2 მაისს გადაცემა “ცეცხლის ხაზის” თემა ქალთა უფლებებს უნდა დათმობოდა. თუმცა, გადაცემის ნაწილი ამ უფლებების დარღვევის გამართლებასა და საკითხის ანტიდასავლურ და ჰომოფობიურ კონტექსტში განხილვას დაეთმო. გადაცემაში ფორმალურად იყო დაცული ბალანსი და ისმოდა განსხვავებული მოსაზრებები. “ცეცხლის ხაზის” ამ გამოშვების მიზანი პრობლემის ძირეული გაშუქება არ ყოფილა. გადაცემის ინტერაქტივის კითხვის ფორმულირება კი კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებდა, რომ ქალთა უფლებები საქართველოში ირღვევა, კითხვა კი ასე იყო ფორმულირებული - “ირღვევა თუ არა ქალთა უფლებები საქართველოში”. გადაცემაში მოწვეულები იყვნენ: ორგანიზაციის „პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“ ხელმძღვანელი - ანა აბაშიძე, “უფლებადამცველთა გაერთიანების” თავმჯდომარე - ნიკოლოზ მჟავანაძე და შინაგან საქმეთა სამინისტროს თანამშრომელი - მაკა ფერაძე, ჟურნალისტი - რამინა ალიევა და ფილოლოგი - გურამ ფალავანდიშვილი.

გადაცემის ერთ-ერთმა წამყვანმა, ვაკა გორგილაძემ ქალთა უფლებების საკითხზე საუბარი რამდენიმე დღის წინ მომხდარი შემთხვევის გახსენებით დაიწყო. ის 17 წლის გოგოს გამტაცებელს “სიძეს” უწოდებს და ფაქტს ოჯახის შექმნის ტრადიციასთან აკავშირებს. 28 აპრილს მარნეულის მუნიციპალიტეტში, არასრულწლოვანი, სკოლის მოსწავლე ცოლად მოყვანის მიზნით გაიტაცეს. გატაცებას მოჰყვა არასამთავრობო ორგანიზაციის წარმომადგენლების აქცია თბილისში მთავარ პროკურატურასთან გამტაცებლის დასჯის მოთხოვნით.

“სახლში დაბრუნებული მე-12 კლასელი ამბობს, რომ მზადაა დარჩეს გამტაცებელთან ერთად. მომავალ სიძეს აღარც მისი მშობლები უჩივიან. რა თქმა უნდა, საქართველოს ყველა მოქალაქე პატივს უნდა სცემდეს კანონს. ხოლო, ძალადობა, განსაკუთრებით არასრულწლოვანი ქალების მიმართ დასჯადი უნდა იყოს, მაგრამ სად გადის ზღვარი პირობით ძალადობასა და ეროვნულ ტრადიციებს შორის, იქნებ იმიტირებული ძალადობა მხოლოდ რიტუალური, თეატრალიზირებული ქმედებაა, რომელიც ასახავს კულტურულ თავისებურებებს და თემის წეს-ჩვეულებას. მახსოვს, სულ რაღაც 20 წლის წინ თბილისში, პატარძლის მოტაცება ჩვეულებრივ ამბად ითვლებოდა. ნეტავ, რატომ აღარ ვიტაცებთ შეყვარებულებს. ალბათ, არასამთავრობო ორგანიზაციების შიშით,” - თქვა წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ, რომელიც თავს კონსერვატორს უწოდებს.



“უფლებადამცველთა გაერთიანების” თავმჯდომარე - ნიკოლოზ მჟავანაძე გადაცემაში აცხადებდა, რომ როდესაც სამართალდამცავები გატაცების მუხლით იწყებენ საქმის წარმოებას, არ აქვთ უფლება, რომ ვინმე დააკავონ, რადგან გამტაცებელი და მსხვერპლი ამბობენ, რომ გატაცება არ მომხდარა.

ქალთა მიმართ ჩადენილი ძალადობის მკვლელობით დასრულების შემთხვევებთან დაკავშირებით დასმულ კითხვაზე პასუხის გაცემისას კი, მჟავანაძე პარალელს ლგბტ თემთან ავლებს და ამბობს:

“ძირითადად, როდესაც, აი, მაგალითად, სექსუალური უმცირესობების მიმართულებით ხდება ასეთი მკვლელობა და გამოდიან, აი, თქვენი ორგანიზაციიდან [„პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის“], ანდა თქვენი მომიჯნავე ორგანიზაციები, რომელებიც იმავე კუთხით მუშაობენ, საუბრობენ, რომ მკვლელობა მოხდა ქალთა მიმართ”.

მჟავანაძის პათოსს ნაწილობრივ იზიარებს გადაცემის წამყვანი ვაკა გორგილძეც:

“ცხადია, რომ ეს არის პრობლემა. ეს პრობლემა მოითხოვს ძალიან დიდ ძალისხმევას და პარტნიორობას, მათ შორის არასამთავრობო ორგანიზაციებთან ერთად. ამდენად, გადაბრალება შინაგან საქმეთა სამინისტროზე, აი, ამ პრობლემის, ამ სიმწვავის, მე მგონი არ არის სამართლიანი და მემგონი, გარკვეულწილად, სამართლიანია ის პრეტენზიები, რომელსაც ბატონი ნიკოლოზი [მჟავანაძე] გამოთქვამს არასამთავრობო სექტორის მიმართ. რას იტყვით?”- ასეთი ფორმულირებით დასვა კითხვა გადაცემის წამყვანმა ვაკა გორგილაძემ.

მას შემდეგ კი, რაც სტუმარმა პასუხის გაცემა დაიწყო, გორგილაძე დაინტერესდა რა მოცულობის თანხა მიიღო რესპონდენტის ორგანიზაციამ და შემდეგ კი აღნიშნა, რომ ამ თანხით შესაძლებელი იქნებოდა მოქალაქეთა ცნობიერების ასამაღლებლად ბუკლეტები დაბეჭდილიყო.

გადაცემის მეორე ნახევარში ეთერში ფილოლოგი გურამ ფალავანდიშვილი ჩაერთო. ფალავანდიშვილის არც ეს გამოსვლა ყოფილა სხვა დანარჩენისგან განსხვავებული და ამჯერადაც, მისი საუბარი ჰომოფობიური და ანტიდასავლური შინაარსის ტექსტებით იყო გაჯერებული. ის ამართლებდა ადრეულ ქორწინებას და ამბობდა:

“ჩვენ ვნახეთ 8 მარტს ქალთა უფლებების დასაცავი აქცია, სადაც იყვნენ ფემინისტები, მათ შეუერთდნენ კაცები, ვინც თავის თავს თვლიან ქალებად… მათ გამოიტანეს ფოტო და ისინი შეურაცხყოფდნენ ქალებს. აი, ეს არასამთვარობო ორგანიზაციები და ლიბერალური, ლიბერასტული ფრთა შეურაცხყოფს ქალს. რაც შეეხება ადრეულ ქორწინებას, 17-18 წლის ახალგაზრდა შეიძლება დაოჯახდეს, მაგრამ მათი მიზანია, რომ ადამიანი არ დაოჯახდეს, ოჯახს ებრძვიან”.

გარდა ამისა, ფალავანდიშვილს მიაჩნია, რომ არასამთავრობო ორგანიზაციები ხელს უწყობენ ბავშვთა სექსუალურ ურთიერთობებს სკოლაში და ხელს უშლიან მათ გათხოვებას.

“ქალებს უკარგავენ ქალობას, ეუბნებიან, რომ დედობა, შვილიერება არის ჩამორჩენილობა, პატიოსნება არის მონობა. და მათთვის, ბოდიში და, ბოზობა არის წარმატება და ლიბერალიზმი და თვითრეალიზაცია. ეს არის თქვენი ტენდენცია,” - დასძენდა ფალავანდიშვილი ადამიანის უფლებებზე მომუშავე არასამთავრობო ორგანიზაციებზე საუბრისას.

გადაცემის ამავე ნაწილში მჟავანაძემაც საკითხზე საუბარი ანტიდასავლურ კონტექსტში დაიწყო, სექსისტურ განცხადებებსაც არ მოერიდა და ქალთა მიმართ ჩადენილი დანაშაული სხვა ტიპის დანაშაულს გაუთანაბრა.

“კომუნისტების პერიოდში იყო ასეთი ორგანიზაცია - “მებრძოლ უღმერთოთა კავშირი” და მისი წევრი იყო 200 ათასი კაცი. და რას აკეთებდა ეს “მებრძოლ უღმერთოთა კავშირი”? გაზეთიც ჰქონდათ, ანუ მაშინ ტელევიზიები არ იყო, მედიაშიც კარგად იყვნენ წარმოდგენილები და ანგრევდნენ ეკლესიებს, ეროვნულ ფასეულობებს ებრძოდნენ… მე ვავლებ პარალელს, რომ ეს ადამიანებიც [არასამთავრობო ორგანიზაციები] ებრძვიან ეკლესიას, ებრძვიან ოჯახს, ებრძვიან ეროვნულ ფასეულობებს,” “მე მანდილოსნების მიმართ უძლური და განიარაღებული ვარ”, “ქალის მიმართ არავითარი ძალადობა არ არის და ახლა როდესაც საუბარია ძალადობაზე, საქართველოში ვერავინ ვერ მოსპობს დანაშაულს, ეს ოდითგანვე იყო, უბრალოდ, პრევენცია უნდა მოხდეს, რომ რაც შეიძლება ნაკლები დანაშაული მოხდეს. ახლა ქურდობა რომ არის, მკვლელობა როა, ყაჩაღობა, შეიძლება ვთქვათ, რომ საქართველო მიაქვს დანაშაულს?”

შემდეგ კი მჟავანაძემ ოჯახში მომხდარ ძალადობაზე საკუთარი მოსაზრების ჩამოყალიბება განაგრძო და თქვა, რომ ოჯახში ქალების მკვლელობა სქესის ნიშნით არ ხდება. ამ საუბარს მალევე გადაცემის წამყვანების ჩაკითხვა და რეპლიკა მოჰყვა. მაგდა ანიკაშვილმა მჟავანაძეს ჰკითხა: “უფრო მეტი ცოლი კვდება, თუ უფრო მეტი ქმარი?” ანიკაშვილის ამ კითხვას მისმა თანაწამყვანმა გორგილაძემ უპასუხა: ”ჩვენ გვინდა, რომ უფრო მეტი ქმარი მოკვდეს”.

გადაცემის კიდევ ერთი მონაწილე რამინა ალიევა იზიარებდა გადაცემის იმ მონაწილეების მოსაზრებას, რომლებიც ქალთა მიმართ ძალადობას სხვა ტიპის დანაშაულთა კონტექსტში განიხილავდნენ:

“უფლებას არ აქვს სქესი, უფლების დაცვას არ აქვს სქესი. ადამიანის უფლებები უნდა დავიცვათ ჩვენ, სადაც კაციც ადამიანია და ქალიც ადამიანია, მაგრამ თუ ასეთი აქტუალურია ქალის უფლება, ეს უკვე ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ უფრო ნაზი და უფრო სუსტი არსებები ვართ და გვჭირდება უფრო მეტი დაცვა, ვიდრე კაცებს,” - ამბობდა ალიევა. მისივე თქმით, აზერბაიჯანულ თემში ქალის დაქორწინებისას სიძის მხრიდან ქალის ოჯახისთვის თანხის გადახდა არის არა “ქალის ყიდვა”, არამედ ოჯახის ფინანსური დახმარება.

2 მაისს “ცეხცლის ხაზის” მაყურებელი ვერ შეძლებდა გაერკვია, რეალურად რა პრობლემა არსებობს ქვეყანაში ქალთა მიმართ ძალადობის კუთხით. გადაცემის მსვლელობის დროს გამოთქმული მოსაზრებებით პარალელების გავლება ხდებოდა სხვა მოწყვლად ჯგუფებთან, რითაც ჩანდა მცდელობა, რომ ქალთა მიმართ ძალადობა უფრო ნაკლებმნიშვნელოვან საკითხად ყოფილიყო წარმოჩენილი. გარდა ამისა, უცნობია, რა მიზანს ემსახურებოდა გადაცემის ინტერაქტივის შეკითხვა, რომლითაც მაყურებელს ქალთა მიმართ არსებულ პრობლემაზე უნდა დაეფიქსირებინა პასუხი, შეკითხვა კი ასე იყო დასმული - ირღვევა თუ არა ქალთა უფლებები საქართველოში. მაშინ როცა ქვეყანაში ფემიციდის არაერთი შემთხვევა ფიქსირდება, ოჯახში ძალადობა კი საზოგადოების ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი გადაწყვეტილებაა, კითხვის ამ ფორმულირებით დასმა არის პრობლემის მნიშვნელობას ხელოვნურად დაკნინება.

"შეგიძლიათ, წარმოიდგინოთ, რას გრძნობენ ბავშვები, რომლებიც დედამ მიატოვა? ის წავიდა გაუფრთხილებლად და 5 პატარა გოგონა დატოვა", - ამ სათაურით გამოქვეყნდა droni.ge-ზე მასალა, რომელიც 5 არასრულწლოვნის მძიმე სოციალურ პირობებს ეხება და რომელშიც ბავშები ქველმოქმედების ობიექტებად არიან წარმოჩენილნი. მასალაში ვკითხულობთ, რომ ოჯახს ჩერნოვეცკის ფონდი დაეხმარება, სტატიის ბოლოს მითითებულია ანგარიშის ნომერიც, სადაც მკითველს თანხის ჩარიცხვა შეუძლია. იგივე მასალა გამოაქვეყნა news.ge-მაც, თუმცა, droni.ge-სგან განსხვავებით, აქ სიახლეს რეკლამის ნიშანი აქვს.

"შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, რას გრძნობენ ბავშვები, რომლებიც დედამ მიატოვა? ქალმა, რომელმაც მათ სიცოცხლე აჩუქა... ის წავიდა, გაუფრთხილებლად და 5 პატარა გოგონა დატოვა. პატარა ნინო მხოლოდ 3 თვისა იყო, უფროსი მონიკა კი რვა წლის! ბავშვები ამ დღის დავიწყებას ცდილობენ, ისინი საერთოდ არ საუბრობენ დედაზე, პატარა ნინომ კი საერთოდ არ იცის ამ სიტყვის მნიშვნელობა“, - ვკითხულობთ მასალაში ბავშების პირადი ცხოვრების შესახებ. სიახლეს თან ერთვის ბავშვების ფოტოც.

სტატიის ბოლოს კი გამოცემა მოგვიწოდებს, ოჯახს დავეხმაროთ: „თუ გაქვთ საშუალება ფინანსური დახმარება აღმოუჩინოთ მათ, თანხა შეგიძლიათ ჩარიცხოთ ფონდის ანგარიშზე. მართალია, ამ პატარებს დედას ვერ დავუბრუნებთ, მაგრამ იმაში მაინც დავარწმუნებთ, რომ მარტოები არ არიან!"

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ ბავშვთა საკითხების გაშუქების სახელმძღვანელო წესების მიხედვით, დაუშვებელია ბავშვის ქველმოქმედების, რეკლამის ან პიარის ობიექტად წარმოჩენა:

"მოერიდეთ ბავშვის ქველმოქმედების ან მოწყალების მიმღებ ობიექტად წარ­მოჩენას. ხშირად, პოლიტიკოსები, ბიზნესმენები თუ სხვადასხვა ჯგუფები საკუთარი პიარკამპანიისთვის, იმიჯის შესაქმნელად აქტიურად იყენებენ ბავშვებს, მიდიან მათთან და ურიგებენ საჩუქრებს. მედიამ ხელი არ უნდა შეუწყოს ამ ჯგუფებს, აწარმოონ საკუთარი პიარკამპანია ბავშვების გამოყენებით", - ვკითხულობთ გაიდლაინში.

მასალა მომზადებულია UNICEF- ის მიერ დაფინანსებული პროექტის ფარგლებში - "ბავშვთა საკითხების ეთიკური გაშუქება მედიაში". პუბლიკაციაში გამოხატული მოსაზრებანი ეკუთვნის ავტორს და არ ასახავს გაეროს ბავშვთა ფონდის ოფიციალურ თვალსაზრისს .

რამდენიმე ონლაინგამოცემა აპრილის თვეშიც აგრძელებს სარეკლამო მასალების სარედაქციო მასალის სახით გავრცელებას. იდენტური სიახლეები, ერთნაირი სათაურებითა და ფოტოებით, თითქმის ერთსა და იმავე დროს, სხვადასხვა გამოცემაშია განთავსებული. ზოგიერთი მედიასაშუალება უთითებს, რომ გამოქვეყნებული მასალა დაფინანსებულია, თუმცა იგივე სიახლე სხვა ვებგვერდზე რეკლამის აღმნიშვნელი ნიშნის გარეშეა გამოქვეყნებული.

„ნიუპოსტმა“ 4 აპრილს გაავრცელა მასალა, სათაურით „სს „ენერგო პრო ჯორჯია“ ერთერთი უმსხვილესი დამსაქმებელია საქართველოში.“ იგივე სიახლე გამოაქვეყნა პრაიმტაიმმაც. ტექსტში ხაზგასმულია კომპანიის უპირატესობა, ის, თუ როგორ ზრუნავს „ენერგო პრო ჯორჯია“ საკუთარ პერსონალზე. სიახლეს „ნიუპოსტზე“ არ ახლავს სარეკლამო ნიშანი, თუმცა იგივე ამბავს რეკლამის ნიშნით (NS) შეხვდებით pia.ge-ზე.

„ინტერპრესნიუსის“ 4 აპრილის მორიგი სარეკლამო მასალა სარედაქციო სახით გვხვდება ამჯერად pia.ge-ზე.

გაუმიჯნავ სარეკლამო და სარედაქციო მასალებს primetime.ge-ზეც წააწყდებით. გამოცემამ 10 აპრილს გაავრცელა სიახლე, რომ „თეგეტა მოტორსმა გორში მეორე ფილიალი გახსნა.“ მასალა რომ სარეკლამო ხასიათისაა და კონკრეტული კომპანიის პოპულარიზაციას ემსახურება, კარგად ჩანს ტექსტიდანაც, სადაც ვკითხულობთ: „აქ წარმოდგენილია მომსახურების უმაღლესი სტანდარტი, მაღალკვალიფიციური კადრები და კომფორტული გარემო...აქვე შეგიძლიათ შეიძინოთ მსოფლიო ბრენდების მიერ წარმოებული უმაღლესი ხარისხის საბურავები, ზეთები, აკუმულატორები და სხვა სათადარიგო ნაწილები...„თეგეტა მოტორსი“ უკვე 22 წელია მოღვაწეობს ქართულ ბაზარზე და ავტო ინდუსტრიაში მუდმივად ინარჩუნებს ლიდერის პოზიციას...“ მასალის სარეკლამო ხასიათს ადასტურებს იგივე ამბის რეკლამის ნიშნით განთავსება „ინტერპრესნიუსზე“.

“Garage 48 თბილისშია,“ - ამ სათაურითა და სარედაქციო მასალის სახით სიახლე 18 აპრილს „presa.ge-მ,“ „newspress.ge-მ“ და „newpost.ge-მ“ გაავრცელეს. იდენტურ მასალას რეკლამის ნიშანი ახლავს „ინტერპრესნიუზე“.

„მარტო შენთვის“ „ელიტ ელექტრონიქსის“ ინოვაციური კამპანია,“ – „presa.ge-ზე“ 20 აპრილს გამოქვეყნებული სიახლის სათაურია. „ელიტ ელექტრონიქსი“ ტექნიკის ბაზრის ლიდერია და მრავალი წლის მანძილზე ინოვაციური პროექტებითა და შეთავაზებებით მუდმივად ინარჩუნებს აღნიშნულ პოზიციას. კომპანია წარმოადგენს საქართველოში სამომხმარებლო ტექნიკის უდიდეს რეალიზატორს,“ - ვკითხულობთ ტესქტში და არსად ჩანს, რომ მასალა დაფინანსებულია, თუმცა ანალოგიური სიახლე რეკლამის ნიშნით (R) გვხვდება „ექსპრესნიუსზე“.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მე-9 მუხლის თანახმად, „სარედაქციო მასალები მკვეთრად უნდა გაიმიჯნოს მარკეტინგული, სარეკლამო და სპონსორის მიერ დაფინანსებული მასალებისაგან.“

2017-04-28 27 აპრილს, ფოტოგრაფების საქმეზე ნათია გედენიძის მიერ სასამართლოსთვის მიცემული ჩვენება ტელეკომპანია „იმედის“, „მაესტროს“, „პირველის“ და საზოგადოებრივი მაუწყებლის დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში, პირველივე ბლოკში გაშუქდა. ტელეკომპანია „რუსთავი 2-ის“ 9 საათიან კურიერში კი ამბავი ვერ მოხვდა.

27 აპრილს ფოტოგრაფების საქმეზე თბილისის საქალაქო სასამართლოში მოწმის სახით დაკითხულმა ნათია გედენიძემ ისაუბრა 6 წლის წინ, მისი და მისი კოლეგების დაკავებაზე და აღნიშნა, რომ მაშინ, ძალოვანი უწყების წარმომადგენლებმა სასურველი ჩვენების მიცემა აიძულეს. გედენიძემ სასამართლოსთვის მიცემულ ჩვენებაში განმარტა, რომ კონტრდაზვერვის ყოფილი თანამშრომელი დავით დევნოზაშვილი ოჯახის კომპიუტერიდან ამოღებულიპიკანტური ფოტოს გასაჯაროებით აშანტაჟებდა, რის შედეგადაც, გედენიძისგან იძულებითი ჩვენება მიიღო.

პროკურატურის თანამშრომლებმა დავით დევნოზაშვილი 2016 წლის 6 დეკემბერს დააკავეს, ხოლო ძალოვანი უწყების კიდევ ერთ ყოფილ თანამშრომელს ინტერპოლით ეძებენ. საგამოძიებო უწყების განმარტებით, 2011 წელს 4 ფოტოგრაფის დაპატიმრების მოტივი იყო არა ჯაშუშობა, როგორც ეს ოფიციალურ ბრალში აღინიშნა, არამედ მათ მიერ, 26 მაისის საპროტესტო აქციის დარბევის ამსახველი ფოტოების გავრცელება.

საქართველოს ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის საბჭომ გამოაქვეყნა გადაწყვეტილებები გაზეთ „კვირის პალიტრის“ მასალებთან დაკავშირებით. სადავო მასალებზე საბჭომ მიიჩნია, რომ დარღვეული იყო ქარტიის პირველი, ინფორმაციის სიზუსტის, პრინციპი. ქარტიას განცხადებით მომართა სტუდენტურმა გაერთიანებამ „აუდიტორია 115-მა“.

პირველ სტატიაში სათაურით ,,აუდიტორია 115-ის” წევრები გამოცდების გადატანისთვის ყალბ ცნობებს ამზადებდნენ?!“, აღნიშნული იყო, რომ “აუდიტორია 115”-ის ერთ-ერთმა ლიდერმა, გიორგი ჩიხლაძემ, ამავე მოძრაობის წევრ თეიმურაზ ბეჟანიძეს დაამზადებინა ყალბი ცნობა, რომელიც თსუ-ში წარადგინა და დოკუმენტის საფუძველზე საგამოცდო თარიღი გადაავადებინა. ჟურნალისტი “სანდო წყაროს“ ეყრდნობოდა.

„წყაროს ცნობით, იმისათვის, რომ გიორგი ჩიხლაძე უკვე გადადებულ გამოცდაზე ისევ არ მისულიყო, მან კვლავ დაამზადებინა თეიმურაზ ბეჟანიძეს ყალბი სამსახურებრივი მივლინების ცნობა“ ,- აღნიშნულია სადავო სტატიაში.

საბჭოს გადაწყვეტილებაში ვკითხულობთ: „წყაროს ინფორმაციით თემურ ბეჟანიძეს წარედგინა მძიმე ბრალდება, კერძოდ დოკუმენტის გაყალბება, რაც შეიძლება დანაშაულის ნიშნებს შეიცავდეს. არ არსებობდა სხვა არც ერთი გარემოება, რომელიც მეტ – ნაკლებად სავარაუდოს გახდიდა, რომ ბეჟანიძეს შეიძლება გაეყალბებინა ცნობები [ბეჟანიძე არ არის ცნობაზე ხელმომწერი პირი, არ ფიგურირებს თავად ცნობის ტექსტში, არ დგინდება თეიმურაზ ბეჟანიძის და იმ კომპანიების კავშირი რომელთა სახელითაც გაიცა ცნობები]. ჟურნალისტს ჰყავს მხოლოდ ერთი კონფიდენციალური წყარო. „ბრალდებულ“ თეიმურაზ ბეჟანიძის კომენტარი რუსუდან შელიას არ მიუღია. ჟურნალისტმა არ გამოიჩინა სათანადო ძალისხმევა, რათა მიეღო ბეჟანიძის პასუხი. ერთი უპასუხო ზარის განხორციელება, როცა ჟურნალისტი აპირებს გაავრცელოს დაუდასტურებელი, სავარაუდო დანაშაულის შემცველი ინფორმაცია პირზე, არ ჩაითვლება ჟურნალისტის მცდელობად გადაემოწმებინა ინფორმაცია. სიმართლეს არ შეესაბამება ჟურნალისტი მიერ მითითებული ფრაზა, რომ: „შეკითხვის დასმის შემდეგ სატელეფონო ზარებს აღარ უპასუხა სტუდენტმა თეიმურაზ ბეჟანიძემაც“. რამდენჯერმე დაკავშირების მცდელობა არ დასტურდება. ჟურნალისტს არ გამოუყენებია სხვა საშუალებები [მაგ. სოციალური ქსელი], რომ თემურ ბეჟანიძისაგან მიეღო კომენტარი“.

ამ გარემოებების გათვალისწინებით, საბჭომ მიიჩნია, რომ სიზუსტის პრინციპი დაირღვა, რადგან საქმე გვქონდა ლოგიკურად ნაკლებად სარწმუნო, ერთი კონფიდენციალური წყაროს მიერ მოწოდებულ და ამასთან, მძიმე ბრალდების შემცველ ინფორმაციასთან. გარდა ამისა, საბჭო აღნიშნავს, რომ ვერ მოხერხდა ამ ინფორმაციის გადამოწმება, მათ შორის ვერც ამ ბრალდებების ობიექტის კომენტარის მოპოვება, მხოლოდ იმის მითითება, რომ წყაროს მიერ არის ინფორმაცია მიწოდებული და ასეთი სახით მისი გავრცელება, წარმოადგენს პირველი პრინციპის დარღევევას.

სიზუსტის პრინციპის დარღვევა დადგინდა კიდევ ერთ სადავო მსალაში, რომელიც „კვირის პალიტრამ“ შემდეგი სათაურით გამოაქვეყნდა: „როგორი სქემით მოქმედებდა (მოქმედებს) “აუდიტორია 115″ “ბიბლუსის” წინააღმდეგ“. საბჭო მიიჩნევს, რომ სტატიაში მითითებული რიგი გარემოებები უნდა შეფასდეს, როგორც ჟურნალისტის მიერ დადასტურებული ფაქტის სახით გავრცელება, მაშინ როცა ეს ინფორმაცია სტატიაშივე სათანადოდ არ დასტურდება. საბჭოს აზრით, ჟურნალისტი მტკიცებით ფორმაში აღნიშნავს, რომ სქემა „მოქმედებდა“/„მოქმედებს“და არ უთითებს, რომ ეს მისი პირადი მოსაზრება ან ვარაუდია.

„რამდენი მუსლიმანი არაბი შევარდება ქართულ ეკლესიაში, „ალაჰ აკბარს“ დაიყვირებს, იქაურობას დაანგრევს, შეიგინება და წაბილწავს, შემდეგ კი სახელმწიფო ასი ლარით აჯარიმებს, ეს სწორია?!” -ვკითხულობთ გაზეთ „ალიას“ 24-30 აპრილის ნომერში. გამოქვეყნებული მასალა ეხებოდა თურქეთის საელჩოს თხოვნას, დიდგორის ბრძოლის გამარჯვების უქმე დღედ გამოცხადების გაუქმების თაობაზე. სტატია შეიცავს ქსენოფობიურ განწყობებს და სიძულვილის ენას, ანტისოციალური ქმედება დაკავშირებულია რელიგიურ და ეროვნულ იდენტობასთან, რაც აღრმავებს ნეგატიურ განწყობებს კონკრეტული ჯგუფის მიმართ.

25 აპრილს ნაციონალურმა მოძრაობამ პროკურატურას ოფიციალურად მიმართა სუსის მაღალჩინოსნის, იოსებ გოგაშვილის ქონების შესწავლის მოთხოვნით. მათი აზრით, იკვეთება ელიტური კორუფციის ნიშნები.

პარალელურად, საპროტესტო აქცია გაიმართა სუსის შენობასთანაც, სადაც გოგაშვილის გათავისუფლებას ითხოვდნენ. იქამდე, სუსის მაღალჩინოსნის ქონებრივი მდგომარეობის შესახებ სიუჟეტი კვირას, 23 აპრილს "კურიერ P.S. ში" მომზადდა, მასალის მიხედვით, სამი წლის წინ, სუსის მაღალჩინოსანი სოციალურ შემწეობას იღებდა, დღეს კი სოლიდური ქონების პატრონია.

მედიასაშუალებების ნაწილის დღის წესრიგში ეს თემა ვერ მოხვდა. ორშაბათს, 24 აპრილს საკითხი, "რუსთავი 2-ის" გარდა, არც ერთ მთავარ საინფორმაციო გამოშვებაში არ გაშუქებულა. პროკურატურისთვის მიმართვის დღეს, 25 აპრილს კი ამბავი "მაესტროს" და "იმედის" მთავარმა საინფორმაციო გამოშვებებმა გამოტოვეს, ხოლო საზოგადოებრივი მაუწყებლის 8 საათიანმა "მოამბემ" ის მეთხუთმეტე ამბად, გამოშვების 50-ე წუთზე კადრ-სინქრონის სახით გააშუქა.

“სად არის ქალი ყველაზე ლამაზი და მომხიბვლელი?“ - ამ სათაურით „სპუტნიკმა“ სტატია 26 აპრილს გამოაქვეყნა. როგორც ავტორი იუწყება, „26 აპრილი ბიზნეს ქალბატონების დღეა“ და მასალაც სწორედ ამ თემასთან დაკავშირებით მომზადდა. „სუსტი სქესი“, „ქალბატონები“, „მანდილოსნები“ - ტექსტში, ქალების მისამართით, ეს სექსისტური სიტყვებია გამოყენებული. გარდა ამისა, ავტორი საკუთარ ხედვას გვიზიარებს და ამბობს, რომ ქალი ყველაზე ლამაზი თავის „ქუხნაშია“.

„დღეს თქვენი დღეა ქალბატონებო, გილოცავთ და მინდა გიამბოთ თავის საქმეში წარმატებულ ორ მანდილოსანზე. თვითეული მათგანი, როგორც ყველგან და ყველაფერში, ბოროტისა და კეთილის ბრძოლაში გამარჯვებულის სახეა- ერთი ფერადი და სუფთა, მეორე მრუმე და ბნელი, თუმცა, გავმეორდები — ორივე თავის საქმეში ფრიად წარმატებული (სტილი დაცულია)“, - ვკითხულობთ გამოქვეყნებულ მასალაში.

მასალაში ქალები სუსტ სქესად არიან მოხსენიებულნი: „ვინმეს გინახავთ არასაქმიანი (უსაქმური) ქალი? მე არა. უკანასკნელი კახპებით დაწყებული და მთელი დღე შინ წამოწოლილი ქალბატონებიც კი, მუდმივად „შემოქმედებით" წვაში არიან. ეს არასერიოზულად, სერიოზულად კი, თუ მაგალითად საქართველოს ავიღებთ, უნდა ვაღიარო, რომ ნახევარ საქართველოს ოჯახს მოწყვეტილი, უცხოეთში სამსახურის საშოვნელად გასული სუსტი სქესის წარმომადგენლები ინახავენ…“

სტატიის დასაწყისში ავტორი წერდა, რომ „ქალი ვიცი მე ქუხნაში“ წარსულის გადმონაშთად უნდა მოვნათლოთ“, თუმცა, მოგვიანებით, სტატიის ბოლოს ვკითხულობთ, რომ ქალი ყველაზე ლამაზი სწორედ "ქუხნაშია": კიდევ ერთხელ გილოცავთ დღევანდელ ზეიმს მანდილოსნებო ყველა ქვეყნისა და ერთ მეგობრულ რჩევასაც გაგიბედავთ: -ყველანაირი წარმატება კარგია, მაგრამ ყველაზე ლამაზები და მომხიბვლელები საკუთარ ოჯახში, თქვენს „ქუხნაში", ძვირფასი ადამიანების გარემოცვაში ხართ“.

24 აპრილს „პალიტრანიუსზე“ გამოქვეყნდა სიუჟეტი, რომელშიც მოთხრობილია, როგორ ცხოვრობს მეორე ჯგუფის ინვალიდი მარტოხელა დედა, ორ შვილთან ერთად, სკოლის ბალანსზე არსებულ ყოფილ ინტერნატში. სიუჟეტში სენსაციურ და სენტიმენტალურ ჭრილში გაშუქდნენ არასრულწლოვნები, რომლებსაც ჟურნალისტი ქველმოქმედებისა და მოწყალების მიმღებ ობიექტებად წარმოაჩენდა, რითაც კიდევ უფრო სენტიმენტალურს ხდიდა მასალას. მთელ სიუჟეტს ავტორის დრამატული ტექსტი და ტრაგიკული მუსიკაც გასდევდა.

„ეშინია გათენების. როცა წვება, თვალზე ცრემლი არ შრება. ბავშვებს ისედაც ყველაფერი აკლიათ და ყველაფერს დანატრებულები არიან. სადარდებელს შვილებს აღარ უმატებს, მაგრამ ისიც ვეღარ უძლებს ხვალინდელი დღის შიშს და უპერსპექტივო მომავალს,“ - წამყვანის ეს სიტყვები გასდევდა კადრში ერთ-ერთი არასრულწლოვნის გამოჩენას.

„ბავშვები სკოლას რომ დაამთავრებენ, საცხოვრისის დატოვება მოუწევთ. არ იციან, სად და როგორ უნდა წავიდნენ. კიდევ 8 წელი და ალბათ, ქუჩა... ქუჩა, რომელსაც თავშესაფარი ერქმევა. თავშესაფარი, რომელსაც არც ჭერი და არც კედლები არ ექნება,“-ამბობდა ავტორი.

სენტიმენტალური იყო სიუჟეტის დასასრულიც: „მათ მძიმე ყოფას არსებობისთვის აღებული ვალები კიდევ უფრო მეტად ამძიმებს. იმედი არსად ჩანს, ხვალინდელი დღე მათთვის შიშია. დრო მათთვის მხოლოდ ასტრონომიულად გადის, ისე კი გაჩერებულია, მათი საათის ისრები უკიდურეს გაჭირვებაში გაჩერდა“.

ჟურნალისტური ეთიკის ქარტიის მიერ მომზადებულ ბავშვთა გაშუქების სახელმძღვანელო წესებში ვკითხულობთ:

- მედიამ მასალის მთავარ მიზნად სისტემური პრობლემის მხილება უნდა დაისახოს. მედიას უნდა ახსოვდეს, რომ მასალის გმირი ბავშვის გარდა იმავე მდგო­მარეობაში კიდევ არაერთი ადამიანია და მათ მედიასაშუალებასთან დაკავშირება ვერ მო­ახერხეს.

- მნიშვნელოვანია, ბავშვთა სიღარიბე და სოციალური პრობლემები გაშუქდეს თანმიმდევრულად. კონკრეტული ისტორიები მედიამ ზოგადი, სისტემური პრობლემის წარმოსაჩენად უნდა გამოიყენოს.

- მედია უნდა მოერიდოს მძიმე ემოციური კადრების გამოყენებას.

- რაც არ უნდა მძიმე იყოს ისტორია, ეცადეთ წარმოაჩინოთ პოზიტიური დე­ტალებიც. მაგალითად, ყველა ბავშვს, მიუხედავად მძიმე საცხოვრებელი პი­რობებისა, აქვს ინტერესები, ჰობი. მასაც, სხვა ბავშვების მსგავსად, უყვარს თამაში, კითხვა, ხატვა და ა.შ. მნიშვნელოვანია ამგვარი დეტალების ჟურნა­ ლისტურ პროდუქტში წარმოჩენაც.

მასალა მომზადებულია UNICEF- ის მიერ დაფინანსებული პროექტის ფარგლებში - "ბავშვთა საკითხების ეთიკური გაშუქება მედიაში". პუბლიკაციაში გამოხატული მოსაზრებანი ეკუთვნის ავტორს და არ ასახავს გაეროს ბავშვთა ფონდის ოფიციალურ თვალსაზრისს .

რამდენიმე ონლაინგამოცემა პრეზიდენტ მარგველაშვილს მკვეთრად უარყოფით კონტექსტში აშუქებს. სტატიებს ხშირად თან დამამცირებელი ფოტომანიპულაციებიც ერთვის.

პრეზიდენტის გაშუქებისას მუდმივად მეორდება რამდენიმე გზავნილი, რომლებიც უარყოფითად წარმოაჩენს გიორგი მარგველაშვილს:

„პრეზიდენტი ხალხს არ აურჩევია“; „პრეზიდენტის ოჯახის წევრები კრიმინალები არიან“; „პრეზიდენტი უუნარო და ფუნქციებწართმეულია“.

1. „პრეზიდენტი ხალხს არ აურჩევია“

ერთ-ერთი მთავარი გზავნილი, რომელსაც ონლაინმედიის ნაწილი პრეზიდენტის შესახებ ავრცელებს, არის ის, რომ მარგველაშვილი უუნაროა და მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილის „ხათრით არჩეული“:

„დედამიწის ზურგზე არ არსებობს ორგანიზაცია, პიარმენეჯერი ან სპონსორი, რომელიც მარგველაშვილს ან ვინმეს მისი გვარიდან საქართველოს პრეზიდენტად გახდიდა, ამის გაკეთება მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილმა შეძლო, რომელიც პარტიაც იყო („ქართული ოცნება“), სპონსორიც, პიარმენეჯერიც და მარგველაშვილის საარჩევნო შტაბის უფროსიც“, - წერია „საქინფორმზე“ 31 მარტს გამოქვეყნებულ მასალაში.

სტატიაში სხვა არაერთი საყურადღებო დეტალიცაა, განსაკუთრებით კი, მასალის ბოლოს, რედაქციის სახელით მინაწერი ორი აბზაცი, საიდანაც ირკვევა, რომ თურმე „საქინფორმი“ ბიძინა ივანიშვილის „თხოვნას“ ითვალისწინებს ხოლმე:

„2013 წელს, საპრეზიდენტო საარჩევნო კამპანიისას, ქართულმა საინფორმაციო-ანალიტიკურმა სააგენტომ „საქინფორმმა“, ბიძინა ივანიშვილის თხოვნის გათვალისწინებით, უპრეცედენტო და უანგარო საინფორმაციო მხარდაჭერა გაუწია მარგველაშვილს. პრეზიდენტობის ვადის დასრულების შემდეგ, როცა გიორგი ისევ გახდება სიმპათიური ადამიანი - მხიარული და ჭკვიანი თბილისელი, პოლიტიკური კონიუნქტურისაგან თავისუფალი, სამართლიანი და გულისხმიერი ყველა ეროვნებისა და აღმსარებლობის ადამიანების მიმართ, ჩვენ კვლავაც მზად ვიქნებით, მხარი დავუჭიროთ მას ახალ და აუცილებლად სასიკეთო წამოწყებებში“, - ნათქვამია სტატიის ბოლოს.

პრეზიდენტი მარგველაშვილი „ხათრით არჩეულად“ და ბიძინა ივანიშვილის „გაპრეზიდენტებულად“ მოიხსენიება „tb24.ge-ს“ არაერთ მასალაში: „ხათრით არჩეული ე.წ. პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილი, მისი წამოწყებული შოუ- კამპანიის ”კონსტიტუცია ყველასია” ფარგლებში, ამჯერად გორში მართავს შეხვედრებს“, - ასე იწყება 24 მარტს „tb24.ge“ გამოქვეყნებული მასალა. ავტორი პრეზიდენტის უფუნქციობასაც უსვამდა ხაზს და მარგველაშვილს „ე.წ პრეზიდენტად“ მოიხსენიებდა: „ე.წ. პრეზიდენტი დარწმუნებულია, რომ მის პოზიციას საზოგადოებაში საკმაოდ მაღალი წონა აქვს და ალალად სჯერა, რომ თავისი არაფრისმომცემი ვეტოს ტყლაშუნით თუ მისამძიმრების შემორჩენილი ფუნქციით, ქვეყანაში პოლიტიკურ "ძალთა ბალანსს აწონასწორებს“. 24 მარტს ამავე გამოცემამ გიორგი მარგველაშვილი უარყოფით კონტექსტში კიდევ ერთ მასალაში მოიხსენია, სათაურით „პრეზიდენტი და ციანიდი პოსლეზე“.

მიუხედავად იმისა, რომ ტექსტი „ციანიდის საქმეს“ შეეხებოდა, ავტორი შიგადაშიგ გიორგი მარგველაშვილსაც იხსენიებდა და წერდა, რომ „ციანიდი პოსლეზე“ კი გასაკვირია, მაგრამ მას შემდეგ, რაც საქართველომ პრეზიდენტი აირჩია „პოსლეზე“, აღარაფერი უკვირს: „პრეზიდენტი ავირჩიეთ „პოსლეზე“, ბოლოს და ბოლოს...“- ნათქვამია სტატიაში.

„მკვლელობის იარაღი „პოსლეზე“ - აღარ გამიგია... ციანიდი - „პოსლეზე“ აღარ გამიგია...ქინაქინიც კი ვერ ვიშოვნე „პოსლეზე“...მარტო მარგველაშვილს გაუმართლა - ეგ მართლა ავირჩიეთ „პოსლეზე...“ - ეს სიტყვები არაერთხელ მეორდება ტექსტში.

„ხომ ყველამ კარგად იცის, რომ გიორგი მარგველაშვილი საქართველოს პრეზიდენტად პიროვნულად არავის არ აურჩევია. ქართველმა ხალხმა პრეზიდენტად აირჩია „ქართული ოცნების“ კანდიდატი, რომლის სახელი და გვარი იყო გიორგი მარგველაშვილი“, - გოგა ხაინდრავას ეს სიტყვები „tb24.ge-მ“ 6 მარტს გამოაქვეყნა.

31 მარტს „geworld.ge-ზე“ გამოქვეყნებულ სტატიაში კი გიორგი მარგველაშვილზე ვკითხულობთ: „2013 წელს ბიძინა ივანიშვილმა “აიღო” და საქართველოს პრეზიდენტის სავარძელში ჩასვა, მარგველაშვილსაც არ უთქვამს უარი “გონებაჩლუნგი” და “დებილი” ერის პრეზიდენტობაზე და… მივიღეთ კიდევ ერთი უსაქმური მაღალი თანამდებობის პირი, რომელმაც მოწყენილობისგან ქსოვას დაანება თავი და მიზანმიმართულად დაიწყო ქვეყნის საწინააღმდეგო მოქმედება“.

„პარადოქსი არის ის, რომ მარგველაშვილს ხალხმა ერთადერთი მიზეზით მისცა ხმა _ ივანიშვილის დაჟინებული მოთხოვნით და თუ მის გამო ივანიშვილიც იმედგაცრუებულია (და ასეც არის), გამოდის, რომ პარლამენტისგან ისედაც უფლებაყრილი პრეზიდენტის ლეგიტიმურობა ნულის ტოლია“, - წერია იმავე ტექსტში.

2. „პრეზიდენტის ოჯახის წევრები კრიმინალები არიან“

ონლაინგამოცემების ერთი ნაწილი აქტიურად ავრცელებს ინფორმაციას, რომ გიორგი მარგველაშვილს კრიმინალური გარემოცვა ჰყავს, მათი დაუსჯელობა კი პრეზიდენტის გავლენითაა გამოწვეული.

„პრეზიდენტობა – მარგველაშვილის კრიმინალური გარემოცვის იმუნიტეტი: სიძე, ცოლის ძმა, შვილის მეგობარი…“ - ამ სათაურის მასალას „geworld.ge-ზე“ წაიკითხავთ. „ვინ არის საქართველოს პრეზიდენტის გიორგი მარგველაშვილის სიძე, მინდია გოგოჭური, პირველი ლედის ძმა და შვილის მეგობარი, საიდან მომდინარეობს დაუსჯელობის ეს სენი და რა კრიმინალური წარსული იმალება მათ უკან? უნდა ჩამოერთვას თუ არა პრეზიდენტს „პრეზიდენტის შეწყალების“ უფლებამოსილება?“ - ეს კითხვა „საქართველო და მსოფლიომ“ 28 მარტს დასვა. სტატიაში კი ავტორი დეტალურად მიმიოხილავდა პრეზიდენტის ოჯახის წევრების ნასამართლეობის საკითხს:

„სამჯერ ნასამართლევმა ცოლისძმამ 17 წლის ნაცვლად 3 წელი გაატარა ციხეში და ბედად, ცოლის ძმის გაპრეზიდენტებამაც მოუსწრო. პრეზიდენტმაც შეიწყალა… აბა, სიძე რის სიძეა?!“- წერს ავტორი.

ანალოგიური შინაარსისაა „საქინფორმის“ სტატიაც, „მარგველაშვილის კრიმინალი სიძის მეგობარი ნარკოტიკებისთვის დააკავეს - საქართველოს პრეზიდენტის ოჯახი ახალ სკანდალში გაეხვა!“ და „tb24.ge-ს“ მასალა - დანიანი პოლიციელები, მიშო, მინდია და პრეზიდენტ მარგველაშვილის კრიმინალი ოჯახი.

3. „პრეზიდენტი უუნარო და ფუნქციებწართმეულია“

„გამოვიდა, იბოდიალა, მიედ-მოედო, იჩირთიფირთა, ვერც ისა თქვა, ვერც ესა თქვა, არც იქით იყო, არც აქეთ..ჰეეეე, მარგველ, მიდი, ჩაი დალიე, ფისი ქენი, დაიძინე!“ - ვკითხულობთ „tb24.ge-ს“ მორიგ მასალაში.

გიორგი მარგველაშვილის უნარებით და სარგებლიანობით „საქართველო და მსოფლიოც” დაინტერესდა. „რა სარგებლობა მოაქვს საქართველოს პრეზიდენტს? ანალოგიურ კითხვაზე უკვე ვიცით ცნობილი ქართული კინოფილმის _ “იმერული ესკიზების” პერსონაჟი ბიჭუნას პასუხი. პრეზიდენტმა გიორგი მარგველაშვილმაც ორიოდე წლის წინ დაგვიდასტურა თავისი მდიდარი სექსუალური გამოცდილებისა და მისი ამ მხრივ სარგებლიანობის შესახებ,“ - წერს „საქართველო და მსოფლიო“ 31 მარტის მასალაში.

„გიორგი მარგველაშვილის გამო, საქართველოს კონსტიტუციით, პრეზიდენტს, ალბათ, ჩინჩვლის უფლებაც ჩამოერთმევა“, - წერია ამავე ტექსტის ბოლოს.

ყველაზე „კრიტიკული,“ ალბათ, მაინც „თბილისი 24-ის“ 17 მარტის მასალა იყო, სადაც ავტორი პრეზიდენტს ასე მიმართავდა: „თქვენ ხართ სასჯელი ყველა ჩვენი ცოდვისათვის, თქვენ ხართ ჩვენი მოუშორებელი ჭირი, თქვენ ხართ ჩვენი მტრების მეგობარი, თქვენ ხართ ცრუ ფილოსოფოსი, თქვენ ხართ ჩვენი საღათა, ძილისგუდა საღათა, თქვენ ხართ ფსევდოდემოკრატი, ფსევდოპრეზიდენტი, ფსევდოგულმოწყალე, ფსევდოგულუხვი, ფსევდოგანათლებული... „გაგშიფრეთ“, ბატონო პრეზიდენტო... „დაგასტუკეთ“, ბატონო პრეზიდენტო...“

გიორგი მარგველაშვილის შესახებ ზემოხსენებულ გამოცემებში, ფაქტობრივად, მხოლოდ უარყოფით კონტექსტში იწერება. გაუგებარია, რატომ გვთავაზობს ჟურნალისტი თავის პირად დამოკიდებულებებს სიახლეებში. გამოცემების მიერ პრეზიდენტის გაშუქება ცდება კრიტიკის გონივრულ ზღვარს და არცთუ იშვიათად, გადადის პირად შეურაცხყოფაში. ზემოთ განხილული მესიჯები ხშირად მეორდება სხვადასხვა გამოცემაში და რჩება შთაბეჭდილება, რომ პრეზიდენტის ამგვარი გაშუქება ერთიანი საინფორმაციო კამპანიის ნაწილია.

2017-04-25 არასაპარლამენტო ოპოზიციამ 24 აპრილს საზოგადოებრივი მაუწყებლის შესასვლელთან საპროტესტო აქცია გამართა და ტელევიზიის ხელმძღვანელობას, ხელისუფლებასთან ერთად, წინასაარჩევნო პერიოდში საეთერო დროის მიზანმიმართულად შეზღუდვაში დასდო ბრალი. საზოგადოებრივი მაუწყებლის ხელმძღვანელობის გადაწყვეტილებით, გადაცემა „ბრიფინგის დრო“, რომელიც მაუწყებლის მეორე არხით გადაიცემოდა ხოლმე, ფორმატს იცვლის. პოლიტიკურ პარტიებს, სურვილის შემთხვევაში, თავად მოუწევთ თავიანთი ბრიფინგების გადაღება/დამონტაჟება და მაუწყებელი მათ მიერ მიწოდებულ მასალებს განათავსებს ეთერში.

აქცია და საზოგადოებრივი მაუწყებლის ხელმძღვანელობის ახალი გადაწყვეტილება გაშუქდა „იმედის“, „რუსთავი -2-ის“, „TV პირველის,“ „კავკასიის“ 24 აპრილის დღის მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში, თავად საზოგადოებრივი მაუწყებლის 8 საათიან „მოამბეში“ კი ეს სიახლე ვერ მოხვდა.

„ფრთხილად! საქართველოში ერთნაირსქესიანთა ქორწინებას შეფარულად აკანონებენ!“- ამ სათაურით ვრცელდება მასალა გაზეთ „ ასავალ-დასავალში“. მასალა, რომელიც კონსტიტუციაში ქორწინების ცნების განსაზღვრას ეხებოდა ჰომოფობიურია: „ვისურვებდი, რომ „ქართულ ოცნებაში“ ახლა მაინც აღმოჩნდეს ვინმე, ვინც ხმას ამოიღებს და საჯაროდ იტყვის, რომ ერთნაირსქესიანთა სამოქალაქო პარტნიორობის დაკანონება არის უზნეობის აქტი“.

„ასავალ-დასავალის“ ამავე ნომერში გამოქვეყნდა მასალა, რომელიც ეხება ქართველების ისრაელში შეშვების საკითხს ვხვდებით ქსენოფობიურ ტექსტს. „გასაგებია რომ ისრაელის ელჩის განცხადება ყურს საშინლად ჭრის, მაგრამ თუ ჩვენ გვაღიზიანებს თბილისის ქუჩებში მომრავლებული არაბების, თურქების, ინდოელებისა და ირანელების ხილვა, ვინ აუკრძალა ებრაელ ერს, უარი თქვას ქართულად მოლაპარაკე ბაცნების ისრაელში შეშვებაზე?“- ვკითხულობთ გაზეთში გამოქვეყნებულ ტექსტში.

გაზეთ „ალიაში“ კი გამოქვეყნდა ინტერვიუ საზოგადოებრივი პოლიტიკური მოძრაობა „ქართული იდეის“ ახალგაზრდული ორგანიზაციის ხელმძღვანელ გეგა ხვედელიძესთან. თემა კონსტიტუციაში ოჯახის ცნების ჩაწერას ეხებოდა. რესპონდენტი სექსუალური უმცირესობების მიმართ იყენებდა სიძულვილის ენას და აძლიერებს სტიგმას. ჟურნალისტის მხრიდან კი არ ყოფილა მცდელობა, მსგავსი დისკრიმინაციული გამონათქვამების თავიდან ასაცილებლად.

„შენ როდესაც დამატებით შემოგაქვს კანონში ეს ცნებები, ამით უკვე ხალხს უსვამ ამ გადაგვარებული ფორმის ნორმად მიღების საკითხს,“-ვკითხულობთ მასალაში, ჰომოსექსუალური ურთიერთობის ეპითეტად. მასალაში ასევე გხვდება ჟურნალისტის შეკითხვა აპირებენ თუ არა „ლგბტ“ ჯგუფის წევრები რამეს 17 მაისისათვის, რესპონდენტი პასუხობს: „როდესაც შენ ჩაკეტილ ცხოველს გამოვარდნის საშუალებას მისცემ, მერე ვინ სად დაიგლიჯება, არავინ იცის!“

ტექსტში ასევე ისმის ბრალდება რომ: „ჰომოსექსუალების უდიდესი უმრავლესობა მიდრეკილია პედოფილიისკენ და ეს მათში ბუნებრივად დევს. ამავდროულად ექიმებიც ადასტურებენ, რომ არაბუნებრივი სექსუალური ურთიერთობა ამცირებს ადამიანის სიცოცხლის წლებს“.