფის მომზადებული პროექტი შთამბეჭდავი ფოტოებით, ვიდეოებითა და ინტერაქტიული რუკებით გრენლანდიის მოსალოდნელ პრობლემებზე მოგვითხრობს.


1. "შეჭრა"

2004 წელს ფოტოგრაფმა მიკელ არისტეგმა კამბოჯაში იმოგზაურა და დედაქალაქ პნომ-პენის ქუჩებში მცხოვრები ბავშვები გადაიღო. მაშინ ის 11 წლის ბიჭს, პიჩს შეხვდა. პიჩი წებოსა და მეტამფეტამინზე იყო დამოკიდებული და არასამთავრობო ორგანიზაცია „ჩვენი სახლის“ სარეაბილიტაციო ცენტრში მკურნალობდა. პიჩი მკურნალობის 1 წლის შემდეგ სარეაბილიტაციო ცენტრიდან გაიქცა. 2013 წელს მიკელ არისტეგი ხელახლა ჩადის პნომ-პენში და განზრახული აქვს, იპოვოს პიჩი - ნახოს, თუ როგორ ცხოვრობს კამბოჯელი ბიჭი ახლა. ფოტოგრაფი ნარკოტიკებზე დამოკიდებული „დაკარგული თაობის“ ისტორიას ამაღელვებელ ამბად აქცევს.

2. "დანებება"

გამოცემა "ინტერსეპტის" დოკუმენტური ფილმი "დანებება" აღწერს, თუ როგორ დააბრალეს სტივენ კიმს ჯაშუშობა 2010 წელს მას შემდეგ, რაც ფოქს ნიუზის რეპორტიორ ჯეიმს როზენს საიდუმლო ინფორმაცია გაუმხილა. ფილმი ახლოდან გვიჩვენებს კიმის ბრძოლას, - თუ როგორ უმკავდება იგი ბრალდებებს და ცდილობს, თავი დააღწიოს განსაცდელს. დოკუმენტური ფილმი ამხელს ამერიკული მთავრობის დაპირისპირებას პრესასთან - საიდუმლო ინფორმაციის გავრცელების გამო ობამას ადმინისტრაციამ იმაზე მეტჯერ დასაჯა ადამიანები, ვიდრე სხვა ყველა აქამდე მოქმედმა ადმინისტრაციამ ერთად.

3. წელიწადი კოსმოსში

ეს ინტერაქტიული დოკუმენტური ფილმი ასტრონავტ სკოტ კელის მიჰყვება კოსმოსში. ფილმი ნაწილია ამბიციური ექსპერიმენტისა, რომელიც ამოწმებს, შესაძლებელია თუ არა, ადამიანის ოცნება, იმოგზაუროს მარსზე, ოდესმე ასრულდეს. ჟურნალ „ტაიმის“ ფილმის შემქმნელები ასტრონავტის კოსმოსურ ქრონიკებს 11-ნაწილიან ფილმად კრავენ.


1. "ფატიმას ნახატები"

ფატიმას ესიზმრება, რომ გემიდან ვარდება. როცა სირიის ეროვნულმა არმიამ განურჩევლად ამოხოცა სირიის ქალაქ იდლიბის მოქალაქეები, ფატიმა დედასთან და და-ძმასთან ერთად ლიბანში გაიქცა. ლიბანის ლტოლვილთა ბანაკში ორი წლის გატარების შემდეგ, ოჯახის მდგომარეობა აუტანელი გახდა. ისინი იძულებულნი გახდნენ, ამჯერად ლიბიაში წასულიყვნენ. გადაჭედილი ნავით მათთან ერთად ფეხმძიმე ქალი მგზავრობდა. მხურვალე მზეზე 12-საათიანი ტანჯვის შემდეგ, მკვდრადშობილი ბავშვის სხეული ნავიდან გადააგდეს. ფატიმამ ყველაფერი დაინახა. ახლა ის შვედეთში, ქალაქ ნორბერგში ცხოვრობს, დადის სკოლაში და ცხოვრებისთვის ფეხის აწყობას ცდილობს. ნახატების მეშვეობით კი სირიიდან შვედეთამდე მოგზაურობის მოგონებებისგან თავისუფლდება. ეს მოკლემეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმის მის შესახებ მოგვითხრობს.

2. "მეი"

ჩინეთის მაღალმთიან სოფელ ჰანგშაში 13 წლის ში ლონგ მეი მომღერლობაზე ოცნებობს. მშობლებს წელიწადში ერთხელ ნახულობს. სანამ ისინი დიდი ქალაქებში მუშაობენ, მეი ბეჯითად სწავლობს სკოლაში - დილის ექვსიდან საღამოს ცხრა საათამდე, რათა ჰქონდეს შესაძლებლობები, რაც მის მშობლებს არასოდეს ჰქონიათ. 1978 წლიდან ჩინეთმა მსოფლიო ისტორიაში უდიდესი შიდა მიგრაციის ტალღები გადაიტანა. 160 მილიონამდე ადამიანმა დატოვა სოფლები სამსახურის შოვნის იმედად. სწრაფად მზარდ ურბანიზაციას მნიშვნელოვანი მინუსებიც აქვს: 60 მილიონზე მეტი ჩინელი ბავშვი მშობლებისგან მოშორებით ცხოვრობს - მშობლები იძულებულნი არიან, ასობით მილის დაშორებით წავიდნენ სამუშაოდ. ფილმი „მეი“ მიგრაციაზე ამ კუთხით დაგვაფიქრებს.

3. "ზეის აღზრდა"

ზეი კროუფორდი მცირე ასაკიდანვე გრძნობდა, რომ ბიჭის სხეულში იყო გამოკეტილი. სქესობრივი მომწიფების ასაკის მოახლოებისას მას სხეულში იმპლანტი ჩაუდგეს, რამაც ჩაახშო სქესობრივი მომწიფების პროცესი. ეს მოკლემეტრაჟიანი დოკუმენტური ფილმი ერთი ოჯახის თავგადასავალზე გვიამბობს - მათი 12 წლის ქალიშვილის აღქმისა და მიღების პროცესზე.