ახალი პოლიტიკური ცენტრის - "გირჩის" ხელმძღვანელმა ზურაბ ჯაფარიძემ დღეს, 22 აპრილს, პარტიის ოფისში, პარტიის ახალი წევრების სტატუსით, საზოგადოებრივი მაუწყებლის სომხური და აზერბაიჯანული საინფორმაციო გამოშვების წამყვანები - არაზ მაშოვი და ედგარ ბარსაღიანი წარადგინა. არის თუ არა ინტერესთა კონფლიქტი, ამას მაუწყებლის დისციპლინური კომისია შეისწავლის.

“ახალი პოლიტიკური ცენტრი არ გვინდა იყოს მხოლოდ ახალი ადამიანების გაერთიანება, არამედ ასახავდეს იმ მრავალფეროვნებას, რომლითაც მდიდარია ჩვენი ქვეყანა, ამიტომ მე დღეს წარმოგიდგენთ ჩვენს ორ ახალ წევრს - არაზ მაშოვსა და ედგარ ბარსაღიანს. ისინი არიან ადამიანები, რომლებიც 12 წელია საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეთერიდან სომხურ და აზერბაიჯანულ ენაზე მიმდინარე ახალ ამბებს აცნობენ ჩვენს სომეხ და აზერბაიჯანელ თანამოქალაქეებს” - აღნიშნა ჯაფარიძემ პრესკონფერენციაზე.

მაუწყებლობის შესახებ კანონი საზოგადოებრივი მაუწყებლის თანამშრომელს უკრძალავს რომელიმე პოლიტიკური პარტიის წევრობას. ამის შესახებ კანონის 23-ე მუხლშია აღნიშნული. გარდა ამისა, მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის მე-16 მუხლში წერია, რომ დაუშვებელია პოლიტიკური თანამდებობის პირის ან პოლიტიკური პარტიის წევრის მონაწილეობა ახალი ამბების ან საინფორმაციო პროგრამებში წამყვანის, ინტერვიუერის ან ჟურნალისტის სახით.

თავად საზოგადოებრივი მაუწყებლის საინფორმაციო გამოშვების წამყვანები მიიჩნევენ, რომ მათ ინტერესთა კონფლიქტი არ აქვთ:

“მეც და სომხური გადაცემის წამყვანიც ამჟამად ვმუშაობთ საზოგადოებრივ მაუწყებელში, ჩვენ ვასრულებთ ჩვენს მოვალეობას, მაგრამ როგორც ასეთი, იმ პარტიაში არ ვართ გაწევრიანებული. ჩვენი სურვილია რომ ვიყოთ მათ რიგებში და თუ კანონი მოითხოვს, გავაკეთებთ ამას ისე, როგორც შეესაბამება კანონს. დოკუმენტურად არ ვართ გაფორმებული, ამჟამად ვართ კონსულტაციის დონეზე. აგიტაციასა და პოლიტიკურ საქმიანობაში ჯერ ჩართული არ ვართ. როცა ასეთი რამ იქნება და მოთხოვნა იქნება, გავაკეთებთ როგორც საჭიროა. ახსნა-განმარტება მოგვთხოვეს მაუწყებლის იურისტებმა. მე არ ვაპირებ არანაირი ახსნა-განმარტების დაწერას. თუ კი რაიმე მიაჩნიათ რომ არასწორია, აქეთ მომედავონ”, - განუცხადა მედიაჩეკერს არაზ მაშოვს. იგივე პოზიცია აქვს ედგარ ბარსაღიანს:

“რადგან წლების წინ ვმუშაობდით ეროვნული უმცირესობების საკითხზე, ძირეულად გვესმის მათი პრობლემები. ახლა ვართ მრჩევლების პოზიციაში, რათა კონსულტაცია გავუწიოთ უმცირესობებთან დაკავშირებულ საკითხებში. სამომავლოდ რა იქნება, წინასწარ ვერ ვიტყვით. ჩვენს სატელევიზიო საქმიანობას ეს არ ეხება”.

საზოგადოებრივი მაუწყებლის ახალი და მიმდინარე ამბების ხელმძღვანელის, გიორგი გვიმრაძის თქმით, მან უკვე მიმართა მოხსენებითი ბარათით საზოგადოებრივი მაუწყებლის დისციპლინურ კომისიას, რომელმაც გადაწყვეტილება განხილვის შემდეგ უნდა მიიღოს.

“დიდი ალბათობით, თუ დადასტურდება, რომ ისინი არიან პოლიტიკური პარტიის წევრები, მათ მოუწევთ სამსახურის დატოვება. მათ მოეთხოვათ ახსნა-განმარტების დაწერა, რომელიც განხილული იქნება კომისიაზე და რა თქმა უნდა, მათთან საუბრის შემდეგ მივიღებთ გადაწყვეტილებას”, - ამბობს გიორგი გვიმრაძე. მისივე თქმით, პოლიტიკური პარტიის სახე ვერ იქნება საინფორმაციო სამსახურში დასაქმებული და მნიშვნელობა არა აქვს, რომელი პარტია იქნება ეს.

11 აპრილს, ტელეკომპანია “იმედის” მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში გავიდა რეპორტაჟი, სადაც საუბარი იყო ხელვაჩაურში გარდაცვლილ 14 წლის მოზარდზე. საქმე თვითმკვლელობამდე მიყვანის მუხლითაა აღძრული. ოჯახის წევრები მიიჩნევენ, რომ საქმე მკვლელობის მუხლით უნდა გადაკვალიფიცირდეს. ერთ-ერთ სინქრონში, რესპონდენტის მიერ დასახელებული იყო იმ მოზარდის გვარი, რომელსაც ოჯახი, სავარაუდოდ, მკვლელობაში ეჭვმიტანილად მიიჩნევს.

“გამოიძიება თვითმკვლელობამდე მიყვანის მუხლით დაიწყო, ოჯახის წევრებს კი მკვლელობის ვერსია აქვთ. ისინი სავარაუდო მკვლელების ვინაობასაც ასახელებენ, მათივე მტკიცებით მოზარდს სადაბრაზოში თანატოლები გაუსწორდნენ. შემთხვევის შემდეგ ისინი უბანში არავის უნახავს. დაკეტილია მათი სახლებიც. ექპსერტიზის დასკვნას ელოდება როგორც ოჯახი, ასევე შსს“- ამბობს წამყვანი შესავალ ტექსტში.

სიუჟეტის მიხედვით გარდაცვლილს კონფლიქტი ჰქონდა თანატოლებთან. ერთ-ერთი რესპონდენტი (მეზობელი) ინტერვიუს დროს, შემთხვევის დეტალებს იხსენებს და აღნიშნავს, რომ შემთხვევამდე მოზარდთან სახლში მისი თანატოლები მივიდნენ. რესპონდენტი ასახელებს ერთ-ერთი იმ მოზარდის გვარსაც, რომელსაც, ოჯახი, სავარაუდოდ მკვლელობაში ეჭვმიტანილად მიიჩნევს.

შვეიცარიული გაზეთის Tribune de Geneva–ს მიერ გავრცელებული ინფორმაციით, მასშტაბურ ჟურნალისტური გამოძიებაში, პანამის დოკუმენტებში ყოფილი პრემიერ-მინისტრის, ბიძინა ივანიშვილის გარდა, თავდაცვის ყოფილი მინისტრი, დავით კეზერაშვილიც ფიგურირებს. გამოცემის ინფორმაციით, 2008 წელს კეზერაშვილი თანამდებობიდან გადადგა და პოსტის დატოვებიდან ათ დღეში, 3 ოფშორული კომპანია დაარეგისტრირა, სადაც ნავთობის ბიზნესიდან მიღებული თანხები გადაირიცხა.

ინფორმაცია ამის შესახებ, ქართულ მედიაში 9 აპრილს, შაბათს გაჩნდა. თუმცა, ტელევიზიების ნაწილს თემა არ გაუშუქებია.

ეს საკითხი ვერ მოხვდა „რუსთავი-2 ის“ დღის „კურიერსა“ და შაბათის „კურიერში“, ამბავი არ იძებნება ტელევიზიის ვებგვერდზეც. აღსანიშნავია, რომ დავით კეზერაშვილი შაბათის „კურიერში“ მოხვდა, თუმცა, სულ სხვა კონტექსტით. სიუჟეტი ეხებოდა, ბრიტანეთის მიერ კეზერაშვილის ექსტრადირებაზე უარის თქმას. როგორც სიუჟეტიდან ვიგებთ, „ბრიტანეთის სასამართლო მისი საქართველოში დაბრუნების შემთხვევაში, კეზერაშვილის პოლიტიკური ნიშნით გასამართლების საფრთხეს ხედავს“.

კეზერაშვილის და პანამის დოკუმენტების შესახებ ინფორმაცია არ გასულა არც „მაესტროს“ დღის საინფორმაციო გამოშვებაში , თუმცა საკითხი გაშუქდა მთავარ გამოშვებაში.

თემა საზოგადოებრივი მაუწყებელის პირველმა არხმა გააშუქა როგორც დღის გამოშვებებში, ისე მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაშიც. „მოამბეში“ 8 საათზე, თემა ვრცლად იყო წარმოჩენილი და სიუჟეტის გარდა, ეთერში ინტერვიუც ვიხილეთ. სიუჟეტები განთავსდა ტელევიზიის ოფიციალურ გვერდზეც.

თავდაცვის ყოფილი მინისტრის პანამის დოკუმენტებში გამოჩენა გაშუქდა „იმედის“ დღის გამოშვებაში, იგივე სიუჟეტი განთავსდა ტელეკომპანიის ვებგვერდზე, თუმცა ამ საკითხზე მასალა გადაცემა „ქრონიკის სტუდიაში“ არ გასულა (შაბათს „იმედზე“ დღის მთავარი საინფორმაციო გამოშვება „ქრონიკა“ არ გადის, ამ დროს ბადეში გადაცემა „ქრონიკის სტუდია“ არის განთავსებული).

დღის განმავლობაში საკითხი არ გაშუქებულა GDS – ის ეთერში, თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ არხზე საინფორმაციო გამოშვება „2030“ შაბათ დღეს საერთოდ არ გადის, დღის ამბები კი, მხოლოდ მსოფლიოში მიმდინარე სიახლეებს ეხება და არა ლოკალურ თემებს. კეზერაშვილის თემა გაშუქდა „2030-ის“ ვებგვერდზე - 2030.news

გამომძიებელმა ჟურნალისტებმა მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ანონიმური წყაროს საშუალებით პანამაში, ოფშორულ ზონაში რეგისტრირებული იურიდიული კომპანია მოსაკ ფონსეკას 11 მილიონი დოკუმენტი მოიპოვეს, რომელთა მოცულობა 2.6 ტერაბაიტია.

დოკუმენტებით მტკიცდება, რომ მსოფლიოს მოქმედი თუ ყოფილი სახელმწიფო ლიდერები, პოლიტიკოსები, სპორტსმენები და ხელოვანები კომპანია "მოსაკ ფონსეკას", ხშირ შემთხვევაში, მილიონების დასამალად და გადასახადებისგან თავის ასარიდებლად იყენებდნენ.კომპანია კლიენტებს ეხმარებოდა სხვადასხვა პროცედურების გვერდის ავლით არალეგალური პროცედურები განეხორციელებინათ. მის კლიენტებს შორის აღმოჩნდნენ რუსეთის პრეზიდენტი, ისლანდიის პრემიერი, ეგვიპტისა და ლიბიის ყოფილი ლიდერები, სირიისა და აზერბაიჯანის პრეზიდენტების ოჯახები და ა.შ.

ასევე ირკვევა, რომ საქართველოს ყოფილ პრემიერს ბიძინა ივანიშვილს მოსაკ ფონსეკას საშუალებით პანამაში რეგისტრირებული ჰქონდა კომპანია, რომელიც თანამდებობაზე ყოფნისას მის მიერ შევსებულ დეკლარაციებში არ იყო მითითებული.

თემა ქართული მედიის ყურადღების ცენტრშიც აღმოჩნდა. კვირას, 3 აპრილს თემა "კურიერ P.S.- ში" გაშუქდა, მომდევნო დღეებში კი, სიუჟეტების ქრონომეტრაჟი და რიგითობა ტელევიზიების საინფორმაციო ბადეში ასეთი იყო:

reportiori.ge - ს კონტენტი მრავალფეროვანია, მკითხველს აქ პოლიტიკის, კულტურისა თუ რელიგიის სფეროდან ახალი ამბების ნახვა შეუძლია.

გამოცემაში დიდი ადგილი ეთმობა მართლმადიდებლობასთან დაკავშირებულ საკითებს. მაგალითად, 7 მარტს მთავარ თემაში, ე.წ სლაიდშოუში, დღის პირველ ნახევარში განთავსებული იყო 3 სიახლე პატრიარქის შესახებ, განახლების შემდგომ 13:00 ვეცნობით ე.წ. 2 „ნიუსს“ რელიგიური თემატიკით პირველი: „ნუცა ჯანელიძე: არ საუბრობს პატრიარქი სიძულვილის ენით!!!“ და მეორე „ევედრეთ ღმერთს, მოგცეთ ძალა ამ ვნებისაგან გასათავისუფლებლად“ - საიტზე დაკვირვება აჩვენებს იმასაც, რომ „არ საუბრობს პატრიარქი სიძულვილის ენით“ - კამპანიურ ხასიათს ატარებს და ვებგვერდზე ამ სახელწოდების არაერთი მასალის ნახვაა შესაძლებელი.

აქვეა მასალები, რომლებიც ეროვნულობის საკითხის წინ წამოწევას ემსახურება. აქცენტი ხშირად კეთდება იმაზე, რომ „გაურკვეველი ძალები შესაძლოა საქართველოს და მარლთმადიდებლობას ებრძოდნენ“, რომ „ლიბერალური ღირებულებები შესაძლოა სახიფათო იყოს“, საიტზე ხშირია სიახლეები ლევან ვასაძის შესახებაც: „დიახ! თეა თუთბერიძის თანამოაზრე თამარ სანიკიძე მართლმადიდებლობას ცეცხლითა და მახვილით ებრძვის!“ „ზვიად ტომარაძე: საქართველოში, შესაძლოა, ხუთი არაბული სოფელი გაშენდეს!“, „ვასაძე: ქალის ლეჩაქს თუ არ დავიხურავთ, ლიბერალურ ფაშიზმს დავამარცხებთ“ „ლევან ვასაძე: შე მამაძაღლო, მოდიხარ და განათლების სამინისტროში ნერგავ რაღაც საგნებს, როგორ გავზარდო ბავშვები?“ „საგანი "მე და საზოგადოება" ჰომოსექსუალიზმის მიმღებლობის კულტივირება სკოლებში - მარინა კაჭარავა“.

საიტი ნეგატიური განწყობებით გამოირჩევა ექსპრეზიდენტ სააკაშვილის მიმართ, საძიებო სისტემაში გვარის „სააკაშვილი“ ჩაწერის შემდგომ საკმაოდ მოცულობითი მასალა გროვდება.

„ლალი მოროშკინა: სააკაშვილი შეეცადა, ჭუჭყი და ტალახი მიესხა გიორგი კვირიკაშვილისთვის!“ „მიხეილ სააკაშვილის გაუგებარმა სიტყვებმა ინტერნეტში დიდი ხალისი გამოიწვია“ „დავით თარხან-მოურავი: სააკაშვილი პირდაპირ რუსეთის აგენტია“ - საიტზე შესაძლებელია მსგავსი შინაარსის არაერთი მასალის ნახვა.

საიტზე ხშირია ისეთი სიახლეებიც, რომლებიც მთავრობის გატარებულ ღონისძიებებს ეხება: „საქართველოში ენერგოეფექტური ნათურების წარმოება დაიწყო“, „ნოდარ ხადური: ძალიან სერიოზულ ინვესტიციებს ველოდებით“ „სამების ეკლესიისა და მახათას ეკლესიის დამაკავშირებელი გზის მშენებლობა აქტიურად მიმდინარეობს“, „დავით ნარმანია: სამებისა და მახათას ეკლესიების დამაკავშირებელი გზა სტრატეგიულად ძალიან მნიშვნელოვანია“. აქვე, რამდენიმე მასალა ეძღვნება ჯანდაცვის სამინისტროს წამოწყებას, რომელიც ჯანდაცვის სფეროში არსებული საჭიროებების გამოსავლენად ტარდება: “ავთანდილ იმედაძე: „რა გაწუხებთ?“ ერთ-ერთი საუკეთესო წამოწყებაა მოქალაქეების საჭიროებების დასადგენად!”, „თემურ ნანეიშვილი: აქცია - „რა გაწუხებთ?“ ფაქტობრივად, ეპიდემიოლოგიურ კვლევასაც მოიცავს” და „„რა გაწუხებთ?“ - სოციალური ინიციატივის ფარგლებში 16 ათასზე მეტი ადამიანი გამოიკითხა“.

2015 წლის „საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს“ ანგარიშის თანახმად, 2015 წლის აგვისტოს თვეში ვებგვერდს სარეკლამო მომსახურება გაწეული აქვს: ქალაქ თბილისის საკრებულოსთვის, რომლისგანაც ბანერის განთავსების სანაცვლოდ 300 ლარი მიიღო.

ევროპის ახალგაზრდული ოლიმპიადის საორგანიზაციო კომიტეტს საიტმა 2,500 ლარის და სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტროდან 1,620 ლარის მომსახურება გაუწია.

ამ მომენტისათვის საიტზე 15 რეპორტიორია დასაქმებული, საიტზე რეკლამის სახით განთავსებულია 2 სარეკლამო ბანერი. ვებგვერდზე არაა მითითება დონორის ან სხვა სახის დამფინანსებლის შესახებ, შესაბამისად, გაუგებარი რჩება მედიასაშალების დაფინანსების წყაროც.

გამჭვირვალობის კვლევის მიხედვით („ვის ეკუთვნის ქართული მედია“) ონალინ მედიასაშუალება reportiori.ge-ის მფლობელები გიორგი მამაცაშვილი და ნუგზარ ფოფხაძე არიან, მათვე ეკუთვნით პრესკლუბი „რეპორტიორი“. რეესტრის ინფორმაციით შპს „რეპორტიორი“ 2014 წლის 18 ივნისს დაარსდა.

გიორგი მამაცაშვილი გაზეთ „ასავალ-დასავალის“ ჟურნალიტი იყო. საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს ინფორმაციით, ნუგზარ ფოფხაძე წლების განმავლობაში ხელმძღვანელობდა საბჭოთა საქართველოს ტელე-რადიო მაუწყებლობას, მას კომუნისტური რეჟიმის დროს ცეკას მდივნის თანამდებობაც ეკავა. 2004 წლამდე ნუგზარ ფოფხაძე თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტის დეკანი იყო. მისი დეკანობის პერიოდში გიორგი მამაცაშვილი ფაკულტეტის სტუდკავშირის თავმჯდომარე გახლდათ.

ამავე კვლევის თანახმად, ნანა დევდარიანთან ერთად მამაცაშვილი და ფოფხაძე „თავისუფალ ჟურნალისტთა კლუბი VI კორპუსის” გამგეობის წევრები არიან.

ნანა დევდარიანი ევრაზიის ინსტიტუტის გამგეობის თავმჯდომარესთან, გულბაათ რცხილაძესთან ერთად არასამთავრობო ორგანიზაცია “კავკასიური თანამშრომლობის” გამგეობის წევრია. ორგანიზაცია იმავე სახელწოდებით მოსკოვში 2009 წელს დაარსდა. საქართველოში დაარსებული ორგანიზაცია რუსულ „კავკასიურ თანამშრომლობასთან” მჭიდრო კავშირს ინარჩუნებს და მისი მიზანი ორ ქვეყანას შორის „სამეცნიერო ურთიერთობების აღდგენაა“.

„ნეტგაზეთი“ სარედაქციო წერილს აქვეყნებს, სადაც აღნიშნულია, რომ ორი ჟურნალისტი, რომელიც 2016 წლის იანვრის ბოლომდე თანამშრომლობდა გამოცემასთან, სისტემატურად მიმართავდა პლაგიატს.

გამოცემა ორი თვის განმავლობაში ატარებდა შიდა გამოძიებას: „ისინი სხვადასხვა მედიასაშუალების მიერ მოპოვებულ ინფორმაციას, კომენტარებს, ინტერვიუებს ასაღებდნენ თავიანთ ნამუშევრებად და უგზავნიდნენ ნეტგაზეთს. საქმე ეხება 2014-15 წლებში გამოქვეყნებულ სტატიებს სამხრეთი კავკასიის რეგიონის შესახებ” - ვკითხულობთ სარედაქციო წერილში.

როგორც წერილიდან ვიგებთ, რედაქციის შიდა გამოძიების დაწყების მიზეზი გახდა სწორედ ერთ-ერთი ავტორის სტატია, რომელიც არ გამოქვეყნებულა: “სტატია 2016 წლის იანვარში მივიღეთ, მასში პლაგიატის შემთხვევა აღმოვაჩინეთ და გადავწყვიტეთ მისი და სხვა ავტორის მიერ მომზადებული ყველა სტატია შეგვემოწმებინა. თუმცა პლაგიატის პრაქტიკა მხოლოდ ორი ავტორის ტექსტებში აღმოჩნდა“.

გამოცემამ პლაგიატის დადასტურების შემდეგ, ჟურნალისტებთან კონტრაქტი გაწყვიტა: „ჩვენი გამოძიების შემდეგ საიტიდან წაშლილია ორივე ავტორის მიერ 2014-16 წლებში გამოქვეყნებული 40-ზე მეტი სტატია. ამ სტატიების ლინკები კვლავ ხელმისაწვდომია, თუმცა საკუთრივ სტატიის ნაცვლად ნახავთ წარწერას, რომ ტექსტი წაშლილია აღმოჩენილი პლაგიატის გამო. სტატიების წაშლის გარდა, “ნეტგაზეთმა” გაუგზავნა ბოდიშის წერილები 40-ზე მეტ გამოცემას – ვებგვერდებს, რომლებიდანაც ორივე ჟურნალისტი პირდაპირ იწერდა სხვადასხვა ინფორმაციას, საკუთარ ნამუშევრად ასაღებდა და ამ ქმედებების შედეგად მიღებულ ტექსტებს “ნეტგაზეთზე” ვაქვეყნებდით” - განმარტავს გამოცემა.

ნეტგაზეთი, მომხდარის გამო, მკითხველს და კოლეგებს ბოდიშს უხდის: „ჩვენ მზად ვართ, კვლავ ვიმუშაოთ თქვენი ნდობის მოსაპოვებლად, თუ ის დავკარგეთ ამ ძალიან უსიამოვნო შემთხვევის გამო”.

რედაქტორი მაია მეცხვარიშვილი კი, სოციალურ ქსელში სტატუსს აქვეყნებს, სადაც ამბობს რომ პროექტში მონაწილეობას აღარ მიიღებს: „ყველაზე მძიმე შეცდომა ჩემს, როგორც რედაქტორის პრაქტიკაში, რაც განაპირობა გაუმართლებელმა ნდობამ ამ ავტორებისა და მათი რეკომენდატორებისადმი, თუმცა მიზეზებს მკითხველისთვის, ცხადია, არ აქვს მნიშვნელობა... ამიტომაც ნეტგაზეთის ამ პროექტში მეც აღარ ვიქნები ჩართული. ვაცნობიერებ ჩემს პასუხისმგებლობას და პირველ რიგში, ვუხდი ბოდიშს ჩვენს მკითხველებსა და გულშემატკივრებს“.

აღსანიშნავია, რომ ესაა პირველი შემთხვევა საქართველოში, როცა გამოცემა თავადვე ღიად აცხადებს აღმოჩენილი პლაგიატის შესახებ, ბოდიშს უხდის მკითხველს და საქმის დეტალებს სარედაქციო წერილის სახით აცნობს აუდიტორიას.

27 მარტს, „იმედის დროში“ გავიდა სიუჟეტი, რომელიც პალიატიურ მკურნალობას და მძიმე სენის მქონე ბავშვებს ეხებოდა. სიუჟეტში ერთ-ერთი მშობელი, ბავშვის თანდასწრებით საუბრობს პრობლემაზე:

„მსოფლიოში პრეცედენტი არ ყოფილა ამ დაავადების განკურნების. ყველაზე დიდი, ხუთი წელი ცხოვრობენ ასეთი ბავშვები. სანამ შემიძლია, ჩემს შვილს ვაცოცხლებ, როგორც შემიძლია. ამას აქვს ეტაპები. პირველი ეტაპია გონებრივი შეზღუდვა, მახსოვრობის უნარის დაქვეითება, რაშიც ჩვენ ვართ ახლა. შემდეგი ეტაპი აქვს უკვე ტეტრაპარეზი, კიდურების მოდუნება, ბავშვი ვეღარ დადის, უკვე მეტყველების დაქვეითება, ყლაპვის გაძნელება და ბოლო სტადია ფატალურია, მაგრამ მაქსიმალურად ვცდილობთ, რომ რაღაც გავაკეთო“- ამბობს მშობელი და ამ საუბარს ბავშიც ისმენს.

ფსიქოლოგი, მაია ცირამუა, „მედიაჩექერთან“ საუბარში აღნიშნავს:

„თავისთავად ძალიან მძიმე ამბავია ამ სიუჟეტში აღწერილი, მაგრამ სრულიად წარმოუდგენელია ბავშვის იდენტიფიცირება და განსაკუთრებით მისი თანდასწრებით მის დაავადებაზე და მოსალოდნელ ფატალურ დასასრულზე საუბარი. საოცარია, ნუთუ დედასთან, რომელიც სასოწარკვეთილია, არ უსაუბრია სპეციალისტს, არ განუმარტავს მისთვის რამდენად მძიმეა ამ ყველაფრის მოსმენა ბავშვისთვის, კამერის თვალწინ თუ კამერის გარეშე. არ აქვს მნიშვნელობა როგორია ბავშვის ინტელექტუალური შესაძლებლობები, რომელ ფაზაზეა დაავადება და აქვს თუ არა მას რეალობისა და მოსალოდნელი საფრთხის აღქმის უნარი. ასეთი დამოკიდებულება უბრალოდ უსამართლობაა ბავშვის მიმართ. განსაკუთრებით გაუგებარია მედიის პოზიცია - როგორ დაუშვა მან ბავშვის იდენტიფიცირების შესაძლებლობა ან, ბავშვის თანდასწრებით, მშობლის მხრიდან მოსალოდნელ რისკებზე საუბარი?! არაჰუმანური მიდგომაა, როცა მედია სარგებლობს მშობლისა და ბავშვის უმწეო მდგომარეობით. უბრალოდ ვერ ვხვდები, რა არის ასეთი სიუჟეტის მიზანი? ნუთუ ამ მიზნის მიღწევა არ შეიძლება ბავშვის უფლებების დარღვევის გარეშე?!