უნდა გამოვიყენოთ თუ არა ტერმინი - “ყალბი ინფორმაცია”? ვინ და როგორ იყენებს სოციალურ ქსელებს დეზინფორმაციის გავრცელებისთვის? რა როლი აქვს ამ ყველაფერში კრემლს? როგორ უნდა ვებრძოლოთ დეზინფორმაციას? - ეს იმ საკითხების არასრული ჩამონათვალია, რაზეც საქართველოდან გერმანიაში გაცვლითი პროგრამის ფარგლებში მონაწილე ჟურნალისტების ჯგუფი ერთი კვირის განმავლობაში იღებდა ინფორმაციას.

მიგრანტები, რელიგიური ჯგუფები, ლგბტ თემი, ნაციონალიზმი - ასეთია იმ საკითხების არასრული ჩამონათვალი, რაზეც ყველაზე ხშირად ვრცელდება ყალბი ამბები გერმანიაში.

ყალბი ინფორმაცია 13 წლის ლიზას გაუპატიურების შესახებ იყო პირველი რეზონანსული შემთხვევა, როდესაც გერმანიის მთავრობა პირისპირ შეეჯახა კრემლის პროპაგანდისტულ მანქანას. 2016 წელს გერმანიაში მცხოვრებმა რუსული წარმომავლობის ოჯახმა 13 წლის გოგონას გაუჩინარების შესახებ განაცხადა. გოგონა 30 საათის განმავლობაში იყო დაკარგული და შინ დაბრუნების შემდეგ განაცხადა, რომ ის მიგრანტებმა გააუპატიურეს. მოგვიანებით, გერმანიის პოლიციამ გამოარკვია, რომ მოზარდი სკოლაში შექმნილი პრობლემების გამო იმალებოდა და მასზე იმ პერიოდში სექსუალურ ძალადობას ადგილი არ ჰქონია, მითუმეტეს არანაირი მიგრანტების მხრიდან. ამის მიუხედავად, ლიზას გაუპატიურების შესახებ ყალბმა ამბავმა მოიცვა არა მხოლოდ გერმანიის საზოგადოება, იყო ორგანიზებული საპროტესტო გამოსვლები მიგრანტების წინააღმდეგ გერმანიაში და ა.შ.

გერმანიაში დეზინფორმაციის საკითხებზე მომუშავე სპეციალისტების შეფასებით, მიგრანტებთან მიმართებაში გაცილებით უფრო გავრცელებულია კრიმინალური ამბების მანიპულაციური გაშუქება - კერძოდ, ზოგიერთი მედიასაშუალება, რომელიც ემსახურება დეზინფორმაციის პროპაგანდას, მიზანმიმართულად აქვეყნებს იმ კრიმინალური შემთხვევების შესახებ ცნობებს, რომლებშიც ბრალდებულები ან მსჯავრდებულები არიან მიგრანტები. საქმე ის არის, რომ ამ ფორმით ხდება საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება, რომ მიგრანტები კრიმინალები არიან, თუმცა სტატისტიკური ანალიზი აჩვენებს, რომ რეალობა განსხვავებულია - მიგრანტების წილი საერთო დანაშაულების სტატისტიკაში გერმანიაში დაბალია.

ლუკა ჰამერი, სოციალური მედიის ანალიტიკოსი ამბობს, რომ საზოგადოებრივი აზრის მანიპულაციისთვის საუკეთესო ადგილია სოციალური მედია. მისი თქმით, ამას ხელს უწყობს სოციალური მედიის ის შესაძლებლობა, რაც თავისუფალ სივრცეს აძლევს საზოგადოებას. ამავდროულად, პრობლემას ქმნის ციფრულ ტექნოლოგიებთან მიმართებაში მომხმარებლების დაბალი წიგნიერების დონე, ასევე, ისეთი პლატფორმები, როგორიცაა დახურული ჯგუფები სოციალურ ქსელებში, სასაუბრო პროგრამები (ტელეგრამი, ვაიბერი და ა.შ.), რაც ართულებს კვლევის შესაძლებლობებს.

კაროლინ შვარცი გერმანიაში ფაქტების გადამოწმების სპეციალური პლატფორმებისთვის (მაგალითად, Faktenfinder) მუშაობს. მისი თქმით, გერმანიაში ყალბი ამბების გავრცელებისთვის ყველაზე აქტიურად “ტელეგრამი” გამოიყენება, რომლის კვლევა რთულია, რადგან ის სასაუბრო პლატფორმაა და მოკლებულია საჯაროობას. რაც შეეხება საჯარო კომუნიკაციებისთვის განკუთვნილ პლატფორმებს, როგორიცაა, მაგალითად, ტვიტერი, მასზე დაკვირვებით, კაროლინ შვარცი გამოყოფს რამდენიმე შტრიხს, რაც გამოიყენება ყალბი ცნობების გავრცელებისთვის, ესენია: ე.წ. თვითმხილველების პოსტები, ყალბი ანგარიშები სოციალურ ქსელებში, ფოტომონტაჟები, ყალბი ვიდეოები ე.წ. დიფფეიკები (DeepFakes), ფაბრიცირებული დოკუმენტები, ცნობილი ადამიანების ყალბი ციტატები, ე.წ. მეცნიერული დასკვნები, რომლებიც ყალბია და ა.შ.

“ყალბი ინფორმაციის გამავრცელებელს შეიძლება ჰქონდეს სხვადასხვა მოტივი. მაგალითად, პოლიტიკური მოტივის შემთხვევაში ამოცანაა ამომრჩევლების მობილიზაცია ან პირიქით, დემობილიზაცია, პოლიტიკური ოპონენტისთვის ზიანის მიყენება, პოლარიზაცია და ა.შ. შეიძლება, არსებობდეს მონეტიზაციის მოტივი - რაც უფრო მეტ მნახველს მოიზიდავს ყალბი ამბავი, მაგალითად, იგივე იუთუბზე, მეტი ფულადი შემოსავლის მიღების შანსი უჩნდება მის გამავრცელებელს და ა.შ.” - ამბობს კაროლინ შვარცი.

დეზინფორმაციის საკითხებზე მომუშავე სპეციალისტები გერმანიაში ფიქრობენ, რომ აუცილებელია საზოგადოების ცნობიერების ამაღლება იმ ციფრულ ტექნოლოგიებზე, რაც აქტიურად გამოიყენება ყალბი ამბების პროპაგანდისთვის. მაგალითად, მოქალაქეებს უნდა ჰქონდეთ ინფორმაცია, თუ როგორ შეიძლება შეამოწმონ არის თუ არა ფოტო გაყალბებული, ან ვინ იმალება იმ მომხმარებლის მიღმა, რომელიც ავრცელებს ყალბ ინფორმაციას და ა.შ.

სოციალურ ქსელებში დეზინფორმაციასთან ბრძოლის მოტივით გერმანიაში 2017 წელს მიიღეს კანონი ინტერნეტ ქსელების გამოყენების შესახებ (NetzDG). ეს კანონი ავალდებულებს სოციალურ ქსელებს, როგორიცაა მაგალითად ფეისბუკი, 24 საათში ირეაგიროს საჩივარზე და წაშალოს სიძულვილის ენის შემცველი ან ე.წ. ყალბი ამბავი. ამასთან, ფეისბუკი ვალდებულია წარადგინოს კვარტალური ანგარიშები მის მიერ გაწეული საქმიანობის შესახებ ამ კანონის ფარგლებში. წინააღმდეგ შემთხვევაში გათვალისწინებულია სოლიდური ფინანსური სანქციები.

ფეისბუკის 2019 წლის პირველი კვარტლის ანგარიშის მიხედვით, 6 თვეში მათ NetzDG-ის ფარგლებში ჯამში 674 საჩივარი მიიღეს, აქედან ყველაზე მეტი - 370 საჩივარი ეხებოდა შეურაცხყოფას, საიდანაც წაიშალა 140, ხოლო ცილისწამებაზე შესული 212 საჩივრიდან, დაკმაყოფილდა და წაიშალა 39.

ორგანიზაცია “რეპორტიორები საზღვრებს გარეშე” ინტერნეტ ქსელების გამოყენების შესახებ კანონს (NetzDG) ჯერ კიდევ მის მიღებამდეც აკრიტიკებდა და მიიჩნევდა, რომ ის საფრთხეს უქმნიდა გამოხატვის და მედიის თავისუფლებას. ორგანიზაციის ბერლინის ოფისის წარმომადგენელი ჯულია ლეგნერი ჩვენთან საუბარში ამბობს, რომ ამ კანონმა, როგორც მოსალოდნელი იყო, ვერ მოაგვარა ინტერნეტის საშუალებით დეზინფორმაციისა და სიძულვილის ენის გავრცელების საკითხი. მისი თქმით, სტატისტიკა აჩვენებს, რომ მსგავში შინაარსის ამბების რაოდენობა ინტერნეტ ქსელებში არ შემცირებულა.

როგორ ებრძვიან საქართველოში დეზინფორმაციას - ამ კითხვაზე პასუხების მისაღებად თბილისს გერმანელი ჟურნალისტების ჯგუფი ნოემბერში ეწვევა. პროექტი - “ყალბ ინფორმაციასთან ბრძოლა” - გერმანიის საგარეო საქმეთა სამინისტრომ დააფინანსა. პროექტს ერთობლივად ქართული და გერმანული არასამთავრობო ორგანიზაციები - “მედიის განვითარების ფონდი” და Deutsche Gesellschaft e.V. (“გერმანიის საზოგადოება”) ახორციელებენ. პროექტის შედეგად ჟურნალისტების მიერ დეზინფორმაციის თემატიკაზე მომზადებული მასალები “მედიის განვითარების ფონდი” თავის ონლაინ პლატფორმაზე - “მითების დეტექტორზე” გამოაქვეყნდება.