„რუსულ რეალითი შოუში წყვილი ყველას თვალწინ სექსით დაკავდა“, „15 წლის რუსი გოგონა გააშიშვლეს სცემეს და თმა დაუწვეს“, „გარყვნილმა ოჯახმა ინტერნეტმომხმარებლები შოკში ჩააგდო - ცოლ-ქმრის "შიშველი თამაშები" მცირეწლოვანი შვილების თვალწინ“ , "შიშველმა ქალმა მიმავალი სატვირთო გააჩერა და მძღოლებს "ჩვენება" მოუწყო, “სექსუალური წამყვანი პირდაპირ ეთერში გაშიშვლდა“,„ნახევრად შიშველი მოდელები, კამერის წინ პოზიორობენ, გამნათებელს უდროოდ მოუნდა“...– ვიდეოებს მსგავსი სათაურებით, რომლებშიც სექსუალური სცენებია ასახული, პალიტა TV-ის მკითხველი და მაყურებელი საიტზე ხშირად გადააწყდება. როგორც წესი, ვიდეოებს, იშვიათი გამონაკლისის გარდა, ნიშანი 18+ ადევს.

ქათული სამართლებრივი სივრცე ამ მომენტისათვის ვერ არეგულირებს ინტერნეტს, შესაბამისად რაიმე ტიპის რეგულაციის მოძებნა, რომელიც მსგავსი ვიდეომასალების განთავსებისგან თავის შეკავებისკენ მოუწოდებდა პალიტრა TV-ის, -არ არსებობს.

“საქართველოში, ამ მომენტისათვის არ არსებობს ინტერნეტ რეგულაცია, რომელიც ეროტიკის გავრცელებას აკრძალავდა. მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი არეგულირებს ტელევიზიებში უხამსობის ჩვენებას და მაუწყებლებს განუსაზღვრასვს სპეციალურ დროს. ინტერნეტის შემთხვევაში ეს ასე არაა და სექსუალური ხასიათის მასალები ხელმისაწვდომია 24 საათის განმავლობაში“, - განმარტავს მედია სამართლის სპეციალისტი მამუკა ანდღულაძე.

მისივე თქმით, მნიშვნელოვანია ყურადღება მიექცეს არა მხოლოდ ვიდეომასალის შინაარსს, არამედ ვიდეომასალის ქვეშ განთავსებულ კომენტარებსაც, რომლებიც შესაძლოა სტერეოტიპების გაღვივებას უწყობდეს ხელს.

როგორც იურისტი ამბობს, სტერეოტიპების გაღვივების კუთხით საგულისხმო კომენტარია დატოვებული ერთ-ერთ ვიდეოზე, რომელშიც რუსული რეალითი შოუს მონაწილეების სექსუალური აქტის ამსახველი კადრებია ნაჩვენები.

- კომენტარების ველში ვკითხულბთ:

„ამიტომ ვაფრენ ამ ქალებზე. გავკარი ავადმყოფ, მუდამ მოღუშულ, გაუბედურებულ ქართველ ქალს რომელიც ოქროში რომ ჩასვა, მაინც უკმაყოფილო იქნება“ - წერს მომხმარებელი დაზმირი.

„ატვირთული ვიდეოს ქვეშ არაერთი შეურაცხმყოფელი კომენტარია, მათ შორის საზოგადოებაში არსებული სამწუხარო სტერეტოპების დამამკვიდრებელი და გამაძლიერებელი. მედიამ უნდა მიიღოს ყველა შესაძლო ზომა, რათა წაშალოს არსებული კომენტარები. ზოგადად კი, სასურველია, მედიამ თავი შეიკავოს ისეთი ინფორმაციის, მათ შორის, ვიდეობის გავრცელებისაგან, რომელმაც შეიძლება სტერეოტიპების დამკვიდრებასა და გაღრმავებას შეუწყოს ხელი“ - დასძენს მედიასამართლის სპეციალისტი მამუკა ანდღულაძე.

ტოკშოუ გარკვეულ თემებზე საუბარს გულისხმობს. ამიტომაც მთელი გადაცემა უმთავრესად დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა კითხვებს დასვამს წამყვანი და მოწვეულ სტუმრებთან საუბრით რა მიმართულებით წაიყვანს გადაცემას. კითხვის დასმის ტექნიკა და სტილი არის ის, რაც წამყვანს მისი სხვა კოლეგებისგან გამოარჩევს.

თბილისში დატრიალებული სტიქიური უბედურება დაახლოებით ორი კვირის განმავლობაში მთავარი თემა იყო ყველა გადაცემისთვის, მათ შორის ტოკშოუებისთვის. ყველა არხის ეთერში რესპონდენტები მეორდებოდნენ, დაახლოებით მსგავს შინაარსის იყო წამყვანების კითხვები, თუმცა მკვეთრად განსხვავდებოდა მათი ფორმულირება.

გაუგებარი კითხვები

განსაკუთრებით რთულია პირდაპირ ეთერში მუშაობა. ამ რეჟიმში გადაცემის წაყვანა დამატებით სხვა უნარებთან არის დაკავშირებული. ქართულ მედიასივრცეში არის წამყვანების კატეგორია, რომელთა ტექსტების ინტონაციით, სტრუქტურით ადვილად გასარჩევია, კითხვას სუფლიორიდან კითხულობს თუ იმ დროს აყალიბებს აზრს. ასეთ დროს წაკითხულისგან განსხვავებით, ექსპრომტად დასმული კითხვისას აზრი ჩამოუყალიბებელია როგორც გრამატიკულად, ისე შინაარსობრივად:

„მე მინდა, რომ შენი 13 ივნისი და აი, ის თაობა და აი, ის საყოველთაო სოლიდარობა, ეს თითქოს გაგვიკვირდა, მაგრამ გასაკვირი არ იყო, მაგრამ აი, მინდა, რომ აი, ამ პათოსს შეუერთდე, მოყვე და რას მოუწოდებდი შენ ჩვენს თანამოქალაქეებს, ვინც ახლა გვიყურებენ?“

„და ჩვენს დარბაზში, ძირითადად თქვენ როგორც ხედავთ, ის ადამიანები, როგორც წესი, რომელსაც თქვენ ხედავთ, სხვადასხვა ტოკშოუებში, თუნდაც ჩემთან გადაცემებში, ისინი სხედან, ხმას არ იღებენ და უბრალოდ უყურებენ ამ კადრებს. მე ვფიქრობ, მართლაც მთავარი გმირების ერთი მცირე პროცენტი არის დღეს აქ თავმოყრილი, ის თაობა, რომელსაც, როგორც აღმოჩნდა, ჩვენ არ ვიცნობდით. გიორგი, როგორ მოხდა არ ვიცნობდით? აი, ძალიან ბევრჯერ ითქვა.“

გრძელი კითხვები

წამყვანთა მეორე ნაწილი გრძელი კითხვებით გამოირჩევა, ხშირ შემთხვევაში ერთი კითხვის დასმის ქრონომეტრაჟი ერთ წუთს აჭარბებს. ასეთ დროს ისმევა რამდენიმე კითხვა ერთდროულად, ჟურნალისტი ცდილობს ჩაატიოს ყველა ინფორმაცია, რაც იცის თემასთან დაკავშირებით. რესპონდენტიც სურვილისამებრ პასუხობს მისთვის ყველაზე კომფორტულ კითხვას ან იმას, რის აზრსაც გაიგებს.

„ბატონო ირაკლი, მე მაქვს ძალიან ბევრი კითხვა, კონკრეტული კითხვა, რომელიც შეეხება იმ ადამიანებს, ვინც ნახა ძალიან დიდი ზარალი, ადამიანური მსხვერპლი, ოჯახის წევრების დაკარგვა და ამის მიღმა ძალიან დიდი ზარალი უსახლკაროდ დარჩენილი ადამიანები, მაგრამ მანამდე მინდა, ერთი ასეთი კითხვა დაგისვათ, როგორ ფიქრობთ, თქვენ, ქვეყნის პრემიერ მინისტრი, იყო თუ არა შესაძლებელი ამ ტრაგედიის თავიდან აცილება? ვგულისხმობ ადამიანურ მსხვერპლზე თუ ხელისუფლება იყო იმაზე მეტად, რაც გააკეთა, შეუძლებელი იყო დავუშვათ თქვენთვის რაიმეს გაკეთება? მე შეგახსენებთ, რომ ამ დღეებში თქვენი ოპონენტების მხრიდან არაერთხელ გაისმა ბრალდება, რომ ხელისუფლებამ დაიგვიანა, როცა წყნეთში ჩამოწვა მეწყერი. უკვე ძალიან გვიან, რაღაც პერიოდის შემდეგ, საათების შემდეგ მოხდაო ადამიანების ევაკუაცია კი არადა, დახმარება, რატომ არ მოხდა ევაკუაცია დროული და ა.შ. თქვენ ალბათ ამ დღეების განმავლობაში ისმენდით ასეთი ტიპის განცხადებებს. იყო თუ არა ხელისუფლების რეაქცია დროული და შეიძლებოდა თუ არა აი ამ ადამიანური მსხვერპლის თავიდან აცილება, როგორ ფიქრობთ თქვენ მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდა და მიიღეთ ინფორმაცია რომ წყნეთში იყო ჩამოწოლილი მეწყერი?“

ბუნდოვნად ჩამოყალიბებულ კითხვაზე წამყვანი კონკრეტულ პასუხს ითხოვს, თუმცა იმდენი ხნის განმავლობაში საუბრობს, იმდენ ინფორმაციას და კითხვას ატევს, რომ რესპონდენტი მხოლოდ მცირე ნაწილზე პასუხს ახერხებს.

„მე მინდა ერთი კითხვა დაგისვათ, კონკრეტულად რას უპირებს ხელისუფლება, დაუშვათ, იმ ადამიანებს, ვინც მიიღო ზარალი, ვინც დაკარგა ყველაფერი. აქ იყო საუბარი ახალი სახლების მშენებლობაზე, აქ იყო საუბარი საბანკო შეღავათებზე ზოგისთვის მთლიანად განულებაზე საბანკო სესხების. ძალიან საინტერესოა თქვენგან კონკრეტული პასუხები, რომ გვითხრათ პირდაპირ ეთერში ,რა ელოდებათ ადამიანებს ,რომლებმაც ამხელა ზარალი ნახეს, თუმცა მანამდე, თქვენი ნებართვით, მე მინდა უბრალოდ წავიკითხო დედაქალაქის ყოფილი მერის გიგი უგულავას განცხადება, რომელიც მან გაავრცელა:

„მე, თბილისის ყოფილი მერი, პასუხისმგებლობას ვიღებ იმაზე, რასაც ჩემს გუნდთან ერთად მივაღწიე, ან ვერ მივაღწიე. ჩემი პოზიცია არასოდეს შეიცვლება იმის მიხედვით, არის თუ არა მომგებიანი. ეს გზა აუცილებელია ქალაქის ფუნქციონირებისათვის და მისი საჭიროება რამდენიმე დღეში მწვავედ გამოჩნდება, როცა ქალაქს სატრანსპორტო ქაოსი მოიცავს.“

ეს იყო დედაქალაქის ყოფილი მერის განცხადება. უბრალოდ მაყურებლისთვის მინდოდა, გამეცნო იგი და ახლა მინდა, თქვენგან მივიღო პირდაპირი პასუხი, რას უპირებთ კონკრეტულად ამ ადამიანებს, ახალი მშენებლობა, გამოიყო თბილისში მიწა თუ ჯერ არა რის გამოყოფილი? როდის მოხდება? სად მოხდება და როგორ მოხდება ამ ხალხის უზრუნველყოფა საცხოვრებლით? გისმენთ.“

აზრგამეორებული კითხვები

წამყვანთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ რესპონდენტმა ერთხელ ფორმულირებული კითხვა ვერ გაიგო, ამიტომ ერთ ჯერზე რამდენჯერმე უნდა გაიმეოროს კითხვა, სხვადასხვა ფორმულირებით:

მაშინ, როდესაც ათი დღის წინ მოხდა ასეთი რაღაც, რა გააკეთა დედაქალაქის მერიამ იმისათვის, თუნდაც პრევენციისთვის, რომ სტიქიის შემთხვევაში არ მომხდარიყო იგივე ან კიდევ უფრო უარესი რაც მივიღეთ. ანუ ათი დღის წინ ეს რომ მოხდა, რა გააკეთეთ თქვენ იმისთვის, რომ მსხვერპლი არ მოჰყოლოდა სტიქიას?

„რამდენად არსებობს იმის საშიშროება, რომ სტიქიის შემდეგ დედაქალაქში გავრცელედეს რაიმე ტიპის ეპიდემია. რა კეთდება ამ მიმართულებით თქვენ თუ ხედავთ ამ საფრთხეებს, რომ თავიდან იქნეს აცილებული ეპიდემია, მით უმეტეს, რომ ჯერ არ არის ნაპოვნი ყველა გარდაცვლილი ... ხომ არ შეიძლება, ხომ არ არსებობს იმის საფრთხე, რომ გავიდეს რაღაც პერიოდი და ადამიანები, რომლებიც იყვნენ მოხალისეები მაგალითად, ჰქონდათ რაიმე ტიპის განაკაწრი, მათ არც აცრა გაუკეთებიათ და ერთი თვის შემდეგ აღმოჩნდეს, რომ ეს საფრთხე გაჩნდა. მათ არ გაუკეთებიათ არც ტეტანუსის აცრა, მაგრამ მიიღეს თუნდაც პატარა დაზიანებები ანუ რაღაც პერიოდის შემდეგ თქვენ პირადად ხომ არ ფიქრობთ, რომ შესაძლებელია რაიმე საფრთხეები გაჩნდეს ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით“.

„მომიყევით“ ტიპის შეკითხვები

წამყვანების ნაწილს კითხვის დასმის თავისი ტექნიკა აქვს, უფრო სწორად, რესპონდენტთან საუბრის დაწყების თავისებური სტილი:

რესპონდენტი 1

- მომიყევით იმ ღამეს რა მოხდა

რესპონდენტი 2

-მომიყევით სად იყავით, რატომ იყავით?

რესპონდენტი 3

-როგორი გოგო იყო, მომიყევით

რესპონდენტი 4

-რთული ღამე იყო, მომიყევით რა

რესპონდენტი 5

-უმძიმესი ღამე გქონდათ და მართლა სასწაულით გადარჩით სიკვდილს, მომიყევით რა

საუბრის გახსნის შემდეგ დამატებითი „კითხვებიც“ ისმევა, რომელიც კონკრეტულ დეტალებზეა ფოკუსირებული:

-რა გესმოდათ, ქალბატონო სვეტა, და რას ხედავდით?

-ახლა, რაც კადრებში ჩანს, ამას საკუთარი თვალით უყურებდით?

-რა არის ახლა თქვენი ეზოს ადგილას?

-მესმის, რომ ახლა ხართ შოკურ მდგომარეობაში, მაგრამ როგორ გესახებათ მომავალი?

-ბოლოს როდის ნახეთ, გოგოებო?

-რას ამბობდა? რას ყვებოდა? როგორ მუშაობდა? რას აპირებდა? რაზე ოცნებობდა?

-ახლა როცა ნელ-ნელა გამოვდივართ ყველა შოკური მდგომარეობიდან, ახლა რა ფიქრები და განცდები გაქვთ?

-თუ არის ცნობილი, რა ვითარებაში დაიღუპა ის მაშველი, რომელიც ორი დღის წინ იპოვეს?

geworld.ge-მ გამოაქვეყნა სტატია სახელწოდებით „აგრესიული ჰომოსექსუალიზმი“, ანუ დემოტრაკია პირდაპირი გაგებით!“

სტატიაში ავტორი ბაკურ სვანიძე ჰომოფობიურ და ანტიდასავლური განცხადებებს აკეთებს. ასევე, აღვივებს სტერეოტიპებს სექსუალური უმცირესობების და დასავლური კულტურის მიმართ.

ბაკურ სვანიძე ჰომოსექსუალებს მოიხსენიებს „პედერასტებად“. ის ჰომოსექსუალების მიმართ სტერეოტიპებს შემდეგი ფრაზებით აძლიერებს:

„რა უცნაური მოვლენა შეიძლება არსებობდეს ჰომოსექსუალიზმთან კავშირში? _ მაგალითად, პედერასტების დამცველი “ძველი ბიჭები”!“

„აჰ, არიცოდი ეს, ღმერთო, და ეს ლგბტ-ები ვიღაც უცოდველი “უმცირესობა” გეგონა და ამიტომ “გააჯეჯილე” ასე აქამდე?“

„დარწმუნებული ვარ, თუკი ლგბტ-პირები რეალურ ძალაუფლებას ჩაიგდებენ ხელში, მათზე აგრესიული, მათზე მოძალადე, მათზე დიქტატორი და მათზე სადისტი არავინ და არაფერი იქნება! ისინი ფიზიკურად მოსპობენ და გაანადგურებენ ყველა მათგან განსხვავებულს“.

„აკი, უკვე დღესვე და ახლავე, როდესაც “მაზოლზე” დააჭერ, თავს ვერ იკავებენ და თავიანთ აგრესიულ და ბოროტ ბუნებას ავლენენ!“

„ისინი ითვისებენ ხელოვნებას-აქაოდა, ღირებულ ხელოვნებას მხოლოდ ლგბტ-პირები ქმნიანო! ისინი ითვისებენ განათლებას-აქაოდა, ლგბტ-პირები ყველაზე ინტელექტუალები არიანო!“

სვანიძე საზოგადოებას ჰომოსექსუალებად და ჩვეულებრივ ადამიანებად ყოფს. ის საკმაოდ ხშირად ახსენებს სიტყვებს „ჩვეულებრივი ადამიანები“, „ნორმალური ადამიანები” და მათ ლგბტ პირების საპირისპიროდ იყენებს.

“ნებისმიერქვეყანაშიარალგბტ-პირები, ანუნორმალურიადამიანები, უმრავლესობაშიარიან“, - აღნიშნულია სტატიაში.

ამერიკის შეერთებული შტატების უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებას ერთი სქესის მქონე პირთა ქორწინების შესახებ ბაკურ სვანიძე „უმცირესობის დიქტატურას“ უწოდებს. პრეზიდენტ ბარაკ ობამას კი, ამ გადაწყვეტილების მხარდაჭერის გამო რუსეთის, კრემლის ინტერესების გამტარებლად მიიჩნევს. თუმცა იქვე დასძენს, რომ ობამას კრემლის აგენტობას ვერ დაამტკიცებს.

სტატიაში ასევე საუბარია იმაზე, რომ „ამერიკაზე, ნატოსა და ე.წ. დასავლურ ფასეულობებზე “გადამკვდარი” ადამიანები ძირითადად ან ლგბტ თემის წარმომადგენლები არიან, ან მათი დამცველები ყველაფრის ფასად, რაც სამშობლოს ფულზე გაყიდვის ტოლფასია!“

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მეშვიდე მუხლი: „ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციისწახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოსნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლადრასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის,პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ანსოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით“.

გაზეთი „ალია“ უარყოფითი ტონით აშუქებს აშშ-ის უზენაესი სასამართლოს 26 ივნისის გადაწყვეტილებას ერთი და იმავე სქესის ადამიანების ქორწინების დაკანონების თაობაზე. ამ მოვლენის შეფასებისას გაზეთის ჟურნალისტები და მათი რესპონდენტები სიძულვილის ენასაც იყენებენ. ინტერვიუები ჩაწერილია იმ რესპონდენტებთან, რომლებიც პრორუსული, ამავე დროს - ანტიდასავლური შეხედულებებით არიან ცნობილი. ჰომოფობიური სიტყვებით გაჯერებულ ანტიდასავლურ რიტორიკას ჟურნალისტებიც მიმართავენ.

30 ივნისის ნომერში „ალიას“ ჟურნალისტი წერს: „ამერიკა ჩვენი პარტნიორია, მაგრამ გვაიძულებს, გავფერადდეთ, ანგარიშს არ უწევს ჩვენს ღირებულებებს და ახდენს ჩვენს დისკრიმინაციას. მას ჩვენ ასეთი არ ვჭირდებით - თავმოყვარე, ღირსეული, მებრძოლი, ტრადიციების მიმდევარი და ჭეშმარიტი მართლმადიდებელი ხალხი. როგორ შეიძლება ქართველს ელაპარაკო პიდარასტობაზე, ლესბოსელობაზე, მაშინ, როცა მისი ღირებულება არის - მამული, ენა, სარწმუნოება“.

ამავე გაზეთში გამოქვეყნებულია ინტერვიუ სასულიერო პირთან, ელიზბარ დიაკონიძესთან, რომელიც აცხადებს: „ქვეყანა, სადაც ერთსქესიანთა ქორწინებას აკანონებენ და იმუქრება, რომ ამას გაავრცელებს მთელს მსოფლიოში, ესაა ძეშეცდომილის ქმედება, მან ზედმიწევნით იცის, რას ავრცელებს და ესაა სულიერი გახრწნილობა. აი, ეს გახლავთ შედეგი სააკაშვილის, „რესპუბლიკელთა“ და მის დამქაშთა მეგობრობისა ამერიკულ ზნეობასთან. ანუ ამერიკაში რომ ჩახვალ და ქალმა რომ უარი გითხრას, ამისათვის კაცი ხომ უნდა იყოს გამზადებული? გამოდის, სულერთია, ვინ დაგთანხმდება, იყოს შენი პარტნიორი უზნეობაში. დიახ, ესაა ქვეყანა, საიდანაც ყოველნაირი უზნეობა მოდის ევროპისკენ!“

იგივე რესპონდენტი შეურაცხმყოფელი სიტყვებით მოიხსენიებს „საერთაშორისო გამჭვირვალობა - საქართველოს“ ხელმძღვანელს, ეკა გიგაურს, რომელმაც პოპულისტური უწოდა პრემიერ-მინისტრის განცხადებას, რომ „ოჯახი არის ქალისა და მამაკაცის ერთობა“.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მეშვიდე მუხლი: "ჟურნალისტს უნდა ესმოდეს მედიის მიერ დისკრიმინაციისწახალისების საფრთხე; ამიტომ ყველაფერი უნდა იღონოსნებისმიერი პირის დისკრიმინაციის თავიდან ასაცილებლადრასის, სქესის, სექსუალური ორიენტაციის, ენის, რელიგიის,პოლიტიკური და სხვა შეხედულებების, ეროვნული ანსოციალური წარმოშობის საფუძველზე ან რაიმე სხვა ნიშნით".

ონლაინ მედიაზე დაკვირვებამ აჩვენა, რომ საინფორმაციო სააგენტოები რიგ შემთხვევებში სარეკლამო და სარედაქციო მასალებს ერთმანეთისაგან არ მიჯნავენ. კომერციული რეკლამები სარედაქციო მასალის სახით ძირითადად ორ რუბრიკაში, "საზოგადოებასა" და "ბიზნესში" ხვდება. მასალებს არსად აქვს მითითებული რომ სარეკლამოა.

19 მაისს -info9.ge-მ გაავრცელა მასალები სახელწოდებით:გალტ & თაგარტმა მიიღო Global Banking and Finance Review-ს ჯილდოები „საუკეთესო საინვესტიციო საბროკერო კომპანია“ და „საუკეთესო კორპორატიული მრჩეველი ფინანსებში“ 2015 წელს“ და „ნიუ ჰოსპიტალსის“ წარმატება შუააზიის უმსხვილეს საერთაშორისო გამოფენაზე.“ ორივე სტატიაში იკვეთება ფარული რეკლამა.

სტატიაში - „გალტ&თაგარტმა მიიღო ჯილდო ნომინაციაში „საუკეთესო საინვესტიციო საბროკერო კომპანია“ და „საუკეთესო კორპორატიული მრჩეველი ფინანსებში“ 2015 წელს“ - დეტალურადაა აღწერილი კომპანიის სერვისები და მომსახურება, იგი მოხსენიებულია, როგორც წამყვანი კომპანია საქართველოს საინვესტიციო და საბანკო სფეროში.

„გალტ & თაგარტი მოწოდებულია გაუწიოს მის კლიენტებს საუკეთესო კორპორატიული საკონსულტაციო მომსახურება, როგორც ადგილობრივი, ისე საერთაშორისო ტრანზაქციების შემთხვევაში. ჩვენი საბროკერო მომსახურება მომხმარებელს სთავაზობს შეუდარებელ რეგიონალურ გამოცდილებას და წამყვან ბაზრებზე ვაჭრობის შესაძლებლობას“, - ნათქვამია მასალაში,რომელიც ბიზნესის ბლოკშია განთავსებული.

იმავე მედიასაშუალებაში გამოქვეყნებულ მეორე სტატიაში საუბარია „ნიუ ჰოსპიტალის“ წარმატებაზე ყაზახეთში გამართულ გამოფენაზე.

„ნიუ ჰოსპიტლის“ საგამოფენო სტენდს პირადად ეწვია ყაზახეთის რესპუბლიკის ჯანდაცვის მინისტრი და დაინტერესება გამოთქვა სამომავლო თანამშრომლობის შესახებ.“ „ნიუ ჰოსპიტლის“ თანამედროვე ტექნოლოგიებით დაინტერესდნენ არა მარტო დსთ-ს ქვეყნების დელეგაციები, არამედ გამოფენაზე წარმოდგენილი ევროპის წამყვანი საუნივერსიტეტო კლინიკების წარმომადგენლები“, - ნათქვამია ეკონომიკის ბლოკში გამოქვეყნებულ სტატიაში.

ფარული რეკლამის შემთხვევები გამოვლინდა საინფორმაციო სააგენტო ambebi.ge-ზე გამოქვეყნებულ სტატიაში სახელწოდებით: „სერია "კიდევ 49 წიგნი" - ნებისმიერი ტომი 7 ლარად! ექსკლუზიურად მხოლოდ "რიდერსლენდზე."

სტატია ონლაინ მაღაზია Readersland.ge-ის აქციას ეძღვნება: „მხოლოდ "რიდერსლენდზე" შეძლებენ წიგნის მოყვარულები, 26 მაისიდან 30 მაისის ჩათვლით - ექსკლუზიურ ფასად სერიის "კიდევ 49 წიგნი, რომელიც უნდა წაიკითხო სანამ ცოცხალი ხარ" - ნებისმიერი ტომის 7 ლარად შეძენას.“ სტატიაშივე მითითებულია, თუ სად შეუძლია დაინტერესებულ მკითხველს წიგნების შეღავათიან ფასში შეძენა, მასალაში ასევე აღწერილია Readersland.ge-ის - სხვა სერვისები და სიახლეები.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მეცხრე მუხლის თანახმად: “სარედაქციო მასალები მკვეთრად უნდა გაიმიჯნოსმარკეტინგული, სარეკლამო და სპონსორის მიერდაფინანსებული მასალებისაგან.”

სარეკლამო მასალები, წესისამებრ, აღნიშნულია რეკლამის ნიშნით (R) ან (A). აღნიშნული ნიშნები სასურველია განთავსდეს მასალის თავშივე, სათაურის ქვეშ, რათა მკითხველს თავიდანვე შეექმნას წარმოდგენა, თუ რა ტიპის ინფორმაციას ეცნობა.

ზემოთხსენებულ არცერთ სტატიაში არ იყო მითითებული, რომ გამოქვეყნებული მასალები სარეკლამო ხასიათისაა, მაშინ, როცა ისინი ცალსახად ემსახურებოდა ამა თუ იმ პროდუქციისა თუ სერვისის რეკლამირებას.

რეკლამა ბევრი მედიასაშუალებისთვის შემოსავლის ერთ-ერთ წყაროა და ამაში არაეთიკური არაფერია. თუმცა, უნდა მოხდეს სარედაქციო სტატიებისა და სარეკლამო მასალების ერთმანეთისაგან მკვეთრი გამიჯვნა, რათა მკითხველი არ შეცდეს ან არ მოტყუვდეს ინფორმაციის გაცნობისას. მედიამ პატივი უნდა სცეს საზოგადოების უფლებას მიიღოს უტყუარი ინფორმაცია.

დამოუკიდებელი ჟურნალისტი და ჟურნალისტთა ტრენერი მონიკა ელენა ამბობს, რომ ეთიკური ზღვარი სარედაქციო და სარეკლამო მასალებს შორის ბუნდოვანი გახდა. მისი თქმით, მედისაშუალებებით გავრცელებული სარეკლამო სტატიები დღევანდელი ჟურნალისტიკის ქამელეონებია. ხშირად რეკლამა, რომელიც გამოიყურება როგორც სარედაქციო მასალა, არწმუნებს მკითხველს, რომ ის ნეიტრალურ დაბალანსებულ სტატიას კითხულობს, სინამდვილეში კი კარგად შეფუთულ რეკლამას ეცნობა.

„იდეალურ სამყაროში მედიასაშუალება მკაცრად უნდა მიჯნავდეს მარკეტინგს და სარედაქციო მასალას, რაც რეკლამის დამკვეთებისგან მის სარედაქციო დამოუკიდებლობას გაამყარებდა. ეს იმას ნიშნავს, რომ მედიამ არ უნდა "გაანიუსოს" მასალები, რომელიც რეკლამაა ისე, თითქოს ჩვეულებრივი მასალაა,“- ამბობს დამოუკიდებელი ექსპერტი.

მისივე თქმით, მედიასაშუალებები მუდმივი ფინანსური წნეხის ქვეშ არიან, რაც რეკლამის დამკვეთებს აძლევს უფრო მეტ ბერკეტს, რომ სარედაქციო გადაწყვეტილებების პროცესში ჩაერიონ და მოახდინონ ზეწოლა გამომცემლებზე.

სარედაქციო და სარეკლამო მასალებს შორის ზღვარის გავლების პრობლემა არამხოლოდ ქართულ, არამედ წამყვან ევროპულ და ამერიკულ გამოცემებშიც მწვავედ დგას.

2013 წელს სარეკლამო და სარედაქციო მასალის ბუნდოვნად გამიჯვნისათვის სკანდალში გაეხვია მაღალი სტანდარტის მქონე გამოცემა„ატლანტიკი“ (The Atlantic), რომელმაც გამოაქვეყნა სარეკლამო სტატია „საიენტოლოგიის ეკლესიაზე“ (Church of Scientology), თუმცა არცთუ ისე ნათლად მიუთითა, რომ სტატია სარეკლამო ხასიათის იყო.

მიუხედავად იმისა, რომ მასალის თავში მითითებული იყო ნიშანი „სარეკლამო სტატია“, მისი დაკავშირება სტატიასთან რთული იყო. აღნიშნული მასალის ფონი და სტილი, ასევე კომენტარების ველი, არაფრით განსხვავდებოდა ჩვეულებრივი სარედაქციო სტატიისაგან.

ეს დეტალები მალე შეამჩნიეს ერთგულმა მკითხველებმა, რასაც უკმაყოფილების ტალღა მოჰყვა, „ატლანტიკმა“ მალევე ამოიღო სტატია და განცხადება გაავრცელა, რომელშიც აღიარა დაშვებული შეცდომა და ბოდიში მოუხადა მკითხველს.

22 ივნისს „მაესტროს“ მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში გავიდა კადრ-სინქრონი, რომელიც კახეთში გარყვნილი ქმედებისათვის ახალგაზრდა მამაკაცის დაკავების შესახებ მოგვითხრობდა. სიუჟეტში აღნიშნულია, რომ არასრულწლოვანთა მშობლების ინფორმაციით, მან ბავშვებთან სექსუალური კავშირის დამყარება სცადა, ამის შესახებ საუბარი კი აუკრძალა.

სოფლის მცხოვრებლების გარდა ჟურნალისტს ჩაწერილი ჰყავდა ბავშვიც, რომელიც იხსენებდა, როგორ მოხდა ყველაფერი. ბავშვი ზურგითაა ჩაწერილი,კადრი „დაბლარულია“ და არასრულწლოვნის იდენტიფიცირება არ ხდება.

„გვითხრა, არავის უთხრათ, თორემ გცემთო. ჩვენც არ გვითქვია. მე მამაჩემისათვის ვაპირებდი თქმას, მაგრამ მრცხვენოდა და მერიდებოდა“, - ამბობს არასრულწლოვანი.

UNICEF-ის მიერ შემუშავებულ სახელმძღვანელოში, რომელიც მედიაში ბავშვთა საკითხების გაშუქების საერთაშორისო და ეროვნულ სტანდარტებს ეხება, საუბარია ინტერვიუს აღების ფორმაზეც. წიგნში ვკითხულობთ, რომ ინტერვიუს აღებისას ჟურნალისტმა ზიანი არ უნდა მიაყენოს ბავშვს და უნდა აარიდოს ისეთი კითხვეები, რომლებიც იწვევს ტრავმის შედეგად წარმოქმნილი ტკივილისა და უარყოფითი ემოციის ხელახლა განცდას.

განსაკუთრებულ მდგომარეობაში მყოფი ბავშვთა საკითხების გაშუქების თავის მეექვსე პუნქტში ასევე აღნიშნულია, რომ არ უნდა გამოქვეყნდეს მასალა, რომელმაც შეიძლება საფრთხე შეუქმნას ბავშვს, მის თანატოლებს, და-ძმებს, მაშინაც კი, თუ შეცვლილია, შენიღბულია ან არ არის მითითებული ბავშვის ვინაობა.

18 ივნისს, გადაცემა “პროფილში”, რომელიც მთლიანად 13 ივნისის ღამეს თბილისში მომხდარ წყალდიდობას მიეძღვნა, სტუდიაში მყოფი სტიქიით დაზარალებული ადამიანები წყალდიდობის დროს გადატანილ ამბებს მცირეწლოვანი ბავშვების თანდასწრებით იხსენებენ.

გადაცემაში სტუმრად მყოფ ერთ-ერთ ბავშვს წამყვანი, მშობლის თანხმობით, კითხვებსაც უსვამს:

- დედი, რა გახსოვს იმ ღამეს?

- ფანჯრიდან რომ გადავედით და სახურავზე რომ აგვსვა მამამ.

- შეგეშინდა შენ, დე?

- გოგონა უარის ნიშნად წამყვანს თავს უქნევს.

მანამდე დედა, რომელიც სტუდიაში კიდევ ერთ მცირეწლოვან ბავშვთან ერთად იმყოფება, დეტალურად იხსენებს 13 ივნისს დატრიალებული სტიქიის მოვლენებს: როგორ იტბორებოდა მათი ბინა, როგორ აანგრია მეუღლემ შიშველი ხელებით აივნის სახურავი, როგორ შეყარეს ბავშვები აივანზე და მეზობლების დახმარებით, როგორ გადავიდნენ სამშვიდობოზე. დედა ამბობს, რომ უფროს გოგონას, რომელიც მილზე იყო ჩაჭიდებული და ცალი ხელით საკუთარ თავს იმაგრებდა, მეორეთი კი პატარა ძმას იკავებდა, ამ დროს ხელიც დაუზიანდა. ის მაყურებელს გოგონას ხელზე არსებულ დაზიანებასაც უჩვენებს და ამბობს, რომ პატარა ნატუკას ხელი დღემდე სტკივა.

გადაცემაში მიწვეული და სიუჟეტის გმირი მშობლების ნაწილი ამბობს, რომ 13 ივნისის სტიქიის შემდეგ ბავშვები შეიცვალნენ: ღამით ცუდად სძინავთ, ხშირად იღვიძებენ და ახსენებენ წყალს, გახდნენ გულჩათხრობილები და აქვთ შიშის გრძნობა. წამყვანი გადაცემის მსვლელობის დროს თავადაც აცხადებს, რომ მისი დაკვირვებით, სტიქიით დაზარალებულ ოჯახებში მყოფი ბავშვები სტრესში არიან და მათ ფსიქოლოგიური დახმარება სჭირდებათ.

ასეთ დროს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რომ გადატანილი განსაცდელის გახსენებით, ბავშვს ფსიქოლოგიური ტრავმა ხელახლა არ მიადგეს.

“ ზიანი არ მიაყენოთ არც ერთ ბავშვს. თავი აარიდეთ ისეთი კითხვების დასმას, ან ისეთი დამოკიდებულების ან მოსაზრებების გამოხატვას, რომლებსაც აქვს განსჯის ხასიათი, რომლებიც არ ითვალისწინებს ბავშვის კულტურულ ფასეულობებს და საფრთხეს უქმნის ან ამცირებს ბავშვს, ან რომლებიც იწვევს ტრავმის შედეგად წარმოქმნილი ტკივილის და უარყოფითი ემოციის ხელახალ განცდას”, ვკითხულობთ გაეროს ბავშვთა ფონდის მიერ მომზადებულ სახელმძღვანელო პრინციპებში.

“მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის” 44-ე მუხლში კი, აღნიშნულია, რომ არასრულწლოვანის ინფორმაციისა და გამოხატვის თავისუფლების პატივისცემასთან ერთად, მაუწყებელმა უნდა უზრუნველყოს პროგრამაში მონაწილე არასრულწლოვანთა ფიზიკური, ფსიქოლოგიური და სულიერი კეთილდღეობის დაცვა, მშობელთა, მზრუნველთა ან მეურვეთა თანხმობის მიუხედავად.

BBC, CNN, NBC, Sky News, The Washington Post - ეს იმ საერთაშორისო მედისაშუალებების მცირე ჩამონათვალია, რომლებიც თბილისში მომხდარ სტიქიას ეხმაურებიან. საქართველოში დატრიალებული სტიქიის „სახე“ უცხოურ მედიაში გმირთა მოედანზე თავისუფლად მოსეირნე, ზოოპარკიდან „გაქცეული“ ბეჰემოტი გახდა. უცხოურმა ბეჭდურმა თუ ონლაინ გამოცემებმა დღის ფოტოდ სწორედ ბეჰემოტის ეს ფოტო აქციეს.

„სტიქია თბილისში -12 გარდაცვლილი და მტაცებელი ცხოველები ქალაქში“ - ამ სათაურით ეხმაურება ბრიტანული გამოცემა Mirror მომხდარს და სტატიას ზოოპარკის სამი გარდაცვლილი თანამშრომლის შესახებ ინფორმაციით იწყებს.

„ძლიერი წყალდიდობის შედეგად საქართველოს დედაქალაქში გარდაცვლილია 12 ადამიანი, ოფიციალური უწყებები მოუწოდებენ მოსახლეობას, დარჩნენ შინ, რათა არ გადაეყარონ ზოოპარკიდან გაქცეულ ცხოველებს“ - იუწყება BBC, სხვა მედიასაშუალებების მსგავსად, BBC-ის ფოტოობიექტივში, ძირითადად, მოხვდნენ ზოოპარკიდან გაქცეული დათვები, ბეჰემოტი და სხვა ცხოველები.

გაქცეული ცხოველების შესახებ ინფორმაციით იწყებს სტატიას CNN International-იც, მედიასაშუალება ყურადღებას ამახვილებს სტიქიის შედეგად განადგურებულ ინფრასტრუქტურაზე. მისივე ცნობით, სტიქიას მსხვერპლიც მოჰყვა - 12 ადამიანი გარდაცვლილია.

მომხდარის საილუსტრაციოდ საკმაოდ ვრცელ ფოტოგალერეას სთავაზობს მკითხველს კიდევ ერთი გამოცემა Europe News. სურათებში ნათლად ჩანს განადგურებული გზები, დამსხვრეული მანქანები, დანგრეული საცხოვრებელი სახლები.

წყალდიდობას ვრცელ სტატიას უძღვნის Sky News. ვიდეომასალაში, რომელსაც მედიასაშუალება ავრცელებს, ნაჩვენებია ზოოპარკიდან დაკარგული ნიანგის შეპყრობის, კორპუსის მეორე სართულზე აცოცებული დათვისა და ჰიპოპოტამის კადრები, ასევე მდინარე ვერეს ხეობა, კალაპოტიდან გადმოსული მდინარის შედეგად განადგურებული გზები.

Sky News -ი სტატიას საქართველოს პატრიარქის ილია მეორის ქადაგებით ასრულებს, რომლის მიხედვითაც ტრაგედიის მიზეზი - კომუნისტების მმართველობის დროინდელი ცოდვებია.

„როცა მტაცებელი ადამიანს ესხმის, მისი მოკვლა გამართლებულია, მაგრამ ბევრი რამე უნდა იყოს ახსნილი, ზუსტად ვიცი, არ არსებობდა ცხოველთა ლიკვიდაციის ბრძანება, როგორც ჩანს ზოგიერთმა ადამიანმა უფლებამოსილებას გადააჭარბა“ - განუცხადა გურიელიძემ RIA Novosti-ს.

The Washington Post- ის ვრცელი სტატიაც სწორედ ჰიპოპოტამის ზოოპარკში დაბრუნების კადრებით იწყება, ფოტოზე ასახულია, თუ როგორ მიჰყავთ ცხოველი მომვლელებსა და მაშველებს დატბორილ ქუჩაში.

გამოცემა ვრცლად მიმოიხილავს ტრაგედიას, მასალის უკეთ აღსაქმელად სტატიას თან ახლავს რუკაც, რომელზეც განსაზღვრულია ზოოპარკის ადგილმდებარეობა და სტიქიის მასშტაბები.

The Washington Post-ს ყურადღების მიღმა არ დარჩენია არც პატრიარქის სიტყვები, რომ კომუნისტების ცოდვები დაუსჯელი არასოდეს დარჩება.

„დატბორილი თბილისის ზოოპარკის ცხოველების ტრაგიკული აღსასრული: მგლების, დათვების და ვეფხვების გაქცევა ტრაგიკულად დასრულდა, თუმცა დაძინებული ჰიპოპოტამი უსაფრთხოდაა“ - ამ სათაურის ქვეშ Daily Mail- თბილისის ზოოპარკში დახოცილი ცხოველების სურათებს აქვეყნებს.

მომხდარს საკუთარი გაზეთების პირველი გვერდები დაუთმეს ისეთმა ბეჭდურმა გამოცემებმა, როგორიცაა: The Sun, Indian Express, The Merkuri, Der Tagesspiegel, BadischesTaggblat, FranfturterAllgemeine.

20 ივნისს თბილისში მომხდარი თვიმკვლელობის მცდელობა “კურიერის” მთავარი საინფორმაციო გამოშვების N1 ამბავი იყო. “16 წლის მოზარდმა დედას ყელი გამოსჭრა, შემდეგ კი თვითმკვლელობის მიზნით მე-11 სართულიდან გადმოხტომა სცადა. მას ამის საშუალება მისმა მამამ და სამართალდამცავებმა არ მისცეს. დაჭრილი დედა კი მისმა უმცროსმა შვილებმა - 12 და 4 წლის ბავშვებმა გადაარჩინეს” - ამ სიტყვებით გახსნა წამყვანმა მთავარი საინფორმაციო გამოშვება. კადრში ჩანს როგორ აპირებს გადმოხტომას არასრულწლოვანი ბიჭი მე-11 სართულის აივნიდან და როგორ ცდილობენ აივანზე მყოფი ადამიანები მის დაკავებას. სიუჟეტში, რომელიც მთავარ საინფორმაციო გადაცემაში გავიდა, მოზარდის სახე დაფარეს. თუმცა, “კურიერის” ანონსში, რომელიც “რუსთავი 2-ის” ეთერში 20:00 სთ-ზე გავიდა, არასრულწლოვნის სახე დაფარული არ იყო.

სიუჟეტში ჟურნალისტი ასახელებს მოზარდის საცხოვრებელი სახლის მისამართს, ასევე მის, დედის და 2 დანარჩენი ბავშვის ასაკს.

ერთ-ერთი თვითმხილველი ამბობს, რომ არასრულწლოვანმა დედას ყელი გამოსჭრა და ის სისხლში ცურავდა. ახლო ხედით არის ნაჩვენები სახლის სადარბაზოს იატაკზე დარჩენილი სისხლის კვალი. ჟურნალისტი აცხადებს, რომ დაჭრილი ქალი რესპუბლიკურ საავადმყოფოშია გადაყვანილი, სადაც მას ოპერაცია უკეთდება. ჩაწერილია ექიმის კომენტარი. კომენტარში ექიმი დეტალურად აღწერს, რა სახის დაზიანებები მიღო ქალმა კისრის არეში დანით მიყენებული ჭრილობის შემდეგ. სიუჟეტის ბოლოს ჟურნალისტი ამბობს, რომ დანაშაულის ჩადენის მოტივისა და არასრულწლოვნის ფსიქიკური მდგომარეობის შესახებ არაფერია ცნობილი.

ეს შემთხვევა მოხვდა „მოამბის“ დღის მთავარ გამოშვებაშიც. მასალაში ნახსენებია უბანი, სადაც შემთხვევა მოხდა, ნაჩვენებია საცხოვრებელი სახლი და ჩაწერილია თვითმხილველების კომენტარები. რამდენიმე კადრი, თუ როგორც ცდილობს არასრულწლოვანი აივნიდან გადმოხტომას, საზოგადოებრივმა მაუწებელმაც აჩვენა, თუმცა ისე, რომ არასრულწლოვანი არ ჩანდა.

ამავე თემაზე “მაესტროს“ 9 საათიანი გამოშვების მიერ მომზადებულ მასალაშიც ნაჩვენებია საცხოვრებელი სახლი, თუმცა არ არის ნახსენები მისამართი, კადრებში ყველა, მათ შორის არასრულწლოვანი, რომელიც აივნიდან გადმოხტომას ცდილობდა და თვითმხილველებიც, რომლებიც შემთხვევის შესახებ ყვებოდნენ, დაფარულები არიან.

საცხოვრებელი სახლის ზუსტი მისამართი აღნიშნულია ინტერპრესნიუსისა და ambebi.ge-ს მიერ მომზადებულ სიახლეებშიც. Palitra.tv - ს სიუჟეტში კი მსხვილი ხედით ნაჩვენებია კორპუსის აბრა, რომელზეც მისამართი გარკვევით იკითხება.



მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი, მუხლი 36, 1 : „მაუწყებელი განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოეკიდოს პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლებას. მიზანშეწონილი არ არის დაზარალებულის, გვამისა ან დასახიჩრებული სხეულის, სისხლისა და სხვა მსგავსი სცენების ჩვენება მნიშვნელოვანი სარედაქციო დასაბუთების გარეშე“.

მუხლი 41: „ძალადობის, ან მისი შედეგების ამსახველი კადრები, აგრეთვე ძალადობის როგორც ვიზუალური, ისე ვერბალური აღწერის გადაცემა, უნდა იყოს ჯეროვნად რედაქტირებული 23:00 საათამდე, გარდა იმ შემთხვევისა, როცა ეს გამართლებულია შესაბამისი კონტექსტით.

2. დაუშვებელია არასრულწლოვნის მიერ იოლად იმიტირებადი ძალადობრივი ან სახიფათო ქმედების გადაცემა 23:00 საათიან წყალგამყოფამდე, თუ ამის მნიშვნელოვანი სარედაქციო დასაბუთება არ არსებობს“.

მუხლი 44,2: „მაუწყებელმა უნდა დაიცვას არასრულწლოვან ეჭვმიტანილთა, ბრალდებულთა, განსასჯელთა, მსჯავრდებულთა, მოწმეთა და დაზარალებულთა ( განსაკუთრებით სქესობრივი თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის წინააღმდეგ მიმართული დანაშაულის ჩამდენ პირთა) ანონიმურობა“.

მუხლი 55, 3: „მაუწყებელმა არ უნდა გადასცეს თვითმკვლელობის, ან საკუთარი თავისთვის ზიანის მიყენების მეთოდები. აღნიშნული მეთოდების გადაცემა იმ შემთხვევაშიც კი, როცა ეს რედაქციულად დასაბუთებულია ან გამართლებულია კონექსტით, უნდა მოხდეს მხოლოდ ვერბალური სახით“.

13 ივნისს თბილისში მომხდარი სტიქიური უბედურება ქართული მედიის მთავარი თემაა და თითქმის ყველა მედიასაშუალება საგანგებო რეჟიმში მუშაობს. ძლიერი წვიმის და მდინარე ვერეს ადიდების გამო ქუჩების დატბორვის შესახებ ინფორმაცია 13 ივნისს ღამის 12 საათისთვის გავრცელდა.

რუსთავი 2

ამ ამბის გაშუქება ტელეარხებიდან პირველმა რუსთავი 2-მა დაიწყო. გვიან ღამით, 02:30 წუთზე, პირველი სპეციალური საინფორმაციო გამოშვება „კურიერი“ გავიდა . მანამდე არხი მაყურებელს მორბენალი სტრიქონით აწვდიდა ინფორმაციას.

არხი პირდაპირ ეთერში, უწყვეტ რეჟიმში დარჩა დილის 6 საათამდე. მაყურებელს სთავაზობდნენ განახლებულ ინფორმაციას, გადამღები ჯგუფები სხვადასხვა უბნებში მუშაობდნენ. „კურიერი“ ეთერში ერთ საათში დაბრუნდა და 14 ივნისს მთელი დღის განმავლობაში ყოველ საათში ერთხელ გადიოდა ეთერში. საღამოს კი ტოკ შოუ „არჩევანი“ გაუშვეს ეთერში, სადაც სტუმრებთან ერთად განიხილეს როგორც სტიქიის შედეგები, ასევე ის მიზეზებ,ი რამაც ეს შედეგები გამოიწვია.

მთელი დღის განმავლობაში არხზე მოიხსნა გასართობი გადაცემები და საინფორმაციო გამოშვებებს შორის შუალედებში მხოლოდ დოკუმენტური ფილმები გადაიცემოდა.

იმედი

შედარებით გვიან, ღამის 3 საათზე, გავიდა სპეციალური საინფორმაციო გამოშვება „იმედის“ ეთერში.არხი 05:23 წუთამდე გადასცემდა სტიქიის ამსახველ კადრებს უკომენტაროდ, რის შემდეგაც ეთერში ფილმი და „ფარული კამერა“ გაუშვეს.

დილით „იმედმა“ საკუთარ მაყურებელს უკვე ეკა ხოფერიას გასართობი შოუს გამეორება შესთავაზა, რომელიც საკუთარი ჟურნალისტების „შატო მერესა“ და „როიალ ბატონში“ დასვენებას ეძღვნებოდა.

იმედის საინფორმაციო გამოშვება სტუდიიდან მხოლოდ 14 ივნისს 11:00 საათზე გავიდა. ამის შემდეგ არხმა საგანგებო რეჟიმში დაიწყო მუშაობა - თბილისში სხვადასხვა წერტილიდან რთავდნენ ჟურნალისტებს პირდაპირ ეთერში და განახლებულ ინფორმაციას აწვდიდნენ მაყურებელს. უკომენტაროდ სთავაზობდნენ ღამით გადაღებულ კადრებსაც. საღამოს 8 საათზე ეთერში გაუშვეს „იმედის კვირა“, სადაც მოწვეულ სტუმრებთან ერთად იმსჯელეს მომხდარზე და მაყურებელს ბოლო ინფორმაცია მიაწოდეს.

პირველი არხი

ოპერატიულობის თვალსაზრისით მესამე ადგილზე აღმოჩნდა საზოგადეობრივი მაუწყებლის პირველი არხი, რომელმაც საკუთარ მაყურებელს მომხდარი სტიქიური უბედურების შესახებ გვიან ღამით, 03:10 წუთზე ამცნო. საინფორმაციო გამოშვება „მოამბე“ პირდაპირ ეთერში რთავდა ჟურნალისტებს, რომლებიც სტიქიის ზონაში იმყოფებოდნენ და უწყვეტ რეჟიმში ავრცელებდა განახლებულ ინფორმაციას 06:10 წუთამდე.

არხმა მაუწყებლობა 08:00 საათზე განაახლა ბაქოში მიმდინარე ევროპული თამაშებით. „მოამბე“ კი ეთერში 10 საათზე დაბრუნდა. ნახევარსაათიანი საინფორმაციო გამოშვების შემდეგ კვლავ ევროპული თამაშების ჩვენება განახლდა. ამის შემდეგ „მოამბემ“ახალი ამბები მაყურებელს 12, 14 და 16:00 საათზე შესთავაზა და 18:10 საათამდე იმუშავა. წამყვანმა მაყურებელს ამცნო, რომ ღამით ეთერში დაგვიანებით გასვლის მიზეზი ტელევიზიის წინ არსებული რთული სიტუცია იყო. მთავარი საინფორმაციო გამოშვება კი ეთერში 20:00 საათზე გავიდა. ამ თემას მიეძღვნა გადაცემა „რეალური სივრცე“ და სტუმრებთან ერთად განიხილეს ღამით მომხდარი სტიქიური უბედურება.

მაესტრო

„მაესტრომ“ საკუთარ მაყურებელს ღამით განვითარებული მოვლენების შესახებ 14 ივნისს დილით 12:00 საათზე ამცნო. მანამდე ეთერში ფილმები და სერიალები გადიოდა. წამყვანმა აღნიშნა, რომ ტექნიკური გეგმიური სამუშაოები მიმდინარეობდა და არხმა ღამით ეთერში გასვლა ვერ შეძლო მიუხედავად იმისა, რომ გადამღები ჯგუფები მთელი ღამის განმავლობაში მუშაობდნენ.

კავკასია

„კავასიის“ ეთერში არც გვიან ღამით და არც 14 ივნისს, მთელი დღის განმავლობაში, არც ერთი საინფორმაციო გამოშვება არ გასულა. ამ ტელეკომპანიამ საკუთარ მაყურებელს სტიქიური უბედურების შესახებ დღენახევრით გვიან, მხოლოდ 15 ივნისს 17:00 ამცნო.

აღსანიშნავია, რომ არც ერთ არხზე, რომელიც მომხდარ ტრაგიკულ მოვლენებს ოპერატიულად შუქებდა, არ მომხდარა გარდაცვლილების იდენტიფიცირება, ოფიციალური ინფორმაციის გავრცელებამდე. მაუწყებლებს არ გადაუციათ გადაუმოწმებელი ინფორმაცია გარდაცვლილების შესახებ, არ უჩვენებიათ ახლო კადრით ცხედრები და არ შეულახავთ დაზარალებულთა პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლება.მაუწყებელთა ქცევის კოდექსის შესაბამისად, წინა ღამით გადაღებულ მასალას, ეთერში გაშვებისას, მითითებული ჰქონდა კადრების გადაღების თარიღი, რითიც თავიდან იქნა აცილებული მაყურებლის შეცდომაში შეყვანა.

ნატა ძველიშვილი

ონლაინ მედიაში თბილისის წყალდიდობაზე გამოქვეყნებული მასალების ნაწილს შეცდომაში შემყვანი, არასწორი ფოტოები ერთვოდა - ფოტოები, იმ ფაქტს არ ასახავდა, რაზეც მასალაში იყო საუბარი.

მაგალითად, ზოოპარკიდან გაქცეული ლომის შესახებ სიახლეს, ადევს ფოტო, რომელიც საქართველოში საერთოდ არ არის გადაღებული.

სააგენტოთა ნაწილმა ამბავთან შეუსაბამო ფოტოები გაავრცელა მაშინაც, როდესაც ზოოპარკის ბინადართა ცეცხლსასროლი იარაღით დახოცვის შესახებ გამოაქვეყნეს ინფორმაცია. საიტებზე განთავსებულ ფოტოებში, დახოცილი ცხოველების გროვა იყო ასახული, მათ შორის ზებრებიც, რომლებიც თბილისის ზოოპარკში სტიქიას გადაურჩნენ.

სააგენტების ნაწილმა მსგავსი ფოტოების გამოქვეყნებისას აღნიშნა, რომ ფოტო არ ასახავდა თბილისის მოვლენებს, მათ შორის იყო „რეპორტიორი“ და „გურიანიუსი“. თუმცა, "გურიანიუსის" მინაწერში აღნიშნული იყო მხოლოდ ის, რომ ფოტო არ ასახავდა სტატიაში აღნიშნულ ფაქტს, მინიშნება იმის შესახებ რომ ფოტო საქართველოში არ იყო გადაღებული, არ ყოფილა.

არასწორი ფოტო ედო „პირველ რადიოსაც“, რომელმაც ქობულეთის ქუჩაზე ავაზის გამოჩენის შესახებ, „ფეისბუქიდან“ ერთ-ერთი მომხმარებლის პოსტი აიღო და შავი ავაზის ფოტო დაურთო.